حتما تا به حال برای شما هم پیش آمده غذا و خوراکی ای که در حال خوردن آن هستید، ناگهان بر روی زمین بیفتد. آیا خوردن این ماده غذایی در کمتر از پنج ثانيه پس از افتادن بر روي زمين مشکلي دارد؟ محققان درباره این موضوع بررسی هایی انجام داده اند. این بررسی ها نشان داده که ميزان آلودگي سطح، مهمتر از زمان باقي ماندن ماده غذايي بر روي آن است.
محققان اين آزمايش را بر روي مواد غذايي و ميزان آلودگي آنها در آزمايشگاه انجام دادند و به نتايجي دست يافتند. قانون پنج ثانيه، ممکن است زياد قابل اعتماد نباشد، اما از آنجا که باورهاي ما را درباره غذا خوردن شامل مي‌شود، پس بررسي درباره آن بد نيست.
حال موضوع مورد بحث اين است که آيا قانون پنج ثانيه مي‌تواند آلودگي را از مواد غذايي دور کند. به نظر مي‌رسد اين موضوع اندکي پيچيده است، زيرا آلودگي ماده غذايي به ميکروب به سطح و اينکه چه مقدار آن را آلوده کرده است، بستگي دارد. اما آيا تاکنون انديشيده‌ايد که قانون پنج ثانيه از کجا آمده است؟ افتادن مواد غذايي بر زمين و خوردن سريع آن تجربه‌اي است که شايد براي بسياري از افراد اتفاق افتاده باشد.
اولين آزمايش در اين زمينه را جيليان کلارک، دانشجوي دانشگاه ايلينويز انجام داد و در اين بررسي سطح زمين را آلوده کرد و سپس ماده غذايي را بر روي آن انداخت. اين آزمايش نشان داد در مدت پنج ثانيه بعد از افتادن ماده غذايي بر روي زمين، اين ماده آلوده مي‌شود، اما ميزان آلودگي آن مشخص نيست.
آيا مي‌دانيد ميزان باکتري منتقل شده به غذا از زمين در مدت پنج ثانيه چقدر است؟
محققان با انجام آزمايش بر روي اين موضوع که مدت زمان تماس ماده غذايي با زمين در ميزان آلودگي موثر است، به نتايجي دست يافتند.
آنها ماده غذايي را به مدت‌هاي پنج، 30 و 60 ثانيه بر روي زمين قرار دادند و ميزان آلودگي آن را اندازه‌گيري کردند و همچنين اين بررسي را بعد از دو، چهار، هشت و 24 ساعت مورد سنجش قرار دادند.
آزمايش انجام شده نشان داد ميزان آلودگي انتقال يافته به زمان تماس با سطح بستگي ندارد، بلکه ميزان آلودگي سطح مهم است. علاوه بر اين نوع جنس سطح هم در آلودگي موثر است، مثلا فرش مکان بهتري نسبت به سراميک و چوب در افتادن غذاست و ميزان آلودگي آن کمتر و تنها يک درصد است و اين در حالي است که در همان زمان از سطح چوبي 48 تا 70 درصد باکتري به ماده غذايي منتقل مي‌شود.
بهترين توصيه کارشناسان، تميز نگهداشتن دست، ظروف و سطوح است تا از انتقال ميکروب جلوگيري شود.
اين مقاله در مجله Conversation منتشر شده است.
گياهي که نزديک شدن حشرات مهاجم را بو مي کشد
محققان دريافتند يک گونه گياهي حس بويايي دارد و از آن براي تشخيص موقعيت حشرات مهاجم و سپس به کارگيري مکانيزم دفاعي خود استفاده مي کند.
به گزارش ايرنا از ساينس ديلي، مگس‌هاي توليد کننده گال (Eurosta solidaginis) يکي از حشرات مهاجم به يک گياه بومي پنسيلوانيا به نام علف طلايي هستند. جنس نر اين حشره ماده‌اي شيميايي توليد مي‌کند که براي ماده‌ها جذاب است. پس از جفت گيري، حشره ماده تخم‌هاي خود را در ساقه گياه علف طلايي رها مي‌کند و لاروها پس از بيرون آمدن از تخم، شروع به تغذيه از ساقه گياه مي‌کنند. مواد شيميايي موجود در بزاق اين لاروها موجب تغيير شکل گياه و ايجاد يک پوشش محافظ در اطراف آنها مي‌شود.
اين حشرات با هدر دادن انرژي گياه براي رشد نامتعارف، موجب کاهش تعداد و اندازه تخم‌هاي گياه و در نتيجه اختلال در سلامت آن مي‌شوند.محققان دانشگاه پارک در پنسيلوانيا دريافتند گياه علف طلايي نيز داراي مکانيزم خاصي است که امکان تشخيص ماده شيميايي مورد استفاده حشره نر را از بين انواع متعدد ترکيبات شيميايي فراهم مي‌کند.
بدين ترتيب گياه براي دفاع از خود جاسمونيک اسيد ترشح مي‌کند. اين ماده مانع هضم پروتئين توسط حشرات شده و به آنها آسيب مي‌زند. بدين ترتيب حشره نر از گياه دور مي‌شود و با مختل شدن فرآيند توليد مثل حشره ماده نمي‌تواند در ساقه گياه تخم‌ريزي کند.
نحوه دريافت مواد شيميايي و تشخيص آنها توسط گياه هنوز مبهم است اما در حال حاضر محققان در تلاشند تا از تمام ترکيبات شيميايي که گياه توانايي تشخيص آنها را دارد يک فهرست تهيه کنند.گزارش کامل اين تحقيقات در نشريه Nature Communications منتشر شده است.
منبع: آفرینش
