کسانی که از بیماری قلبی رنج میبرند برای فعالیت جنسی با مشکلاتی مواجه می شوند افزایش فشار خون و تپش قلب در روابط زناشویی این افراد تاثیرات منفی فراوانی خواهد گذاشت. این افراد در حین نزدیکی ممکن است دچار تنگی نفس و خستگی زودرس شوند. بیماری قلبی و عروقی زندگی جنسی این افراد را تحت الشعاع قرار میدهد.
آیا فعالیت جنسی برای کسی که به حملۀ قلبی دچار شده است ضرر دارد؟
امروزه نه تنها پزشکان فعالیتهای جنسی را برای کسانی که زمانی به حملۀ قلبی دچار شده اند مضر نمی دانند، بلکه آن را توصیه هم میکنند.
در گذشته فکر میکردند که فشار زیاد و هیجانی که در جریان اعمال جنسی ایجاد میشود، به افزایش فشار خون و ناراحتی ناگهانی قلب می انجامد؛ از این رو بهترین کار برای بیمار، ترک آن اعمال است. اما امروزه پزشکان نه تنها آن را منع نمی کنند، بلکه تجویز هم میکنند. درست است که در جریان اعمال جنسی، افزایش فشارخون و سرعت نبض و کار قلب قابل توجه و تأمل است، ولی باید دانست که اولاً تا این حد افزایش فعالیت قلب و عروق برای قلب و دستگاه عروقی قابل تحمل است، ثانیاً زندگی جنسی عادی بی شک نتایج مفیدی از جهت رفع فشار داخلی دارد. از طرفی نیز احساس آرامش و تسکینی که از جهت روحی و جنسی مداوم است.
این قبیل اشخاص، فعالیتهای جنسی را می توانند پس از گذشت 6 الی 8 هفته بعد از رفع حمله قلبی شروع کنند، البته گاهی نیز لازم است که مدت بیشتری ازاین کار بپرهیزند. از طرفی اگر شخصی بعد از مقاربت دچار تنگی نفس و خستگی شدید شود، بایستی مدتی از اقدام و تکرار آن اجتناب کند، تا وضع بهتر شود.
چون بعضی از اشخاص، در جریان انجام اعمال جنسی دچار حملات آنژین صدری می شوند، بهتر است کمی قبل از شروع عمل، از کپسول های نیتروگلیسیرین، که مخصوص برطرف کردن حملات آنژینی است، استفاده کنند.
زندگی جنسی از سویی سبب ارضای احتیاجات روانی و تعادل درونی شخص میشود، و از سوی دیگر، طریقی است که شخص پس از بازیافتن سلامت، خود را به زندگی نزدیکتر می بیند.
برای شخصی که زمانی به حملۀ قلبی دچار شده، هیچ نکته ای نوید بخشتر از این نیست که بداند، پس از گذشت مدتی، زندگی عادی داشته باشد و از نظر جنسی هم، مثل سابق، بهره مند شود.
فرتاک نیوز
