یک محقق آلمانی در تحقیقی دریافت که درمان اعتیاد به الکل، بار مسئولیت روی بودجه خانواده را کاهش می دهد و باعث بهبود زندگی برای افرادی میشود که با بیماران الکلی زندگی میکنند. بر طبق یافته های دکتر هانس یواخیم سالیز، از انستیتوی مرکزی بهداشت روان مانهایم آلمان و همکارانش، هزینه های مستقیم برای مصرف الکل و موارد مربوط به آن، تنها یک سال پس از شروع درمان، از 20 درصد مجموع درآمد خانواده به تنها 4 درصد کاهش می یابد.
بنا به گزارش آنلاین این گروه در برنامه “اعتیاد“، زمان صرف شده برای مراقبت از بیمار الکلی کاهش یافته و کیفیت زندگی در خانواده به خوبی افزایش پیدا کرده است. آنها نوشته بودند: این دو مورد هم مهم هستند، اما اغلب توسط معیارهای اضافۀ بار مسئولیت اعضای خانواده و همچنین مزایای درمان، مورد غفلت قرار می گیرند.
در حالی که اثرات الکلیسم بر طبق توافق عمومی، بر روی شریک زندگی و اعضای خانواده معتادان بسیار بزرگ و عظیم است، مطالعات معمولا فقط به جنبه های خاصی نظیر “اثر آن بر روی خشونت خانوادگی” متمرکز میشود. بنابراین برای یک برآورد جامع تر، محققان در دوره ابتدایی، یک مراقب اصلی غیر رسمی را برای زندگی در خانه برای بیمار الکلی تعیین کردند.
سپس 12 ماه بعد، فرد معتاد به صورت “بیمار بستری” و یا “بیمار سرپایی” در یکی از سه بیمارستان دانشکده روانپزشکی در آلمان، درمان را شروع میکرد. در حدود 81 درصد افرادی که به عنوان مراقب اصلی غیر رسمی تعیین میشدند، همسر یا یکی از دوستان نزدیک فرد معتاد بودند؛ 8 درصد معتادین به همراه والدین خود و 10 درصد نیز به همراه فرزندان بالغ خود در یک خانه مستقر شدند. بیشتر بیماران در دوره پیگیری، پاک باقی مانده بودند.
27 درصد نیز در برخی موارد دوباره به سراغ الکل رفته بودند. اعضای خانواده برای مراقبت، کمک و نظارت بر فرد معتاد در دوره ابتدایی، بطور متوسط در یک ماه 32 ساعت با آنها گذراندند؛ اگر دستمزد یک پرستار را به طور متوسط برای این مقدار ساعت در یکماه محاسبه کنیم، حداقل 274 دلار خواهد شد که باید آن را به عنوان یک بار مالی اضافی ارزش گذاری نمود.
بعد از دوره ابتدایی و در دوران پیگیری، زمان از 32 ساعت در ماه به 8 ساعت در ماه کاهش یافت که تقریبا بین برنامه های بستری و سرپایی بیماران تقسیم شد. آن زمانی که دیگر خانواده بیماران معتاد برای نظارت و پیگیری بیمار بر نمی گشتند، درمان بیمار به صورت بستری یا به صورت سرپایی تقریبا مشابه بود و هیچکدام از این درمانها تأثیر بیشتری نسبت به دیگری نداشت؛ در نتیجه مزیت این روش بیشتر مشخص میشد.
متوسط هزینه یک سال زندگی باکیفیت برای اعضای خانواده فرد معتاد در درمان الکلیسم، بطورکلی 193/26 دلار بود؛ اما فقط 024/7 دلار آن برای درمان سرپایی اعتیاد مصرف میشد. هر دوی این درمان ها دری را به سوی پذیرش هزینه بهره وری به صورت مناسب باز میکند. بنابراین همه دستاوردها و نتیجه گیری ها، فقط باید به عنوان ” اکتشاف” در نظر گرفته شوند.
آنها هشدار دادند که این موضوع باید حتما اضافه و عنوان شود که: “یافته ها نشان دهنده نفوذ هستند؛ اما نمیتوان آن را بسادگی و فقط به عنوان تاثیر درمان الکلیسم تفسیر کرد”.
برگردان: سیما آزادفلاح
هرگونه کپی برداری با نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است
مقاله های مرتبط:
چگونه الکل باعث اختلالات روانپزشکی می شود؟
هشدارهای متخصصین در مورد مصرف الکل