احساس ناراحتی و نگرانی، داشتن حس تمایل مکرر برای رفتن به دستشویی حتی زمانی که روده های شما خالی است؛ اگر شما بیماری روده التهابی یا IBD دارید، ممکن است با این نشانه ها خیلی آشنا باشید. این بیماری “تانسموس” نامیده میشود. خبر خوب اینکه پزشک میتواند برای کنترل آن به شما کمک کند.
دکتر آدام ارلیش استادیار دانشکده پزشکی لوئیس کاتز دانشگاه فیلادلفیا و مدیر پزشکی مشترک برنامه بیماری التهاب روده از بیمارستان دانشگاه تمپل میگوید: نادیده گرفتن تانسموس مشکل است و دویدن مکرر به طرف دستشویی برای تخلیه روده، کیفیت زندگی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.
1- نشانه های تانسموس
هردو بیماری “کولیت اولسراتیو” و “بیماری کرون“ میتوانند باعث التهاب رکتوم شوند که به افراد حتی زمانی که هیچ مدفوعی در رکتوم وجود ندارد، حس اشتباه یا میل اشتباه را برای دفع مدفوع می دهد. دکتر استروک جراح کولون و رکتال از مرکز پزشکی یادبود در ماساچوست میگوید: تانسموس میتواند همچنین با گرفتگی شکمی و درد مقعدی همراه باشد.
وی می افزاید: اغلب بیماران شرح می دهند که حرکات کوچک و چندگانه روده دارند. این دل پیچه در تمام طول روز تکرار میشود و باعث میشود تا برای کاهش این حس و برقراری یک احساس آرامش، بطور مرتب برای تخلیه روده به دستشویی بروند. دکتر الریش می گوید: در مورد یک رکتوم منقبض و دارای التهاب گسترده، حتی میزان کوچکی از مدفوع یا گاز، میتواند احساس نیاز به داشتن حرکات روده را تقویت کند.
افراد اغلب احساس میکنند اگر به موقع به دستشویی نروند، حتما حادثه ای اتفاق خواهد افتاد؛ اما زمانی که در دستشویی هستند چیز زیادی بیرون نخواهد آمد و این تلاش برای دفع، گاهی اوقات ناراحت کننده است. گاهی افراد ممکن است تخلیه مخاطی را از انسداد تجربه کنند.
2- مقصر کیست؟ التهاب
هر چیزی که باعث التهاب رکتوم شود، میتواند باعث تانسموس شود. برای مثال برخی از اختلالات و بیماریهای مقاربتی مثل کلامیدیا، میتواند باعث تورم در رکتوم شود. مردانی نیز که برای سرطان پروستات خود تحت رادیوگرافی قرار میگیرند، ممکن است این بیماری را تجربه کنند. و البته علت دیگر نیز “هموروئید” است. تانسموس، به ویژه در افراد مبتلا به “کولیت اولسراتیو” شایع است.
دکتر الریش شرح می دهد که : به عنوان تعریف، کولیت اولسراتیو در رکتوم شروع میشود و به سمت دستگاه گوارش حرکت میکند؛ در نتیجه تقریبا همه بیمارانی که دچار کولیت بوده و رکتوم آنها ملتهب است، دارای ریسک ابتلا به تانسموس هستند؛ بخصوص اگر برای درمان IBD خود اقدامی نکرده باشند.
در افراد مبتلا به اختلالات کرون، شایعترین منطقه از التهاب، روده بلند یا پایین ترین قسمت از روده کوچک است. در نتیجه این افراد احتمال کمتری وجود دارد تا این نشانه ها را تجربه کنند. در یک مطالعه کوچک از 38 بیمار مبتلا به IBD که در مجله بین المللی تحقیقات پزشکی و در سال 2016 نیز چاپ شد، نشان داده شد که بیشتر از 90 درصد افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو، بیماری تانسموس را تجربه کرده بودند و تنها 18 درصد افراد مبتلا به اختلال کرون نشانه های این بیماری را گزارش کرده بودند.
3- کنترل و درمان تانسموس
اگر در سطح بالای این بیماری قرار داشته باشید و توسط یک متخصص گوارش درمان دارویی و رژیم مخصوص برایتان تجویز شده باشد، ممکن است از التهاب رکتوم جلوگیری کنید، و باعث شوید تا نشانه های التهاب شدید در آن فروکش کند. دکتر الریش میگوید: اگر نشانه ها گسترده شدند، پزشک ممکن است برخی درمانهای موضعی را تجویز کند، بیمار میتواند آنها را به شامپوی بدن خود اضافه کرده و با آن رکتوم را شستشو دهد.
این درمان های موضعی شامل داروهای امینوسالیسیلات است که اغلب “مسالامین” است. مسالامین همچنین میتواند به صورت جداگانه برای تنقیه نیز تجویز شود. متخصصان گوارش همچنین ممکن است مخمرهای استروئیدی مثل “هیدروکورتیزون” تجویز کنند که میتواند در یک کف برای کاهش التهاب به رکتوم وارد شود. داروی جدیدی نیز به نام budesonide MMX به عنوان کف شامپویی در دسترس است که میتواند باعث کاهش التهاب رکتوم شود.
بعلاوه پزشک ممکن است پیشنهاد داروی خوراکی امینوسالیسیلات بدهد که بطور کلی IBD شما را کنترل کرده باعث جلوگیری از تانسموس میشود. افرادی که بیماری شدیدتری دارند ممکن است از روشهای زیستی بهره بیشتری ببرند. در حالی که پزشکان ممکن است برای افرادی با IBD شدید، پیشنهاد چراحی را برای اثر بر روی راست روده و بطور بالقوه بر روده بزرگ بدهند، عمل جراحی به تنهایی برای کنترل تانسموس مورد استفاده قرار نمی گیرد. اگرچه بیمارانی که رکتوم آنها بطور معمول برداشته شده است، معمولا از عوارض جانبی آنها کاسته میشود.
برگردان: سیما آزادفلاح
هرگونه کپی برداری با نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است
