اباتمنت چیست؟ چه کاربردی دارد؟ برای نصب دندان پروتزی یا همان تاج دندان بر روی فیکسچر، از واسطه ای استفاده می شود به نام اباتمنت. در حقیقت اباتمنت نقش یک تکیه گاه را دارد که در درست قرار گرفتن قسمتی از ایمپلنت و پروتز کمک کننده است.
اباتمنت یا اتصال دهنده ایمپلنت با تاج ایمپلنت:
اباتمنت بعد از کار گذاشتن تنه اصلی روی ایمپلنت قرار می گیرد و برای حفظ و نگهداری پروتز و یا ساختارهای فوقانی سیستم ایمپلنت بکار می رود و انواع مختلفی دارد.
سه نوع عمده اباتمنت
نوع یک: پیچ شونده
نوع دو: سمان شونده که به تنه اصلی با چسباندن محکم میشود
نوع سه: برای اتصالات اور دنچری برای دست دندان کامل و یا پارسیل محکم شده با ایمپلنت
این نحوه اتصالات مثل دکمه های فشاری هستند که با فشار جا رفته و با مختصر فشار جدا می شوند.
اباتمنت ها ممکن است به صورت مستقیم و یا زاویه دار نسبت به تنه اصلی باشد که هر کدام کاربردهای خاص خودش را دارد و این دندانپزشک هست که نوع و زاویه مناسب اباتمنت را با توجه به ناحیه درمان انتخاب میکند.
هیلینگ اباتمنت چیست؟
این نوع اباتمنت در جراحی ایمپلنت یک مرحله ای و یا پس از باز کردن لثه روی ایمپلنت استفاده میشود و به جای پیچ کاور بسته میشود. اندازه هیلینگ اباتمنت معمولا با کد رنگ مشخص شده و با لیبلی که روی آن قرار دارد شناخته میشود تا در انتخاب قطعه متناسب با آن اشتباه نشود.
انواع اباتمنت
1- اباتمنت های موقتی
2- پیش ساخته (صاف و زاویه دار)
3- سفارشی (تیتانیوم، زیرکونیا (اکسید زیرکونیوم) و فلزات دیگر)
4- اباتمنت هایی که برای اتچمنت های اوردنچر استفاده میشوند (اتچمنت های توپی، نوع ارا، لوکیتور و …)
پیچ اباتمنت:
این قطعه کمک میکند اباتمنت به فیکسچر ایمپلنت متصل شود.
آچار دستی:
برای جایگذاری پیچ اباتمنت، پیچ کاور و هیلینگ اباتمنت و محکم کردن آنها از آچار دستی استفاده میشود.
مراحل قالب گیری و جایگذاری اباتمنت ایمپلنت
ایمپلنت در واقع جایگزین ریشه دندان از دست رفته است. ایمپلنت پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان است که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید میکند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش میخورد و به عنوان ریشه ای برای تاج مصنوعی دندان عمل میکند.
در این شرایط میتوان تاج موقتی را بر روی آن متصل کرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. تاج یا کلاهک، ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی دارد و به ایمپلنت متصل میشود تا فضای خالی باقی مانده را پر کند. در مدتی که تاج موقتی را در دهان دارید، تاج دائمی در حال ساخت است.
ساخت آن ممکن است دو تا سه هفته به طول بینجامد. پروتز مصنوعی از قالبی که از دندانها و لثه ها و اباتمنت گرفته شده است، تهیه میشود. تاج ممکن است با چسب مخصوص به اباتمنت چسبانده شود و یا این که در آن پیچ شود.
چهارچوب زمانی برای اتمام کار ایمپلنت و تاج بستگی به چند فاکتور دارد.
1- هنگامی که از روش سنتی جایگذاری ایمپلنت استفاده میشود، کوتاهترین زمان لازم برای اتمام درمان ایمپلنت حدود 5 ماه است. در ابتدای این مدت زمان جراحی جایگذاری ایمپلنت و در انتهای آن اتصال تاج دائمی انجام میشود. در روش سنتی دو عمل جراحی لازم است که با فاصله سه تا شش ماهه انجام میشود.
2- در تکنیک دیگر ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت همزمان گذاشته میشود.
نقش اساسي اباتمنت در دندانپزشکی
نقش اساسي آنها در ساخت سوپراستراکچر يا پروتزهاي ايمپلنت مي باشد که بطور کلي پروتزهاي ايمپلنت به صورت پيچ شونده و يا سيمان شونده هستند. امروزه در اکثر سيستم هاي ايمپلنت، اباتمنت هاي زاویه دار از ۵ تا ۲۵ درجه وجود دارد و در مواردی که جراح نتوانسته باشد ايمپلنت را عمود در استخوان بيمار قرار دهد از آنها استفاده مي شود. در بعضي سيستم ها همان ايمپرشن کوپينگ که با آن قالب گیری انجام گرفته است، تکنسين در لابراتور آن را به اباتمنت تبديل کرده و پروتز (تاج دندان) را روي آن مي سازد.
اباتمنت ها به چند صورت Ball ،Locator ،Temporary ،Multi-unit ،Solid ،UCLA ،Cemented و Angled با قطرها، کلارهای متفاوت و اشکال گوناگون عرضه می گردد که بسته به درمان، دندانپزشک تشخیص می دهد که کدامیک برای بیمار بهتر است و طول عمر بیشتری خواهد داشت.
هرگونه کپی برداری با نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است.
بیشتر بخوانید:
مینی ایمپلنت یا مینی اسکرو چیست؟
