سرطان لنفوم به مجموعه ای از سرطان ها گفته می شود که از دو نوع اصلی هوچکین و غیر هوچکین تشکیل می شود و منشاء آن سیستم لنفاوی می باشد. سرطان هوچکین از یک گروه از غدد لنفاوی در گروه های دیگر به صورت منظم تکثیر پیدا می کند و نوع دیگر این بیماری، یعنی غیر هوچکین که آن هم از طرف سیستم لنفاوی در گروه های دیگر به صورت نامنظم پخش می شود. این دو نوع در کودکان، نوجوانان و بزرگ سالان ممکن است اتفاق بیافتد.
عوامل بروز سرطان لنفوم
سرطان لنفوم غیرهوچکین معمولاً در افراد مسن‌تر، شایع‌تر است. بر خلاف بسیاری از سرطان‌ها، بالاترین میزان ابتلای به لنفوم هوچکین در میان نوجوانان و جوانان (۱۵ تا ۳۹ سال) و همچنین در میان افراد مسن (سنین ۷۵ سال یا بیشتر) است. افراد متعلق به نژاد سپید پوست احتمال بیشتری نسبت به مردم سیاه پوست برای ابتلا و گسترش بیماری لنفوم غیر هوچکین در بدن خود دارند، و همچنین مردان احتمال بیشتری نسبت به زنان در این مورد دارند.
دانشمندان کاملاً نمی‌دانند که همه علل ابتلای به سرطان لنفوم کدام هستند، اما تحقیقات بسیاری باعث یافتن چند عامل شده است مانند:
تحقیقات نشان داده است که افرادی که به ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) آلوده هستند، در معرض خطر بسیار بالاتری برای ابتلای به بیماری لنفوم هستند.
همچنین ویروس‌های دیگر، مانند ویروس human T-cell lymphotrophic و ویروس اپشتین بار، با انواع خاصی از سرطان لنفوم در ارتباط هستند.
افراد در معرض سطوح بالایی از اشعه یونیزان، ریسک خطر بالاتری برای ابتلا به لنفوم غیر هوچکین دارند.
سابقه خانوادگی ابتلای به این بیماری، با خطر بالاتر ابتلا به لنفوم هوچکین در ارتباط است.
برخی از مطالعات نشان می‌دهد که مواد تشکیل دهنده خاص در علف کش ها و آفت کش ها ممکن است با ابتلای افراد به لنفوم در ارتباط باشد، اما دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چه مقدار از این مواد به منظور بالا بردن خطر ابتلا به لنفوم مورد نیاز است.
نشانه های ابتلای به سرطان لنفوم
علائم ابتلای به لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین شامل تورم غدد لنفاوی، به خصوص در قسمتی از بدن که در آن لنفوم شروع به رشد می‌کنند، است. سایر علائم شامل تب، تعریق شبانه، احساس خستگی و کاهش وزن است. این علائم همچنین می‌تواند، ناشی از وضعیت‌ها و بیماری های دیگری باشد. اگر شما هر کدام از آنها را دارید، با پزشک خود در مورد آنها صحبت کنید.
آمار مربوط به سرطان لنفوم
در ایالات متحده در سال ۲۰۱۳
- ۷۲۹۵۵ نفر (۴۰۰۵۶ نفر مرد و ۳۲۸۹۹ نفر زن) مبتلا به لنفوم تشخیص داده شد، و ۲۱۲۰۳ نفر (۱۱۸۰۱ نفر مرد و ۹۴۰۲ زن) از آنها، به خاطر این بیماری درگذشتند.
- ۸۲۳۳ نفر (۴۵۷۴ مرد و ۳۶۵۹ زن) با لنفوم هوچکین تشخیص داده شدند، و ۱۰۹۰ نفر (۶۳۳ مرد و ۴۵۷ زن) از آنها به خاطر این بیماری درگذشتند.
- ۶۴۷۲۲ نفر (۳۵۴۸۲ مرد و ۲۹۲۴۰ زن) با لنفوم غیر هوچکین تشخیص داده شدند، و ۲۰۱۱۳ نفر (۱۱۱۶۸ نفر مرد و ۸۹۴۵ زن) از آنها به خاطر ابتلای به این بیماری درگذشتند.
سرطان لنفوم میان مردان
افراد متعلق به نژاد سپید پوست بیشترین میزان ابتلای به سرطان لنفوم (۲۵٫۸ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر مرد)، و به دنبال آن مردان اسپانیایی (۲۲٫۲)، مردمان سیاه پوست (۱۹٫۵)، مردان جزایر اقیانوس آرام آسیا (۱۷٫۰)، و مردان هند / بومی آلاسکا (۱۱٫۵) بیشترین آمار ابتلای به این بیماری را داشتند.
مردان سیاه بالاترین نرخ ابتلا به لنفوم هوچکین (۳٫۱) و پس از مردان سفید پوست (۳٫۰)، مردان اسپانیایی (۲٫۷)، مردان آسیا / جزایر اقیانوس آرام (۱٫۵)، و مردان / بومی آلاسکا سرخپوستان آمریکا (۱٫۲) بودند.
همچنین افراد متعلق به نژاد سپید پوست در میزان ابتلای به لنفوم غیر هوچکین (۲۲٫۹)، به دنبال آنها مردان اسپانیایی (۱۹٫۵)، مردان سیاه و سفید (۱۶٫۴)، مردان جزایر اقیانوس آرام آسیا (۱۵٫۵)، و مردان هند / بومی آلاسکا (۱۰٫۳) بیشترین آمار را داشتند.
سرطان لنفوم در میان زنان
افراد متعلق به نژاد سپید پوست بیشترین میزان ابتلای به سرطان لنفوم (۱۸٫۱ در هر ۱۰۰۰۰۰ زن)، به دنبال زنان اسپانیایی (۱۶٫۶)، زنان سیاه و سفید (۱۴٫۰)، / جزایر اقیانوس آرام زنان آسیایی (۱۰٫۹)، و زنان سرخپوست آمریکایی / بومی آلاسکا (۱۰٫۲) بودند.
زنان سفید پوست بیشترین میزان ابتلای به لنفوم هوچکین (۲٫۳)، به دنبال زنان سیاه (۲٫۲)، زنان اسپانیایی زبان (۲٫۰)، آسیایی / جزایر اقیانوس آرام زنان (۰٫۹) و هند / آلاسکا زنان بومی آمریکا (۰٫۸) بودند.
زنان سفید پوست بیشترین میزان ابتلای به لنفوم غیر هوچکین (۱۵٫۸)، به دنبال زنان اسپانیایی (۱۴٫۶)، زنان سیاه و سفید (۱۱٫۸)، / جزایر اقیانوس آرام زنان آسیایی (۱۰٫۰)، و زنان سرخپوست آمریکایی / بومی آلاسکا (۹٫۴) بودند.
درمان سرطان لنفوم
پرتودرمانی، شیمی درمانی و برداشتن طحال و جراحی از راهکارهای مقابله با این بیماری به خصوص در مراحل اولیه بیماری است.
منبع: مجله قرمز
