بر پایه نتایج پژوهشهای جدید بهبود کنترل دیابت به و اسطه اشخاص مبتلا به دیابت نوع 1 که به بیماریهای کلیوی مبتلا هستند می تواند روند پیشرفت بیماری را به بیماری کلیوی وهله آخر یا ESRDکند نماید. این پژوهش در زمان 20 سال انجام گردید ونتایج آن باعث تغییر کارکرد بالینی در این جمعیت خواهد شد.
دکتر Krolewskiاز دانشگاه هاروارد و سرپرست این تحقیق می گوید: نتایج نشان می دهد بهبود کنترل قندخون در درازمدت می تواند تأثیرات مفیدی در کاهش سرعت پیشرفت بیماری کلیوی داشته باشد. نتایج این تحقیق درمجله ی the journal of the American society of Nephrologyمنتشر گردید.
این تحقیق به مدت 20 سال انجام شد و نتایج آن نشان می دهد که برای دیدن تأثیر بهبود کنترل قندخون بر بیماری کلیوی باید کنترل قندخون در دراز مدت ادامه یابد.
این مطالعه با پیگیری بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 درکلینیک جاسلین که به پروتئینوری (پروتئینوری) که یکی از عوارض کلیوی است و در ادرار فرد مقادیر زیادی از پروتئین که معمولاً آلبومین است دفع می شود انجام شد. چنین وضعیتی غالباً منجر به بیماری کلیوی مرحله ی آخر یا ESRDمی شود بیماری کلیوی مرحله ی اخر،بیماری خطرناک وتهدید کننده ی حیات فرد است وتنها راه درمان آن دیالیز کلیه ها یا پیوند کلیه است.
مطالعه ی مرکز جاسلین با ردیابی اختلالات کلیوی در میان این بیماران از سال 1991 آغاز گردید و تا سال 2011 دنبال شد. به عنوان بخشی از این تحقیق در ابتدا پژوهشگران به اندازه گیری مقدار هموگلوبین A1C که نشانه ای از مقدار متوسط قندخون است در 279 بیمار پرداختند.
همه ی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 مقادیر بسیار اندکی انسولین می سازند یا اصلاً هیچ انسولینی تولید نمی کنند و زندگی آنها به تزریق انسولین وابسته است. برای به حداقل رساندن مشکلات کلیوی وسایر عوارض این بیماری و حفظ سلامت آنها، باید به طور فعال مقدار خون آنها درهر ساعت بررسی شود و با رژیم غذایی و ورزش مناسب بیماریشان کنترل گردد. متخصصان غدد به این بیماری مقدار هموگلوبین A1Cهفت درصد یا زیر این مقدار را توصیه می کنند اما رسیدن به این هدف برای این بیماران ساده نیست. بیماری دیابت در بیماران شرکت کننده در این پژوهش که به پروتئینوری مبتلا بودند کنترل نشده بود قبل از تحقیق متوسط مقدار هموگلوبین A1Cآنها برابر با 9.3درصد گزارش گردید.
درتحقیقات پیشین پیشنهاد شده بود که دستیابی به کنترل قندخون بهتر سرعت پیشرفت عوارض کلیوی را کند نمی کند البته از آنجائیکه مطالعات پیشین از نظر تعداد شرکت کننده کوچک و زمان پیگیری کوتاه بود چنین نتایجی را منعکس نموده بود.
در مقابل تحقیق اخیر نشان می دهد افرادی که مقدار هموگلوبین A1Cخود را پایین آورده اند بطور چشمگیری خطر ابتلا به ESRDدر آنها پس از یک دوره ی 5 ساله کاهش یافته است، پس از 15 سال احتمال تجمعی ابتلا به ESRDبرای افرادیکه کنترل گلایسمیک بهتری داشتند 29 درصد بود درحالیکه در افرادی با هموگلوبین A1Cبالاتر وکنترل ضعیف بیماری، احتمال خطر رسیدن به بیماری مرحله ی آخر کلیوی یا ESRD، 42درصد است.
