وقتی دیر بچهدار میشوید
ویژگیهای شخصیتی افراد در سنین مختلف تغییر میکند و در هر دوره مشخصات و نیازهای خاص خودش را دارد. بر اساس همین قاعده معمولا افرادی که در سنین بالای ۳۵ و ۴۰ سال پدر و مادر شدن را تجربه میکنند والدشان نسبت به دیگران بسیار پررنگتر ظاهر میشود. به همین دلیل اغلب حساسترند و حتی بیش از اندازه حمایتگر میشوند. به عبارت دیگر یا خیلی حمایتگرند یا خیلی احساسی. حال آنکه حمایت افراطی خواهناخواه مانع رشد بخشی از توانمندیها در کودک میشود. کودک در این شرایط نمیآموزد که چطور به توافق و تفاهم برسد.
نه گفتن و نه پذیرفتن را یاد نمیگیرد و در عین حال ریسکپذیری و نیروی جسارتورزی در او پایین میآید. از سوی دیگر پدر و مادر در این سن اغلب همه چیز را در سبد کودکشان میگذارند و همین باعث میشود ناخودآگاه ترس از دست کودک را به او منتقل کنند. در نتیجه کودک با اضطراب جدایی رشد میکند. این پدر و مادرها به دلیل والد بودن بیش از حدشان بسیار کنترلگرند در نتیجه بیش از حد معمول، مراقب فرزندشان هستند. همین رفتارهای افراطی به طور ناخودآگاه کودک را از مسیر طبیعی رشد منحرف میکند.
سن پدر شدن و باروری مردان
بسیاری از مردم تصور میکنند، مردان در سنین بالا هم برای بچهدار شدن مشکل ندارند و این خانمها هستند که بهدلیل شرایط فیزیکی خود باید تا قبل از رسیدن به سن یائسگی صاحب فرزند شوند اما تحقیقات نشان میدهد واقعیت غیراز این است.
همه ما میدانیم که با افزایش سن مادر خطر احتمال بروز مشکلات ژنتیک بیشتر میشود که در نهایت میتواند منجر به سقط جنین شود، اما تا چند سال پیش پزشکان اطلاعات زیادی در مورد تاثیر سن پدر روی جنین نداشتهاند. با اینکه تعداد مردانی که در سنین بالای ۳۰ سال برای نخستین بار پدر شدن را تجربه میکنند در حال افزایش است اما تحقیقات نشان میدهد این کار خطرهای جسمی و ذهنی را برای فرزندان آنها افزایش میدهد.
مطالعات نشان میدهد مردان در سنین بالا معمولا صمیمیت و ارتباط کمتری با کودکان خود دارند و در عین حال فرزندانشان هم بیشتر دچار بیشفعالی یا دیگر مشکلات روحی میشوند. آخرین بررسیهای انجام شده توسط دانشمندان فرانسوی در سال ۲۰۰۸ اثبات کرد که مردان هم مانند زنان دارای یک زمان بیولوژیکی هستند. این بدان معناست که با افزایش سن احتمال بچهدار شدن آنها کاهش پیدا میکند. براساس شواهد احتمال بارداری موفق، درصورتی که مرد بالای ۳۵ سال باشد کم میشود و درصورتی که سن او بیش از ۴۰سال باشد این احتمال بهشدت پایین میآید.
مردان تا چند سالگی بچه دار می شوند
با اینکه مردانی حتی در ۹۵ سالگی هم بچهدار شدهاند اما حقیقت این است که بعد از ۴۱ سالگی شانس پدر شدن به سرعت کاهش مییابد. بعد از ۴۵ سالگی وضعیت واقعا بدتر میشود و مردانی که تاکنون صاحب فرزند نشدهاند، باید حتما در این مورد فکر کنند. در فاصله بین ۴۱ تا ۴۵ سال احتمال پدر شدن از ۶۰ به ۳۵ درصد کاهش پیدا میکند و همین موضوع نشان میدهد افزایش سن چه تاثیری روی کیفیت اسپرمها دارد.
مردان تا چند سالگی نعوظ دارند؟
فعالیت جنسی با بالاتر رفتن سن در مردان کم می شود اگرچه که خواسته های جنسی همیشه در جای خود باقی می ماند. مردان عموما تا سنین بیست سالگی بطور زیاد خود ارضایی می کنند. از سنین بیست تا بیست و پنج سالگی عموما میزان این کار را کمتر می کنند. در این سن عموما ارگاسمهای شبانه و در طول خواب کمتر می شود.
بعضی از افراد نارضایتی هایی را در آلت خود عنوان می کنند از جمله اینکه آلت آنها به اندازه کافی نعوظ نمی کند و یا سفت نمی گردد در حالیکه قبلا با دیدن یک تصویر به حالت نعوظ می رسیدند اکنون باید مستقیما آلت را تحریک کنند تا آلت آماده فعالیت گردد و نعوظ آلت در آنها هرگز به اندازه ای که قبلا حدس می زنند بوده نیست.
