ردپای میوه پا درختی در ترکیبات لواشک؟!
معمولا لواشک از تغلیظ و خشک کردن یک، دو یا چند نوع میوه که از گروه میوه های درجه ۲ یا میوه هایی که بازارپسندی مناسبی ندارد، تهیه می شود. البته بد نیست بدانید برخی تولیدکنندگان غیرمتعهد این نوع محصولات را از میوه های پادرختی تهیه می کنند. میوه های پادرختی به میوه های ریز، سفت، لک دار، آفت زده، کپک زده یا کالی گفته می شود که معمولا زود هنگام از درخت جدا و به پای درخت می افتد و تا زمانی که کشاورز آن را جمع آوری نکرده محل خواب، خوراک و البته سرویس بهداشتی حشرات و جانوران موذی است. این میوه ها اغلب بی ارزش بوده و مرغوب نیست و می تواند بار میکروبی بالایی داشته باشد. البته چون طی فرآوری، میوه پخته می شود، تا حدود زیادی میکروب های مضر آن منهدم و مسمومیت زایی چندانی ندارد. در مورد لواشک و آلوچه های فرآوری شده بی نام و نشان هم باید بگوییم که پایه اغلب این محصولات میوه نیست و از ترکیب مواد پرکننده ای چون آرد، نشاسته، اسید، اسانس و مواد رنگی غیرمجاز تهیه می شود که مصرف آن فوق العاده برای کودکان حساسیت زا و مسموم کننده است.
لواشک بهتر است یا آلوچه فرآوری شده ؟
لازم است بدانید در انواع لواشک ها علاوه بر میوه از ژلاتین گیاهی، اسید سیتریک، نمک، شکر یا خمیر خرما استفاده می شود. ترکیبات و فرآیند تولید آلوچه های فرآوری شده بویژه انواع بدون هسته آن مشابه لواشک است با این تفاوت که در انواعی از آلوچه ها، ردپایی از میوه های خشک یا تازه هسته دار وجود دارد. این محصولات تا حدودی فیبر و ریزمغذی ها را دارا بوده و خاصیت ملینی و مسهل دارد. اما هر چه مدت زمان فرآوری و حرارت اعمال شده به محصول برای تغلیظ و خشک شدن بیشتر باشد به مقدار بیشتری از خواص محصول بخصوص ویتامین C آن کاسته می شود. اما در میان این نوع محصولات انواعی وجود دارد که فقط حاوی میوه های نیمه خشک یا مرطوب همچون انواع برگه ها، آلوچه و آلو جنگلی است که عملیات فرآوری روی آن انجام نشده، یعنی بافت میوه شکل طبیعی خود را حفظ کرده و خمیری شکل نشده است. این محصولات در مقایسه با لواشک و آلوچه های فرآوری شده مزایای تغذیه ای بیشتر و ارزشی نزدیک به میوه تازه را دارد.
