روابط عمومی نقش بسیار مهمی در ارتباط موثر و موفق با مردم و تعامل و موفقیت کاری دارد به همین دلیل آگاهی از روش های ایجاد تعامل در محیط های کاری و سازمان ها برای پیشرفت و ارتقای شغلی بسیار مفید است.

امروز، روابط عمومی شامل تجزیه و تحلیل و درک کاملی از همه عوامل تاثیر گذار بر نگرش مردم نسبت به یک سازمان، می باشد. در دنیای امروز، فروش ایده ها به طور فزاینده ای سخت تر و رقابتی تر شده است، به خصوص با وجود میلیون ها موضوعی که مصرانه می خواهند در آگاهی افراد نفوذ کنند.

ایده ها را می توان تنها به صورت آشکارا از طریق تبلیغات سنگین فروش، فروخت، و این کار در صورتی موثر خواهد بود که “وضعیت پذیرش” قبلی وجود داشته باشد. با این حال، چنانچه تصور منفی وجود داشته باشد یا در صورت وجود بی تفاوتی، چنین روش ارتباطی در بهترین حالت نیز بی اثر خواهد بود و در بدترین حالت مقاومت را افزایش خواهد داد.

همواره یک “آستانه آگاهی” وجود دارد که باید پیش از آن که تبدیل به یک فاکتور شود، باید رسیدگی شده و از آن عبور کرد. اما دوباره متذکر می شویم، به خاطر وجود ایده های بسیار که مصرانه می خواهند به ما برسند، ما به طور خودکار موانعی را برای نمایش اطلاعات فراهم می کنیم که در غیر این صورت حواس ما را مخدوش می کنند.

بنابراین برای این که یک ایده تنها از مقاومت صفحه نمایش افراد بگذرد و به بخشی از واقعیت ذهنی آن ها تبدیل شود، باید از بسیاری از تجربیات استفاده کرد، باید از جهات مختلفی عبور کرده و در آستانه رخنه کند تا بتوان مفهوم مورد نظر را در واقعیت فرد مورد نظر جا داد. اگر آن ها از طریق کانال های مختلف هدایت شوند و نه به صورت مکرر از طریق یک ابزار، به همان تعداد احتمال بیشتری وجود خواهد داشت که موثر واقع شوند.

چنین کانال هایی می توانند روزنامه ها، مفسران رادیویی، برنامه های تلویزیونی، ورود به تصاویر متحرک، بحث های دهان به دهان، جلسه در کلوپ و سایر کانال ها باشند. دیگر احتمال ندارد که ارتباطات موفق بتوانند فقط به یک روزنامه شرکت یا فقط تبلیغات در مطبوعات محلی یا یک یا دو کانال خروجی دیگر، محدود شوند.

روابط عمومی برای موثر بودن باید تا حد ممکن (یعنی تا جایی که منابع و استعدادهای موجود اجازه می دهند) تطبیق پذیر و یکپارچه و شامل همه کانال های ارتباطی باشد.

برخی از مواردی که روابط عمومی می تواند انجام دهد، عبارتند از:
• پرستیژ یا “تصویر مطلوب” و مزایای آن.
• شناسایی و مقابله با مسائل و فرصت ها.
• حسن نیت کارکنان یا اعضاء
• تعیین وضعیت سازمان در برخورد با جامعه هدف آن.
• حسن نیت سهامداران یا اجزاء.
• ارتقاء محصولات یا خدمات
• پیشگیری و حل مشکلات کارگران.
• ترویج حسن نیت جوامعی که سازمان ها در آن واحد دارند.
• غلبه بر تصورات و تعصبات غلط.
• حملات پیش بینانه.
• حسن نیت نمایندگی مجاز و جذب نمایندگی های دیگر.
• حسن نیت دولت.
• حسن نیت مابقی صنایع.
• توانایی جذب بهترین پرسنل.
• آموزش عمومی برای استفاده از یک محصول یا خدمات
• آموزش عموم به منظور دستیابی به یک نقطه نظر
• حسن نیت مشتریان یا هواداران.
• بررسی نگرش گروه های مختلف نسبت به شرکت.
• فرمول بندی و هدایت سیاست ها.
• هدایت دوره تغییر.
• ایجاد پایداری جامعه ای که سازمان در آن فعالیت می کند.

 

منبع/شارا