سندرم تونل کارپال می تواند بر مچ دست و دست فشار آورد که باعث ایجاد درد و گزگز در این نواحی می شود. سندرم تونل کارپال می تواند دلایل بسیاری داشته باشد. در این مقاله از دکتر سلام به علل ایجاد گزگز و بی حس شدن دستان پرداخته ایم. با ما همراه شوید.
تونل کارپال گذرگاهی در مچ دست است که عصب مدیان (عصب اصلی دست)، تاندون فلکسور (که انگشت را خم می کند) و سایر بافت های نرم همچون رباط ها و رگ های خونی را محافظت می کند. بر اساس گفته های آکادمی جراحان ارتوپدی در آمریکا؛ سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق می افتد که بافت های احاطه کننده تاندون فلکسور متورم می شوند و فشاری بر روی عصب مدیان وارد می کنند
این فشار می تواند باعث ایجاد درد در مچ دست و دست شود. سندرم تونل کارپال می تواند دلایل بسیار زیادی داشته باشد. برخی از افراد تونل کارپال کوچک تری دارند و این موضوع در کل خانواده دیده می شود.
سایر فاکتورهایی که باعث ایجاد این سندرم می شود عبارت است از:
– تروما یا اسیب به مچ دست که باعث ایجاد تورم شود.
– بیش فعالی غده هیپوفیز
– کم کاری تیروئید
– آرتریت روماتوئید
– فشارهای کاری
– استفاده مکرر از ابزارهای مرتعش کننده دست
– احتباس مایع در دوران بارداری یا یائسگی
– توسعه کیست یا تومور در کانال
هنوز شواهد محکمی وجود ندارد که ثابت کند حرکات تکراری و مداوم دست و مچ دست در طول کار می تواند باعث بروز این سندرم شود. حرکات تکراری که در کارهای مختلف انجام می شود ممکن است با سایر بیماری ها همچون بورسیت و التهاب تاندون در ارتباط باشد. فعالیت های تکراری همچنین ممکن است در نویسندگان نیز باعث ایجاد درد در دست شود.
نشانه ها و علائم سندرم تونل کارپال:
نشانه های این سندرم معمولا با آغاز بی حسی در شب به همراه درد در دست آغاز شود. معمولا بیماران با چنین نشانه هایی از خواب بیدار می شوند و باید دست خود را تکان دهند تا درد تسکین یابد. نشانه ها می تواند در طول روز نیز وجود داشته باشد. افرادی که نشانه هایی همچون بی حسی و درد در این ناحیه را تجربه می کنند
باید به یک پزشک متخصص مراجعه نمایند. این موارد ممکن است به هنگام برداشتن یا در دست گرفتن یک شیء نیز ظاهر شود. با بدتر شدن شرایط، درد به مچ دست کشیده می شود و تا شانه یا داخل دست نیز ادامه پیدا می کند. زمانی که این شرایط حاد شود، بیمار ضعیف شدن دست را شاهد خواهد بود.
تشخیص و آزمون سندرم تونل کارپال:
برای تشخیص سندرم تونل کارپل پزشک ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد. بعد از بررسی احساس و قدرت دست، پزشک می تواند ازمون های بیشتری برای تشخیص انجام دهد. این آزمون ها شامل EMG یا ازمون سرعت هدایت عصبی است. یک EMG که الکترومیوگرافی نیز نامیده می شود در این شرایط انجام خواهد شد.
این آزمون خروجی الکتریکی عضلات را اندازه گیری می کند. پزشک یک سوزن کوچک داخل عضلات خاصی قرار می دهد. این سوزن ها می تواند جریان الکتریکی عضلات را شناسایی کند.ازمون سرعت هدایت عصبی نیز سرعت تکانه های الکتریکی در اعصاب را بررسی می کند. برای انجام اینکار دو الکترود بر روی سطح پوست قرار می گیرد
و شوکی به اعصاب فرستاده می شود. سرعت بر اساس مسافتی که تکانه طی می کند سنجیده می شود. این آزمون electroneurography یا EneG نیز نامیده می شود.
سندروم تونل کارپ که عبارت است از درد، تورم ، گزگز و بی حسی انگشتان دست، بر اثر فشار تاندونها بر روی عصب مدیان در ساعد ایجاد می شود. هنگامی که عصب مدیان در کف و مچ دست تحت فشار قرار گیرد باعث ایجاد درد، بی حسی و گزگز انگشتان دست می شود. این مشکل، سندرم تونل کارپال نام دارد.
این بیماری همان گزگز و درد و بی حسی مچ دست و انگشتان است که امروزه بیشتر در زنان شایع است.
برای درمان این سندرم، پزشک ممکن است بستن مچ دست را برای مدتی توصیه کند.
تغییر حرکات تکراری (مثل تایپ کردن) و استراحت کردن در بین این حرکات نیز مفید است.