بر خلاف گذشته آلت بیشتر به از دست دادن نعوظ خود گرایش دارد تا برعکس آن. عنوان می کنند که حتی نحوه نعوظ آنها نیز فرق کرده است. آلتی که قبلا بسمت بالا نعوظ می کرده اکنون بمانند اینکه سنگین شده باشد فقط راست و بحالت نیمه بر افراشته در آمده است. اکنون احتیاج به ارگاسم شدن و برون پاشی در آنها کمتر گردیده و بر خلاف قبل که با چندین بار ارگاسم شدن همچنان عطش داشتند اکنون با یکبار ارگاسم کاملا خسته و بی حال می گردند. اعلام می کنند که منی آنها قبلا شفافتر بوده و با شدت بسیاری می پاشیده و مقدار آن نیز بیشتر بوده در حالیکه اکنون غلیظ شده و با شدت و مقدار کمتری بیرون می ریزد.
این مسائل تا سنین پنجاه همچنان باقی می ماند. در سنین پنجاه مرد کم کم در می یابد که خواسته و نیازهای جنسی وی دیگر بشدت قبل نیست. درمیابد که بسیار باید تلاش کند تا منی از وی خارج گردد.
یائسگی مردانه با تغییرات هورمونی، فیزیولوژیک و شیمیایی که معمولا در تمام مردان بین سنین ۴۰ تا ۵۵ سالگی رخ می دهد، آغاز می شود. گرچه این تعییرات می تواند حتی در ۳۵ سالگی نیز رخ داده و یا تا ۶۵ سالگی به تاخیر بیافتد. این تغییرات بر تمامی جنبه های زندگی یک مرد تاثیر می گذارد. بنابراین یائسگی مردانه یک وضعیت جسمی است که جنبه های روانی، فردی، اجتماعی و روحی متفاوتی دارد.
شایعترین شکایات جسمی در یائسگی مردانه عبارتند از: ترمیم دیررس زخمها توانایی کمتر برای فعالیت جسمی احساس چاقی یا اضافه وزن مشکل در خواندن نوشته های ریز و کوچک فراموشکاری یا از دست دادن حافظه از دست دادن و یا نازک شدن موها گرگرفتگی مشابه زنان یائسه اما با شدت کمتر شکایات روانی شایع عصبی بودن کاهش حافظه و تمرکز خستگی اختلالات خواب بی قراری ترس از خطرات قریب الوقوع احساس کرختی و مورمورشدن هیجانزدگی ناتوانی در تصمیم گیری اضطراب و ترس افسردگی برون گرا از دست دادن اعتماد به نفس و احساس لذت از دست دادن هدف و مقصد زندگی احساس تنهایی وعدم جذابیت
شایعترین شکایات جنسی در یائسگی مردانه طولانی تر شدن زمان رسیدن به نعوظ نعوظ ناقص وعدم نعوظ کامل همچون گذشته کاهش توانایی انزال شکست در رسیدن به ارگاسم کاهش توانایی انزال افزایش رویاها و تصورات در مورد انجام فعالیت جنسی کاهش سایز بیضه ها نیاز بیشتر به دفع ادرار کاهش علاقه به انجام فعالیت جنسی با همسر یا زوج قبلی احساس کمبود در برابر همسران جوانتر و کنار کشیدن خود از آنها افزایش مشکلات ارتباطی و دعوا بر سر مسائل جنسی، عشقی و صمیمیت در برخی موارد ،تمایل به تجربه های جدید با زوج جوانتر برای آزمودن توانایی جنسی حوادث همزمان با یائسگی در زندگی مردان تولید هورمونها کاهش می یابد.
بهترین سن برای پدر شدن
بهترین سن باروری برای آقایان بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی است. با این حال آقایان هیچ محدودیت سنی از لحاظ بچه دار شدن ندارند. در سنین بالا تا حدودی قدرت باروری کمتر می شود، اما معمولا تا آخر عمر اسپرم وجود دارد. در مورد اینکه باروری آقایان در سنین بالا می تواند روی سلامت جنین تاثیر بگذارد یا خیر، هنوز هیچ مطالعه اثبات شده ای نداریم.
آقایان در سنین بالای ۴۰ سالگی دچار افت قدرت باروری می شوند، درست مانند همان اتفاقی که بعد از ۳۰ سالگی برای خانم ها می افتد. بالا رفتن سن آقایان باعث تنگی عروق بدن و کم شدن تعداد اسپرم ها، کند شدن حرکت و غیر طبیعی شدن شکل آنها می شود.
متاسفانه امروزه به دلیل پوشیدن شلوارهای تنگ و قرار گرفتن در محیط های گرم نوعی بیماری به نام واریکوسل یا واریس بیضه در آقایان بسیار شایع شده است. این واریس و بالارفتن حرارت ناحیه بیضه ها می تواند منجر به کاهش تعداد، حرکت و بد شکل شدن اسپرم ها و در نهایت نازایی شود.
اما در کل آقایان باید سعی کنند همیشه تغذیه سالم داشته باشند، به خصوص از مواد حاوی آنتی اکسیدان مثل ویتامین ث استفاده کنند، مانند گوجه فرنگی، مرکبات و…. این مواد باعث می شود قدرت باروری افزایش پیدا کند.
نبض ما