زردچوبه یکی از ادویه های می باشد که به غذاها طعم و بوی خوبی می دهد. این ادویه علاوه بر کاربرد در آشپزخانه در حفظ سلامتی بدن هم کارایی زیادی دارد و برای پیشگیری از سرطان، بیماری های قلبی و آلزایمر بسیار مفید می باشد. در این مقاله از دکتر سلام به خواص درمانی زردچوبه پرداخته ایم. با ما همراه شوید.
بیشتر خواص زردچوبه به‌خاطر وجود ترکیباتی به نام کورکومینویدها و در صدر آنها «کورکومین» است. کورکومین جزو فعال موجود در زردچوبه و یک آنتی‌اکسیدان و ضدالتهاب قوی است.البته میزان کورکومین موجود در زردچوبه کم است و تنها ۳٪ از وزن زردچوبه را به خود اختصاص می‌دهد. در بیشتر مطالعات انجام‌گرفته بر روی زردچوبه، از مکمل کورکومین به مقدار یک گرم در روز استفاده شده است.
یکی از خواص زردچوبه این است که در بدن با مهاجمان خارجی مبارزه می‌کند و در ترمیم بسیاری از آسیب‌ها نقش موثری دارد. بدون التهابات، بسیاری از عوامل بیماری‌زا مانند باکتری‌ها به‌راحتی بر ما چیره می‌شوند و ما را می‌کُشند. التهابات کوتاه‌مدت مفید هستند، ولی التهابات بلندمدت و التهابات نابه‌جا علیه بافت‌های خودی، می‌توانند مشکلاتی جدی به‌وجود بیاورند.التهابات مزمن منجر به بروز بیماری‌های خطرناکی از جمله بیماری های قلبی، سرطان، نشانگان سوخت‌وسازی (سندروم متابولیک)، آلزایمر و بیماری‌های دژنراتیو (تباهی) می‌شوند. هر ماده‌ای که با التهابات مبارزه کند، می‌تواند در پیشگیری از این بیماری‌ها موثر باشد.
رادیکال‌های آزاد می‌توانند در بروز آسیب‌های اکسیداتیو موثر باشند. رادیکال آزاد به اتم، مولکول یا یونی گفته می‌شود که الکترون جفت‌نشده داشته باشد. رادیکال‌های آزاد تمایل زیادی به واکنش با اجزای آلی مانند پروتئین، اسیدهای چرب و DNA دارند. بیماری‌های قلبی، سرطان، آسیب‌های مغزی، مشکلات عضلانی و در کل تضعیف سیستم دفاعی بدن حاصل فعالیت رادیکال‌های آزاد است.آنتی‌اکسیدان‌ها به‌خاطر دفاع از بدن در مقابل آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد، اهمیت چشمگیری دارند. کورکومین به‌واسطه ساختار شیمیایی خود می‌تواند رادیکال‌های آزاد را در بدن خنثی کند.
در گذشته تصور می‌شد که نورون‌ها در دوران بزرگسالی توانایی تقسیم و تکثیر شدن ندارند، اما امروزه می‌دانیم این‌گونه نیست. نورون‌ها می‌توانند در بعضی از نقاط مغز، اتصالات جدیدی به‌وجود بیاورند و با تکثیر، تعدادشان افزایش یابد. یکی از عوامل محرک تکثیر نورون‌ها، نوعی هورمون رشد به نام فاکتور نورون‌زایی مشتق‌شده از مغز (BDNF) است.بسیاری از اختلالات مغز مانند افسردگی و آلزایمر، ناشی از کاهش میزان BDNF است. کورکومین می‌تواند میزان BDNF را در مغز افزایش بدهد و درنتیجه بسیاری از بیماری‌های مغزی و اختلالات ناشی از افزایش سن را متوقف کند یا به تاخیر بیندازد.
بیماری‌های قلبی بزرگ‌ترین قاتلان در جهان هستند. مدتهاست که پژوهشگران به تحقیق بر روی این قاتلان پرداخته‌اند و در این مدت به پیشرفت‌های چشمگیری دست یافته‌اند. بیماری‌های قلبی بسیار پیچیده‌اند و عوامل متعددی در بروز آنها موثر است. به نظر می‌رسد کورکومین موجود در زردچوبه بتواند بیماری‌های قلبی را چند قدمی از شما دور کند. خاصیت کورکومین برای قلب، به‌خاطر بهبود عملکرد لایه‌ی درون‌رگی (اندوتلیوم) است. لایه‌ی درون‌رگی، لایه‌ی نازکی از سلول‌هاست که سطح داخلی رگ‌های خونی و لنفاوی را می‌پوشاند.
با اینکه انواع مختلفی از سرطان وجود دارد، ولی میان آنها تشابهاتی وجود دارد. مصرف زردچوبه می‌تواند بر روی برخی از سرطان‌ها تاثیر بگذارد. محققان معتقدند کورکومین در درمان سرطان موثر است. کورکومین می‌تواند در مقیاس سلولی بر رشد و گسترش سرطان تاثیر بگذارد. مطالعات نشان می‌دهند که کورکومین می‌تواند در کاهش رگ‌زایی (فرایندی که مبنای تغییر شکل تومورها از حالت خفته به بدخیم است)، متاستاز (گسترش و مهاجرت سلول‌های سرطانی از یک بافت به بافت‌های دیگر) و نابودی سلول‌های سرطانی موثر باشد.
بیماری‌های نورودژنراتیو به بیماری‌هایی گفته می‌شود که به‌صورت پیش‌رونده موجب اختلال در عملکرد سلول‌های عصبی می‌شوند و با افزایش سن، بیشتر شیوع می‌یابند. آلزایمر عامل اصلی بروز زوال عقل و شایع‌ترین بیماری نورودژنراتیو است. متاسفانه بیماری آلزایمر هنوز درمان قطعی ندارد بنابراین پیشگیری از آن اهمیت مضاعفی پیدا می‌کند. کورکومین توانایی عبور از سد خونی مغزی را داراست و می‌تواند تاثیرات مثبتی در مغز بر جای بگذارد.التهابات و آسیب‌های اکسیداتیو نیز در بروز بیماری آلزایمر موثرند.
درمان افسردگی از جمله خواص زردچوبه و کورکومین محسوب می‌شود. در مطالعه‌ای، ۶۰ بیمار به سه گروه تقسیم شدند. به یک گروه از بیماران داروی فلوکستین (یک داروی ضدافسردگی) و به گروه دیگر روزانه یک گرم کورکومین داده شد، گروه سوم نیز با فلوکستین و کورکومین به‌طور همزمان تحت مداوا قرار گرفتند. بعد از شش هفته گروه‌هایی که فقط کورکومین یا فلوکستین مصرف کرده بودند، تا حدی بهبود پیدا کردند. گروهی که به‌طور همزمان با فلوکستین و کورکومین تحت مداوا قرار گرفتند نیز بیشترین بهبودی را نشان می‌دادند.
منبع: سلامت آنلاین