درشروع تحقیق بین این دوگروه هیچ تفاوت قابل تشخیص وجود نداشت. دکتر Stantonمی گوید:تعداد بیماران با بیماری کلیوی دیابتی همچنان به سرعت درسراسر جهان رو به افزایش است (با سرعت اپیدمیک)، به همین علت پیدا کردن روشهای جدید و درمان های جدید برای جلوگیری از ایجاد بیماری کلیوی و کاهش پیشرفت نیازی ضروری است.
این تحقیق دراز مدت یک نتیجه گیری منطقی به بیماران و پزشکان ارائه داد: بهبود مدیریت قندخون در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و بیماری کلیوی و تلاش برای حفظ مقدارقند خون در محدوده ی طبیعی درطی سالهای متمادی می تواند پیشرفت بسوی بیماری مرحله ی آخر کلیوی را کند نماید.
دکتر Krolewskiمی گوید: بیماران مبتلا به proteinuriaبدون حفظ سطح مطلوب هموگلوبین A1Cدچار نتایج وخیمی از پیشرفت بیماری کلیوی می شوند ما درباره ی بهبود مقدار هموگلوبین A1Cاز 11 درصد به 9 درصد یا از ده درصد به 8 درصد صحبت می کنیم. بر اساس نتایج ما رساندن سطح هموگلوبین A1Cبه زیر 8 تا 9 درصد می تواند به اندازه ی کافی از بروز صدمه به کلیه ها جلوگیری نماید.
دکتر Krolewskiامیدوار است هر چه سریعتر انسولین هوشمند که به طور خودکار هورمون را در پاسخ به افزایش قند خون از سطح معینی، ترشح می کند دردسترس بیماران قرار گیرد. این روش می تواند به بیمارانی که به عوارض کلیوی دیابت مبتلا هستند درآهسته کردن روند پیشرفت بیماری به سوی بیماری ESRDکمک کند حتی اگر مقدار قند خون اندکی بالاتر از مقدار آیده آل باشد.
اکثر افراد مبتلا به دیابت نوع 1 هرگز به مرحله ی ESRDنمی رسند حتی اگر کنترل قند خون آنها بسیار دورتر از مقدار ایده آل باشد. در میان تقریباً 80 هزار آمریکایی که به پروتئینوری مبتلا هستند حدود 10 درصد عملکرد کلیوی آنها بسیار سریع در عرض چند سال تحلیل می یابد و به مرحله ی ESRDمی رسند.
برای بررسی عوامل خطر ابتلا به بیماری کلیوی، محققان آزمایشگاه دکتر Krolewskiدرسال 2012 مقاله ای را منتشر کردند که نشان می داد افزایش غلظت پروتئین های TNFR1و TNFR2درخون می تواند از ده سال قبل خطر نارسایی کلیوی درافراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 را به دقت پیش بینی کند. درحال حاضر درکشورهای اروپایی یک آزمون تشخیصی بر اساس این دونوع پروتئین انجام می شود. دانشمندان مرکز جاسلین امیدوارند با این آزمایشات بتوانند بیماران دیابتی درمعرض خطر نارسایی عملکرد کلیه را شناسایی کنند و تمهیدات ویژه ای برای بهبود کنترل گلایسمیک این بیماران انجام دهند. شاید درنهایت بتوان ترکیبات جدید دارویی متناسب با هر بیمار برای کنترل بهتر گلایسمیک آنها تجویز کرد.
تغییر درعملکرد بالینی معمولاً با آزمایشهای بالینی که در آن نتایج گروه های متعددی از بیمارانی که درمانهای متفاوتی را دریافت کرده اند، انجام می شود نه توسط تحقیقات مشاهداتی مانند مطالعه ی پروتئینوری که در مرکز جاسلین انجام گردید.
دکتر Krolewskiخاطر نشان می کند با این وجود، یک کارآزمایی بالینی آینده نگر نمی تواند برای رسیدگی به این پرسش در مورد اثرات کنترل بهتر قند خون در دراز مدت بر پیشرفت نارسایی کلیوی به سوی ESRDطراحی شود زیرا حفظ قند خون بالا در گروهی از بیماران به عنوان گروه کنترل به صورت عمدی از لحاظ اخلاقی امکان پذیر نمی باشد.
منبع-http://diabetestma.org
