هزاران میلیارد باکتری یا میکروفلور در روده وجود دارد. این باکتری ها می توانند مفید یا مضر باشند. میزان باکتری های ناسالم می توانند منجر به اختلالات دستگاه گوارش از جمله سندرم روده تحریک پذیر و عفونت های روده ای شود. پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که در روده انسان زندگی و فعالیت می کنند. انجمن لبنیات آمریکا بیان می کند که فعالیت این باکتری ها برای حفظ سلامتی در بدن اهمیت دارد. کاهش در مقدار پروبیوتیک ها با ناراحتی های گوارشی همراه است که خود را به شکل اسهال یا دیگر مشکلات شکمی مثل سندرم روده تحریک پذیر نشان می دهد. با خوردن غذاهایی مملو از پروبیوتیک، می توان به آسانی باکتری های مفید را جایگزین کرد. افزودن پروبیوتیک ها به رژیم غذایی، باعث بهبود و کاهش بسیاری از مشکلات گوارشی می شود؛ همچنین باعث کاهش شدت عدم تحمل لاکتوز در افرادی می شود که قادر به هضم آنزیم لاکتوز نیستند.
همچنین بسیاری از موادغذایی و گیاهان ممکن است همانند پروبیوتیک ها عمل کنند که با جایگزین کردن باکتری های مفید روده به سلامت سیستم گوارش کمک می کنند.
فواید پروبیوتیک برای سیستم گوارش:
پاکسازی و سم زدایی بدن:
پروبیوتیک می تواند باعث پاکسازی سیستم گوارشی تحتانی شود. براساس مطالعه ای از مرکز ملی طب مکمل و جایگزین در ایالات متحده، پروبیوتیک در درمان اسهال موثر است.
تسکین درد زخم معده:
پروبیوتیک ها باکتری های خوبی هستند که معمولا در سیستم گوارشی یافت می شوند.
همچنین مصرف موادغذایی حاوی پروبیوتیک در کمک به افزایش مقدار باکتری خوب و کاهش مقدار باکتری بد موثر بوده که برای کاهش ناراحتی و بهبود درمان زخم معده مهم است.
کاهش علائم بیماری IBS
عدم تحمل لاکتوز در بزرگسالان بسیار رایج است. در صورت عدم تحمل به لاکتوز، قند طبیعی موجود در فرآورده های لبنی شیرگاو می تواند باعث ایجاد یا تشدید گاز روده شود. شیرهای غیرلبنی از جمله شیربادام، شیرسویا و شیربرنج جایگزین های مفیدی خواهند بود. ماست نیز حاوی باکتری های سالمی به نام پروبیوتیک بوده که علائم گاز روده را به همراه ندارد. پروبیوتیک همچنین به تسکین گاز و سایر علائم بیماری IBS کمک می کند.
بیشتر بخوانید: قرص ویتالاکت چیست؟ نحوه مصرف و مراقبت های پرستاری
موادغذایی و گیاهان حاوی پروبیوتیک:
ماست:
یکی از بهترین منابع پروبیوتیک ماست است. همه ماست ها از نظر محتوای پروبیوتیک یکسان نیستند. ماست هایی که بر روی بسته آنها عبارت «محیط کشت زنده و فعال» درج شده گزینه ی مناسبی است.
کفیر:
کفیر حد وسط شیر و ماست است. کفیر به دلیل باکتری های زنده و فعال موجود در آن سرشار از پروبیوتیک است و می تواند به حفظ سلامت روده و سیستم ایمنی کمک کند. براساس تحقیقات موجود در مطالعه مروری تغذیه ۲۰۱۷، کفیر در بهبود گوارش، کنترل قند خون و کلسترول موثر است.
پنیر کوتاژ:
همانند ماست یونانی، پنیر کوتاژ نیز دارای پروتئین است. یک فنجان از این نوع پنیر ۲۴ گرم پروتئین دارد. همچنین برخی از انواع برندهای پنیر کوتاژ محتوی محیط کشت پروبیوتیک مانند اسیدوفیلوس و بیفیدوس است.
