برخی از خانم ها و اقایانی که چربی اضافی شکم و پهلو دارند و قادر به رژیم گرفتن و یا ورزش نیستند به جراحی زیبایی شکم روی می اورند اگر می دانستند که چه عواقبی منتظر انهاست هرگز به چنین عمل خطرناکی دست نمی زدند
تحقیقات و مطالعات گسترده در جوامع پیشرفته نشان داده است که بیش از نود درصد افراد از مرد و زن از وضعیت ظاهری اندام خود راضی نیستند و معتقدند باشد تغییراتی در بدن آنها چه از طریق رژیم غذایی و یا ورزش و جراحی صورت گیرد.
با وجود اینکه معیارهای زیبایی و زیبایی شناسی در جوامع گوناگون با فرهنگ های مختلف متفاوت بوده و در طی قرون بارها دچار تغییر وتحولات بسیار شده است در مورد شکم اصل زیبایی شناسی همیشه یکسان و شکم کوچک و محکم وکمر گود رفته در تمامی زمانها و مکانها و جوامع مختلف مورد قبول همگان بوده است.
هنگامی که بدن انسان دچار چاقی و فرم بد میشود که عوامل داخلی (ژنتیکی ) و یا خارجی (محیطی ) وجود داشته باشد و عامل داخلی همان است که مردم عادی به آن استعداد چاقی می گویند و عوامل خارجی معمولاً زیاده خوری و یا بدخوری، حاملگی و عدم تحرک می باشد و شکم بیشتر از هر جای دیگر بدن تحت تاثیر این عوامل داخلی و خارجی قرار دارد.
اولین اعمال جراحی مربوط به زیبایی شکم در اواخر قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم بانجام رسید و این اعمال جراحی که معمولاً با جراحی فتق ناف صورت میگرفت قسمتی از پوست و چربی پایین شکم را بصورت قاچ هندوانه در می آوردند و پوست دو طرف را بهم می دوختند.
اما این جراحی هم مانند سایر جراحی های زیبایی در اوائل قرن بیستم یعنی فاصله پرتنش دو جنگ بزرگ پیشرفت چندانی نکرد ولی بعد از آرامشی که بر دنیا حاکم شد و در دهه ۵۰ میلادی جراحان توجه کردند که برداشتن پوست و چربی به ترتیبی که ذکر شد نتایج چندان قابل توجهی ندارد و مانند لیفت صورت باید پوست و چربی را از نسوج زیر آن یعنی عضلات شکم جدا کرد و بدین ترتیب توانستند مقدار خیلی بیشتری از پوست و چربی را بردارند و چون برای اینکار باید تمامی پوست شکم را به طرف پایین آن می کشیدند و ناف هم همراه با پوست به طرف پایین جا به جا میشد بنابراین تکنیکی ابداع کردند که ناف از پوست اطراف خود جدا شده و بطرف پایین حرکت نکند و این ناف را از سوراخی که در پوست کشیده شده ایجاد میکردند بیرون میاوردند.
حاملگی باعث میشود که دو عضله راست که در جلوی شکم قرار دارند کشیده و شل شده و از هم فاصله بگیرند و بیشتر افتادگی و فرم بد شکم بعد از حاملگی و زایمان مربوط به همین موضوع می باشد بهمین علت در دهه هفتاد میلادی جراحان تکنیک ترمیم عضلات شکم را از زیر جناق سینه تا لگن ابداع کردند که همراه با اعمالی که توضیح داده شد در همه بیمارانی که جداره شکم شلی داشتند انجام میشد.
یک شکاف بزرگ در زیر شکم و یک شکاف دور ناف امکان این اعمال را به جراح میداد و بدین ترتیب پایه های جراحی امروزی زیبایی شکم گذاشته شد.
با بهتر شدن نتایج اعمال جراحی شکم و رویکرد زیاد بیماران باین عمل جراحان با بعضی از بیماران روبرو شدند که شکم آنها چندان بزرگ نبود و اسکار (جای عمل) بزرگ بعد از عمل برای آنها توجیه نمیشد بنابراین تکنیک جراحی مینی ابدومینوپلاستی یا تامی تاک در دهه هشتاد میلادی بوجود آمد که در این تکنیک شکاف کوچکتری زیر شکم داده شده و ناف هم جداسازی نمیشود ولی ترمیم عضلات به ترتیبی که ذکر شده انجام گرفته و مقدار کمتری پوست و چربی خارج میشود و اسکار کمتری به جا میگذارد و بدین ترتیب در بعضی از بیماران که معمولاً جوان بوده و شکم کوچکتری دارند عمل جراحی تامی تاک جای عمل جراحی کلاسیک را گرفت .
