افراد باهوش طول عمر بیشتری دارند این موضوع با تحقیق پژوهشگران به اثبات رسیده است و یکی از دلایل این عمر طولانی افراد زیرک انتخاب های سالم و هوشمندانه آن ها در موضوعات مختلف زندگی می باشد.
شفا آنلاین: افراد زیرک و باهوش معمولا نسبت به افرادی که بخت کمتری در داشتن هوش بالا داشته‌اند، عمر طولانی‌تری دارند.
به گزارش شفا آنلاین: اکنون یک بررسی جدید شواهدی درباره علت این پدیده به دست می‌دهد: (تقریبا) همه عوامل مربوط به این رابطه در ژن‌های شما نهفته‌اند. پژوهشگران در نشریه بین‌المللی اپیدمیولوژی گزارش می‌دهند که 95درصد از رابطه میان هوش و طول عمر را می‌توان با تاثیرات ژنتیکی بر روی هر دوی این صفت‌ها توضیح داد. البته این بررسی تا حدی دارای محدودیت است، چراکه اغلب شرکت‌کنندگان در آن، آزمون‌های هوش را در میان‌سالی داده بودند، نه در هنگام کودکی. نتایج آزمون بهره هوشی در این زمان به علت شروع زوال شناختی مربوط به افزایش سن ممکن است تحریف شده باشد.
با این وجود، پژوهشگران می‌گویند، این نتایج بیانگر آن است که افراد باهوش‌تر فقط به این خاطر عمر طولانی‌تری ندارند که انتخاب‌های سالم‌تری انجام می‌دهند، یا پول بیشتری درمی‌آورند که امکان مالی مراقبت بهداشتی بیشتر را برای آنان فراهم می‌آورد، بلکه علت عمر طولانی‌ترشان این است که ترکیب ژنتیکی‌شان هم باعث باهوش‌شدن‌شان و هم باعث عمر طولانی‌شان می‌شود.
روزالیند آردن، دستیار پژوهشی در دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی لندن و پژوهشگر این بررسی گفت: «ما دریافتیم، تقریباهمه رابطه کوچکی که میان هوش و طول عمر وجود دارد، علت ژنتیکی دارد.»
مغزها و طول عمر
بررسی‌های بزرگ و کوچک قبلا هوشمندبودن را با احتمال بیشتر عمر طولانی مربوط کرده‌اند. برای مثالی یک بررسی بر روی افراد متولد اسکاتلند که در سال 2001 در نشریه پزشکی بریتانیا منتشر شد، نشان داد افرادی که در آزمون بهره هوشی در 11سالگی نمره بالاتری آورده‌اند، با احتمال بیشتری ممکن است دست‌کم تا 76سالگی زنده بمانند. یک مقاله منتشرشده در سال 2007 در نشریه اقتصاد بهداشت نشان داد برندگان جایزه نوبل نسبت به سایر نامزدها اندکی طول عمر بیشتری داشته‌اند. این پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که پول جایزه دلیل عمر طولانی‌تر برندگان نیست، بلکه بالا رفتن موقعیت اجتماعی ناشی از جایزه ممکن است، در این امر نقش داشته باشد. پژوهشگران چند دلیل را ذکر کرده‌اند که می‌تواند توضیح‌دهنده علت افزایش طول عمر در افراد دارای هوش بالا باشد. به گفته آردن ممکن است افراد زیرک انتخاب‌های بهداشتی بهتری انجام بدهند، شغل‌های مطمئن‌تر یا مزایای خانوادگی داشته باشند و همه این عوامل با طول عمر بیشتر ارتباط دارند. یا شاید افراد هوشمندتر به‌طورکلی ژن‌هایی بهتر داشته باشند؛ ژن‌هایی که هم هوش و هم طول عمر را افزایش می‌دهند.
آزمودن دوقلوها
آردن و همکارانش می‌گویند یک بررسی بر روی دوقلوها می‌تواند به این پرسش پاسخ دهد. دوقلوهای همسان در ۱۰۰ درصد DNA شان مشترک هستند؛ دوقلوهای ناهمسان یا خواهربرادری فقط در نیمی از DNAشان باهم شباهت دارند. اگر طول عمر عمدتا ناشی از عوامل محیطی باشد، انتظار می‌رود که در میان یک جفت دوقلوی همسان، آنکه باهوش‌تر است طول عمر بیشتری نسبت به خواهر یا برادرش داشته باشد که نتیجه انتخاب‌های بهتر، شغل‌های مطمئن‌تر و سایر عوامل خارجی است.
اگر برعکس، طول عمر به‌طور عمده ناشی از تاثیر ژنتیکی باشد، در میان دو فرد دوقلوی همسان آنکه باهوش‌تر است، نباید از لحاظ طول عمر تفاوت زیادی با برادر یا خواهر همسانش داشته باشد. ژن‌های مشترک این دو نفر کارشان را انجام می‌دهند و بر طول عمر این دو به‌طور یکسان تاثیر می‌گذارند. همچنین اگر ژن‌ها تعیین‌کننده طول عمر باشند، انتظار می‌رود که در دوقلوهای ناهمسان، نفری در این زوج که باهوش‌تر است، طول عمر بسیار بیشتری نسبت به خواهر یا برادرش داشته باشد، زیرا در این صورت فرد باهوش در جفت دوقلوی ناهمسان حامل ژن‌هایی است که هم هوش و هم طول عمر را افزایش می‌دهند.
آردن و همکارانش داده‌های به‌دست‌آمده از سه بررسی طولانی‌مدت دوقلوها را بررسی کردند که همه آن‌ها شامل مجموعه‌هایی از دوقلوها می‌شدند که درست یکی از افراد جفت دوقلو مرده بود. یک بررسی به ۳۷۷ زوج دوقلوی مرد از کهنه‌سربازان جنگ جهانی دوم در آمریکا پرداخته بود. یک‌بررسی دیگر بر روی ۲۴۶ زوج دوقلو از سوئد انجام شده بود و سومی ۷۸۴ زوج از دوقلوهای دانمارکی را مطالعه کرده بود.
اما درمجموع، این پژوهشگران دریافتند که هر چه یکی از اعضای جفت دوقلو، چه دوقلوی همسان و چه ناهمسان، از عضو دیگر باهوش‌تر باشد، طول عمر بیشتری هم نسبت به او دارد؛ اما در دوقلوهای ناهمسان این تفاوت میان دو عضو زوج دوقلو در طول عمر بسیار بیشتر بود که به نفع این نتیجه‌گیری بود که ژن‌ها عامل برانگیزاننده اصلی تفاوت در طول عمر هستند. پژوهشگران از لحاظ آماری دریافتند که انتخاب‌های سبک زندگی می‌تواند فقط ۵ درصد رابطه میان هوش و طول عمر را توضیح دهد. بقیه به ژن‌ها مربوط می‌شد.
البته والدین نباید از اینکه کودکانشان در راس نمودار نمرات در امتحانات مدرسه قرار ندارند نگران باشند. به گفته آردن میزان رابطه میان هوش و طول عمر چندان زیاد نیست. برای طول عمر بیشتر به‌جای اینکه خودتان را با ژنتیک مشغول کنید، بسیار سودمندتر است که غذای سالم بخورید و ورزش کنید و از سیگار کشیدن و نوشیدن الکل پرهیز کنید. سپید
منبع/شفا آن لاین