شیرهایی با محیط کشت فعال:
شیر اسیدوفیل (متمایل به pH اسیدی) دارای محیط کشت پروبیوتیکی است. این شیرها طعمی مشابه با ماست دارند و اندکی تند هستند.
میکروارگانیسم هایی مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در زمان پروسه تخمیر به شیر افزوده می شود. براساس دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، بیشتر لبنیات تخمیر شده در ایالات متحده حاوی دو سویه باکتری مفید لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس است. همچنین پروبیوتیک در شیر غنی شده اسیدوفیلوس نیز وجود دارد.
کلم ترش:
کلم تخمیر شده که به نام کلم ترش شناخته شده است، طبق گزارش دانشگاه پزشکی کالیفرنیای جنوبی منبع پروبیوتیک است. در فرآیند تخمیر کلم، محیط کشت به کلم اضافه و فعال می شود. اگر طعم ماست یا شیرهای کشت شده را نمی پسندید از کلم ترش استفاده کنید.
مکمل های حاوی پروبیوتیک:
باکتری های پروبیوتیک در بسیاری از مکمل هایی که باکتریهای اسیدوفیل یا بیفیدو دارند، یافت می شوند. این مکمل ها انتخاب هایی عالی برای جایگزینی باکتری های از دست رفته مفید محیط شکمی است.
محصولات تخمیری:
اگر می توانید بدون مشکلات گوارشی محصولات تخمیری را مصرف کنید، توصیه می شود که اندکی غذای تخمیر شده در رژیم خود بگنجانید. برخی از غذاهای تخمیر شده عبارتند از ماهی تخمیر شده، میزو و تمپه که از تخمیر سویا به دست می آیند.
پوست پرتقال:
پکتین موجود در پوست پرتقال به عنوان یک پروبیوتیک عمل کرده و باعث رشد باکتری های مفید در روده می شود. پوست پرتقال غنی از فیبر بوده که به تنظیم سیستم گوارشی کمک می کند. در طول تاریخ نیز پوست پرتقال برای مشکلات گوارشی، معده درد، سوء هاضمه، یبوست، اسهال و ضد اسپاسم کاربرد داشت.
عسل:
عسل نیوزیلند حاوی قندهایی طبیعی است که در بدن همانند پروبیوتیک عمل می کند. براساس تحقیقات دانشگاه ردینگ انگلستان، عسل میزان بیفیدوباکتریوم و لاکتوباسیل را افزایش می دهد.
درخت فلفل:
درخت فلفل، گیاهی در نیوزیلند بوده که عملکرد آن بر عفونت های قارچی همانند پروبیوتیک است. ترکیب اصلی این گیاه به نام پلی‌گودیال با عفونت های مخمری مبارزه می کند. در دانشگاه کانتربوری نیوزیلند، یک نوع قارچ و مخمر با نام کاندیدا آلبیکانس برای تعیین اثربخشی پلی‌گودیال بر رشد مخمر تولید شد. براساس نتایج، پلی‌گودیال مانع از تکثیر مخمر می شود.
نعناع فلفلی:
پروبیوتیک راهی برای تسکین ناراحتی های گوارشی در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر(IBS) است. نعناع فلفلی نیز اثرات پروبیوتیکی بر علائم سندرم روده تحریک پذیر از جمله تهوع، گرفتگی عضلات معده، نفخ و گاز روده دارد.
برگ زیتون:
برای نخستین بار مصریان باستان از فواید دارویی برگ زیتون بهره بردند. این گیاه از سال ۱۹۹۵ که متخصصان سلامت شروع به استفاده از این گیاه کردند، رواج یافت. برگ زیتون اثرات پروبیوتیکی بر ناراحتی های گوارشی دارد، به طوریکه باعث افزایش توان سیستم ایمنی و همچنین کاهش اسهال و عفونت های مخمری می شود.
لوبیا قرمز:
لوبیا قرمز حاوی فیتوکمیکال هایی است که فواید بسیاری برای سلامتی دارد. همچنین به عنوان یک پروبیوتیک محسوب شده که به سلامت روده کمک می کند.
منبع/ایسنا