به طور کلی در عمل جراحی کلاسیک شکم گرچه جدار شکم و پوست در قسمت جلوی شکم صاف شده و پوست و چربی اضافی خارج میشود اما قسمتهای بالایی ناف و پهلوها که معمولاً کشیده نمیشوند برجسته باقی میمانند بنابراین با کشف لیپوساکشن در دهه هشتاد میلادی جراحان زیبایی ساکشن را برای اصلاح پهلوها و بالای ناف به تکنیک جراحی زیبایی شکم افزودند و به این ترتیب تاریخ صدساله عمل جراحی شکم با برداشتن ساده پوست و چربی آغاز شده و با جابه جایی ناف و ترمیم عضلات شکم و ساکشن وسیع به تکامل رسید و امروزه در جراحی مدرن شکم ساکشن، بخش جداناپذیری از این عمل می باشد.
باید توجه داشت آنچه از تکنیک این عمل در بالا ذکر شد تنها کلیاتی بود که برای درک افراد غیر پزشک آورده شد، اما در واقع این عمل جراحی شامل نکات بسیار ظریف و تکنیکهای پیچیده ای است که جراحانی که برای اینکار آموزشهای لازم و طولانی را دیده اند قادر به انجام آن می باشند و همین پیچیدگیها و ظرایف کار این عمل را یکی از طولانی ترین اعمال جراحی زیبایی تبدیل کرده است.
با این توضیحات بیمارانی که شکم افتاده بسیار بزرگ دارند باید خود را برای یک جراحی بزرگ با بیهوشی طولانی و اسکار بلند زیر شکم ( که البته معمولاً جراحان طوری این شکاف را میدهند که جای آن زیر لباس زیر و لباسهای شنای معمولی مخفی شود ) و همچنین نقاهت طولانی چند هفته ای آماده کنند البته پاداش این زحمات یک شکم صاف و پهلوهای تو رفته مانند زمانی که بیمار حاملگی نداشته است می باشد.
بهترین کاندید برای این عمل مردان و زنانی هستند که از لحاظ ظاهر و شکل بدن تقریبا طبیعی بوده ، اما از وجود مقدار زیادی رسوب چربی یا پوست شل در ناحیه شکم رنج می برند که به ورزش و رژیم پاسخ نمی دهد.
این عمل خصوصا در مورد زنانی که به سبب حاملگیهای متعدد دچار کشیدگی و شلی عضلات وپوست جدار شکم شده اند مفید است . از دست دادن طراوت و شادابی پوست در افراد مسن که با چاقی مختصری همراه باشد،با این عمل بهبود می یابد.
نکات لازم قبل از عمل
۱- اجتناب از سیگار به مدت دو هفته قبل و بعد از عمل
۲- اجتناب از مصرف آسپیرین و داروهای مشابه مانند ایبوپروفن ، دیکلوفناک ، اندومتاسین و غیره به مدت حداقل ده
روز قبل از عمل
۳- مصرف هرگونه ویتامین را به پزشک اطلاع دهید
۴- محل عمل شما در بیمارستان یا مراکز جراحی محدود خواهد بود
۵- انجام لیپوساکشن محدود به همراه آبدومینوپلاستی بلا مانع است
نوع بیهوشی
این عمل عمدتا با بیهوشی عمومی انجام می گیرد ولی در موارد خاص و بر اساس نظر جراح با بی حسی نخاعی ودارو های آرام بخش نیز قابل اجراست
طول عمل : ۴-۲ ساعت
نکات لازم بعد از عمل
۱- معمولا روز بعد از عمل مرخص می شوید
۲- در طی چند روز اول ورم و درد مختصر وجود دارد
۳- در چند روز اول بهتر است که به صورت خمیده راه بروید
۴- بهتر است در ۵ روز اول از شکم بند استفاده نمائید
۵- در صورت انجام لیپو ساکشن ، باید از گنهای مخصوص استفاده نمائید
۶- بهتر است هر چه زودتر به فعالیت طبیعی بر گردید
۷- در صورت امکان عصر روز عمل از تخت خارج شده و راه بروید
۸- انجام ورزشهای سنگین بعد از رفع کامل درد بلامانع است
۹- محلهای برش ظرف ۶-۳ ماه برجسته و قرمز شده ولی قبل از یک سال طبیعی می شوند
درمانهای رایج و چه روشی برای چه فردی مناسب است؟
با توجه به مشکل خاص هر فرد پروسه درمانی خاصی برایش تعریف میشود. مثل سن و سلامتی عمومی فرد, کیفیت پوست(پوست سفت بدون ترک یا پوست نازک با ترک فراوان)