همچنین داروهای غیراستروئیدی ضد التهابی مانند: ایبوپروفن و ناپروکسن به همراه کمپرس سرد باعث تسکین درد می شوند.
عمل جراحی
در صورتی که عمل جراحی لازم باشد، بیمار را به صورت سرپایی و با بی حسی موضعی عمل می کنند. در این عمل رباط پوشاننده تونل کارپال بریده می شود تا فشار کم شود.
درمان سندرم روده تحریک پذیر,درمان سندرم تونل کارپال,درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک,[categoriy]
برخی اوقات از طریق آندوسکوپی، یک شکاف بسیار کوچک را بوجود می آورند و دوربین کوچکی را داخل آن می کنند و با استفاده از آن دوربین، عمل جراحی را انجام می دهند.
بعد از این عمل ممکن است مقداری ورم و سفتی در ناحیه عمل شده داشته باشید. این ورم و سفتی با بالا بردن دست (بالاتر از سطح قلب) و حرکت دادن انگشتان برطرف می شود.
ممکن است برای چند هفته، نیاز به مچ بند داشته باشید تا زخم التیام یابد.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد طب سوزنی به بازگرداندن عملکرد عصب مدیان و تسکین علائم سندرم کمک می کند
معمولا بعد از دو ماه، درد و ضعف از بین خواهد رفت.
ممکن است شش ماه تا یک سال طول بکشد تا کاملا بهبودی خود را دوباره بدست آورید.
دارو درمانی
تحت نظر پزشک استفاده از داروهای زیر توصیه می شود:
– استفاده از داروهای کورتیکواستروئید خوراکی و یا تزریقی. استروئیدها به طور موقت باعث کاهش التهاب اطراف عصب مدیان می شوند و علائم این سندرم را کم می کنند.
– تزریق بی حس کننده موضعی مانند: لیدوکایین
– دیورتیک ها باعث کاهش ورم می شوند.
– مکمل ویتامین B6 نیز برای این بیماران مفید می باشد.
تمرینات مقاومتی
هنگامی که علائم تونل کارپال فروکش کند، یک فیزیوتراپیست به شما کمک خواهد کرد که ورزش های کششی و تقویتی را برای جلوگیری از درد، بی حسی و ضعف انجام دهید.
فیزیوتراپیست می تواند راه های صحیح برای این کار را به شما یاد دهد تا دوباره عصب مدیان ملتهب نشود و علائم برنگردد
طب مکمل
برخی از مطالعات نشان داده است که ماساژدرمانی و جابه جا کردن ستون فقرات از مچ، آرنج و بالای ستون فقرات می تواند موجب بهبودی سندرم تونل کارپال گردد.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد طب سوزنی به بازگرداندن عملکرد عصب مدیان و تسکین علائم سندرم کمک می کند.
بهتر است قبل از انجام این درمان های مکمل با پزشک خود مشورت کنید.
شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه یوگا می تواند درد را کاهش دهد و بدن را قوی کند.
آیا می توان از تونل کارپال جلوگیری کرد؟
گرچه هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از ابتلا به این سندرم وجود ندارد، اما روش های زیر می تواند مفید باشند:
– قرار گرفتن صحیح و خوب مچ دست در حین کار تکراری
– صاف قرار دادن مچ دست و یا استفاده از آتل
– هنگام کار کردن، صاف قرار دادن مچ و عدم استفاده از آتل
– دوری از خم کردن و بالا بردن مچ به طور مکرر
– به طور مرتب انجام ورزش های کششی دست ها و مچ
– تکان دادن بازوها و پاها، خم شدن و تغییر موقعیت بدن در طول روز
توصیه های لازم در درمان حمایتی :
۱- از تکرار اعمالی که باعث شروع درد می شود خودداری نمائید در صورتی که امکان توقف فعالیتها موجود نیست، فعالیتهای خود را کاهش دهید یا به نحوی تغییر دهید که مچ دست تحت فشار نباشد.
۲- استرس به همراه فعالیت می تواند صدمه بیشتری وارد کند بنابراین کنترل استرس نقش بسزائی در کاهش درد دارد.
۳- در صورت استفاده از آتل باید روش صحیح پوشیدن آن را یاد بگیرید.
۴- توجه داشته باشید که آتل حرکات را محدود می کند و در ابتدا باعث بیشتر شدن درد می شود ولی با استفاده مداوم، متوجه اثرگذاری و کم شدن درد می شوید.
۵- از حرکات تشدید کننده درد بپرهیزید
۶- پیروی از برنامه های فیزیوتراپی از سفتی و سختی مفاصل و اختلال در عملکرد عضلات مربوط به مفصل و ارگانهای اطراف آن به هنگام پوشیدن آتل پیشگیری می کند.
۷- از خم کردن مچ دست بپرهیزید.
۸- زمانی که در حالت دراز کش هستید دست خود را بالاتر نگهدارید
۹- از دست سالم برای استفاده از موس رایانه استفاده کنید
منبع: شفا آنلاین