کپسول تتراسیکلین برای درمان آکنه پوستی استفاده می شود ولی برای مصرف آن باید به موارد مصرف و هشدارهای عوارض جانبی آن دقت کرد زیرا دوزهای آن متفاوت است و میزان مصرف زیاد آن برای بدن ممکن است بسیار خطرناک باشد.

کپسول تتراسیکلین (Tetracycline) برای درمان عفونت و همچنین آکنه‌های پوستی مصرف می‌شود.اسهال و استفراغ از عوارض مصرف کپسول تتراسایکلین می‌باشد.

امروزه آنتی بیوتیک‌ها در موراد مختلفی مصرف می‌شوند. یکی از این موارد درمان انواع عفونت‌ها است. از بین بردن آکنه‌های پوستی هم از مواردی است که برخی از پزشکان برای آن کپسول تتراسیکلین را تجویز می‌کنند. در ادامه با موارد مصرف و عوارض احتمالی که در پی مصرف آن ممکن است برای شخص به وجود آید آشنا می‌شویم.

کپسول تتراسیکلین چیست؟

کپسول تتراسیکلین (Tetracycline) از خانواده آنتی‌بیوتیک‌ها هستند که در مقابل باکتری‌ها فعال می‌باشند. تتراسیکلین به دلیل جذب آن توسط استخوان از آن به عنوان نشانگر در بررسی‌های رشد استخوان‌ها در بیوپسی‌های انسانی استفاده می‌شود. همچنین این دارو در درمان برونشیت مزمن، عفونت‌های ناشی از بروسلا، کلامیدیا، مایکوپلاسما، ریکتزیا و نیز در درمان آکنه ولگاریس و افوزیون پلورال ناشی از سیروز یا بیماری‌های بدخیم مصرف می‌شود.

جذب این دارو از راه خوراکی است و دفع دارو عمدتا کلیوی است، اما از راه صفرا نیز دفع می‌شود.

اشکال دارویی تتراسایکلین به صورت کپسول و پماد موضعی و چشمی می‌باشد.

در صورتیکه مبتلا به آکنه هستید و تمایل دارید از روش‌های طبیعی برای درمان آن استفاده کنید لینک‌ زیر که شامل راهکارهای درمان خانگی جوش صورت با طب سنتی است می‌تواند به شما در این مورد کمک کنند.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:

 موارد مصرف  درمان برونشیت مزمن
درمان عفونت‌های ناشی از بروسلا، کلامیدیا، مایکوپلاسما، ریکتزیا
درمان آکنه
 عوارض  تهوع، اسهال و استفراغ، استوماتیت، راش پوستی، عفونت‌های اضافی، سمیت کلیه، سردرد و اختلالات بینایی
 تداخل دارویی  آنتی اسیدها، سوکرالفات، داروهای خوراکی جلوگیری‌کننده از بارداری، داروهای ضد انعقادی خوراکی، کلسیم، آهن، منیزیم، کلستیرامین،

مقدار و نحوه مصرف

کپسول تتراسیکلین را با معده خالی (یک ساعت قبل و یا دو ساعت بعد از غذا) همراه با یک لیوان آب مصرف نمایید. مقدار مصرف این دارو به شرح زیر است:

  • مصرف تتراسایکلین در بالغین: با توجه به نوع و شدت عفونت از دوز 250 میلی‌گرم تا 2.5 گرم هر 6 ساعت یک بار از راه خوراکی استفاده می‌شود.
  • مصرف تتراسایکلین در کودکان بالای 8 سال: با توجه به نوع و شدت عفونت از دوز 25 تا 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم هر 6 ساعت یک بار از راه خوراکی استفاده میشود.
  • نحوه مصرف کپسول تتراسایکلین در درمان جوش یا آکنه در بالغین و نوجوانان: ابتدا 250 میلی‌گرم (یک کپسول) از راه خوراکی هر 6 ساعت یک بار؛ سپس 500 میلی‌گرم (دو کپسول) هر 6 ساعت مصرف می‌شود.
  • مصرف پماد موضعی تتراسایکلین در بالغین و کودکان: یک یا دو بار در روز بر روی موضع مالیده می‌شود.
  • مصرف پماد چشمی تتراسایکلین در بالغین و کودکان: یک لایه نازک از پماد تقریبا به طول یک سانتی‌متر هر 2 تا 4 ساعت بر بروی ملتحمه قرار داده می‌شود.

توجه: در صورت بروز افزایش حساسیت، اختلال عملکرد پیشرونده کلیه، عفونت ثانویه و یا اسهال شدید مصرف دارو باید قطع شود.

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید

  1. دارو در صورت وجود عیب کار کلیه و در کودکان با سن کمتر از 12 سال نباید مصرف شود.
  2. مصرف تتراسیکلین موضعی ممکن است باعث حساس شدن پوست و بروز حساسیت به دارو در صورت مصرف موضعی یا سیستمیک آن در دفعات بعدی شود.
  3. در صورت نارسایی کبد این دارو با احتیاط فراوان مصرف شود.
  4. از مصرف همزمان داروهای آنتی اسید، مکمل‌های حاوی کلسیم و آهن، ملین‌های حاوی منیزیم و سدیم بی‌کربنات، شیر و لبنیات طی 3-1 ساعت پس از مصرف این دارو باید خودداری شود.
  5. بیمار نباید به مدت طولانی در معرض نور آفتاب یا لامپ‌های دارای اشعه ماوراءبنفش قرار گیرد.
  6. کپسول تتراسایکلین دارو باید همراه با مقدار زیادی آب مصرف شود.
  7. تتراسایکلین در کودکان زیر 8 سال منع مصرف دارند. زیرا می‌تواند باعث اختلال در ساخت استخوان و دندان شود و رنگ دندان‌ها را تغییر می‌دهد.
  8. تتراسیکلین می‌تواند در استخوان‌های جنین رسوب کرده و باعث ایجاد ناهنجاری‌های استخوانی یا توقف رشد شود. بنابراین توصیه می‌شود در این دوران حساس این دارو مصرف نشود.
  9. تتراسایکلین در افرادی که حساسیت مفرط به دارو دارند، منع مصرف دارد.
  10. این دارو در شیر ترشح می‌شود و مصرف تتراسایکلین در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.

توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری

– دوز مصرف در حضور اختلال عملکرد کلیه کاهش می‌یابد. دوزهای معمول ممکن است منجر به مسمومیت کبد شوند.
– غذا ممکن است با سرعت و میزان جذب داروی خوراکی تداخل کند. دارو باید یک ساعت قبل از غذا یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود.
– تاریخ انقضای دارو را کنترل کنید. تتراسیکلین تاریخ گذشته می‌تواند بسیار نفروتوکسیک باشد.
– دارو را همراه با آنتی‌اسیدها، شیر، فرآورده‌های لبنی یا غذاهای حاوی کلسیم تجویز نکنید.

منبع/ستاره