– میزان پوست اضافه بالا و پایین شکم, مقدار چربی دور شکم و پهلو, شل یا سفت بودن جدار شکم(عضلات شکم)
سه روش رایج درمانی عبارتند از:
– عمل جراحی پلاستیک شکم (ابدومینوپلاستی یا تامی تاک )
– لیپوساکشن ( خارج کردن چربی زیر پوستی )
– ترکیب این دو روش
ابدومینوپلاستی
در عمل جراحی ابدومینوپلاسی برشی در قسمت تحتانی شکم (مثل برش سزارین ولی طویل تر از آن) روی پوست شکم داده میشود و تمام پوست و چربی جدار شکم در پایین ناف برداشته شده و ناف طبیعی بیمار حفظ میشود تا بعدا از سوراخ جدیدی در پوست خارج شود سپس پوست باقی مانده شکم در بالاتر از ناف تا حدودی از عضلات جدار شکم جدا میشود تا اجازه دهد که پوست باقی مانده را بتوانیم به اندازه کافی بکشیم تا بتوانیم آن را به لبه پایینی برش شکم متصل کنیم .در طی این عمل چنانچه عضلات جدار شکم بخصوص در خط وسط در بالا و پایین ناف شل شده باشد (این وضعیت بیشتر در خانمهایی شایع است یک یا چند بار حاملگی داشته اند) ترمیم میشود
لیپوساکشن یا لیپولیزر
در این روش مقدار معینی از سرم حاوی ترکیبات خاص (محلول تاموسنت) را به داخل چربی های زیر پوست تزریق وسپس مایع و چربی را با استفاده از لوله های مخصوصی با ایجاد سوراخهای کوچک در پوست خارج میکنیم. مقدار این مایع تزریقی بر اساس وزن فرد و وضعیت سلامتی او برای هر کسی متفاوت است و مقدار چربی خارج شده هم به مقدار مایع تزریق شده بستگی دارد وحتی در بهترین شرایط هم نمیتوان بیشتر از چند لیتر چربی در یک جلسه خارج کرد.
پس در افراد با چربی ضخیم دور شکم و پهلو ممکن است بیش از یک جلسه نیاز باشد.این روش برای افرادی مناسب است که شکم آنها چاق است ولی پوست اضافه و افتادگی شکم ندارند و یا در حد جزئی است و کیفیت پوست آنها خوب است وترک پوست کمی دارند.اینها اکثرا خانمهای جوانی هستند که حاملگی نداشته اند و یا آقایانی که از چاقی شکم و پهلو رنج میبرند. همچنین افرادی که تمایلی به جراحی وسیع ندارند و اصلاح افتادگی شکم مد نظرشان نیست وفقط میخواهند چاقی شکمشان برطرف شود از این روش سود میبرند.
ترکیب این دو روش
در افرادی که چاقی موضعی در بالای شکم و پهلوها دارند و هم قسمت پایین شکمشان افتاده است با ترکیب دو روش بالا میتوان به نتایج مطلوبی دست یافت.
چه انتظاری از این عمل داریم ؟
نتیحه این عمل ایجاد شکم صافتر خوش فرمتر با باقی گذاشتن حداقل چروک و ترک میباشد. برای نهایی شدن فرم شکم گاهی تا چند ماه بایستی صبر کرد.حداقل یک ماه قبل از عمل سیگار را ترک کنید . انجام هر گونه روتوش یا دستکاری مجدد یک سال بعد امکانپذیر است. به بیمار توصیه می شود که از نوسانات قابل توجه وزن جلوگیری کند و اگر تصمیم به کاهش وزن قابل توجه در فاصله نزدیک دارد توصیه می شود که عمل جراحی را پس از این تغییرات انجام دهد .
عوارض احتمالی ابدومینوپلاستی عبارتند از :
– جوشگاه نامطلوب
– خونریزی ( هماتوم )
– عفونت
– تجمع مایع
– اختلال در ترمیم زخم
– از دست دادن پوست
– لخته های خونی
– بی حسی یا سایر تغییرات حس پوست
– مخاطرات بی هوشی
– تغییر رنگ پوست و یا تورم طولانی مدت
– مرگ بافت چربی عمقی پوست ( نکروز چربی )
– جداشدن زخم
– ناقزینگی
– محو و شلی پوست
– درد ، که ممکن است طولانی باشد .
– ترومبوز ورید عمقی ، عوارض قلبی و ریوی
– تورم طولانی مدت پاها
– آسیب عصبی
– احتمال نیاز به جراحی مجدد
– نتیجه کمتر از حد مطلوب از نظر زیبائی
