برای رسیدن به این نتیجه شگفتانگیز حدود ۸۰۰۰ مرد ژاپنی متولدین بین سالهای ۱۹۰۰ و ۱۹۱۹ از سال ۱۹۶۵ در هاوایی تحت نظر قرار گرفتند؛ در حال حاضر ۲۵۰ نفر از آنها هنوز زنده هستند؛ به سه دلیل این کار در مجمع الجزیره آمریکایی به سهولت انجام میشد؛ اول وجود یک اجتماع قوی آسیایی به ویژه ژاپنیها، دوم تسهیل در نظارت این افراد، سوم بالاترین امید آمریکاییها به زندگی.
«برادلی ویلکاس» پروفسور طب سالمندان در مرکز دانشگاه هاوایی گفت: در طول این آزمایش مردان با توجه به قد دستهبندی و به ۲ گروه جدا تقسیم شدند؛ کسانی که بین ۱متر و ۵۷ سانتیمتر و ۱متر و ۶۳ سانتیمتر بودند؛ محققان اطلاعات به دست آمده از سال ۱۹۶۵ بین دو گروه را مقایسه کردند، سپس ارتباط بین اندازه قد و طول عمر را مشاهده کردند، آنهایی که ۱متر و ۵۷ سانتیمتر بودند زنده بودند؛ این روند قابل مشاهده در قدهای ۱متر و ۵۲ سانتیمتر تا ۱متر و ۸۳ سانتیمتر بود که بلندها کمتر و کوتاهها بیشتر عمر میکنند اما پروفسور «ویلکاس» گفت: قد انسانها به هر اندازه که باشد باید سالم زندگی کرد.
از طریق این تحقیقات دانشمندان دریافتند که انسانهای کوتاه بیشتر احتمال دارد که ژن طول عمر را داشته باشند و همچنین سطح انسولین کمتری در خون دارند و کمتر دچار سرطان میشوند. پروفسور «برادلی ویلکاس» اضافه کرد: این تحقیقات برای اولین بار نشان میدهد که اندازه قد با این ژن در ارتباط است، ما این موضوع را در حیوانات میدانستیم اما در انسان را نمیدانستیم. در حال حاضر رابطه دقیق بین FOX03 و طول عمر بیشتر هنوز مشخص نیست اما محققان بر این باورند که انسولین در مکانیزم مداخله دارد؛ در واقع ژن شناخته شده نقش مهمی در تنظیم این مولکول بازی میکند و میتواند خطر بیماریهای قلبی عروقی در معرض خطر مرگ را به عنوان یک مشکل کاهش دهد و در نتیجه عوامل دیگر ممکن است درگیر شود.
انسانها با سلولهای محدودی به دنیا آمدهاند، افرادی که بلندتر هستند نیاز به سلولهای بیشتری دارند و رشد میکنند و استفاده بیشتری از سلولها میکنند. به گمان من اگر انسان خیلی کوتاه باشد میتواند سلولهایی را ذخیره کرده و در طول زندگی از آن استفاده کند. دکتر «تیم دانلون» که در این تحقیقات حضور داشته است اظهار کرد: این یک واقعیت است که افراد کوتاه کمی امید به زندگی داشته باشند. محققان در حال حاضر سعی دارند بدانند این پدیده مخصوص ژاپنیهاست یا گستردهتر است.