در بین چالش های تکالیف مدرسه، پیدا کردن دوستان جدید و در تناسب با این مشکلات، بچه ها سهم خود را از اضطراب در دوران رشد خواهند داشت. در این مقاله در مورد چگونگی کمک والدین به فرزندان خود در مورد مهارت های مقابله و افزایش این مهارت ها جزئیاتی آورده شده است. در دوران رشد، چالش های زیادی وجود دارد که ممکن است باعث اضطراب شوند. یادگیری نحوه برخورد با اضطراب، بخش مهمی از دوران رشد است.
اختلالات اضطرابی در 6 تا 30 درصد کودکان و نوجوانان رخ می دهد. آنها اغلب خفیف و پایین تشخیص داده می شوند و علائم اضطرابی به علت این تشخیص، ممکن است توسط والدین مورد غفلت قرار گیرد. والدین باید زمانی را که فرزندانشان، نیاز به کمک اضافی برای برخورد با نگرانی های روزمره خود دارند، تشخیص داده و باید بدانند برای کمک به آنها چه کاری می توانند انجام دهند و نیز ابزار های مورد نیاز برای تغییر رشد به سمت بزرگسالی را برای آنها فراهم کنند.
1- نگرانی های دوران کودکی: احساس اضطراب کودکان
نگرانی های شایع در کودکان که ممکن است تجربه شوند شامل موارد زیر است:
اضطراب جدایی:
کودکانی که نگران جداشدن از والدین خود هستند، ممکن است دچار بداخلاقی شده و یا بسیار به والدین خود وابسته شوند. این رفتار ها می تواند موجب انکار در رفتن به مدرسه شده، موجب بیماری های مکرر معده و یا باعث ایجاد ناراحتی بسیار شدید در زمانی شود که ناچار اند دور از منزل بخوابند.
فوبیا:
این ترس های شدید و غیر واقعی در مورد سگ ها، دلقک ها، حشرات یا سوزن، ممکن است باعث آشفتگی شدید در آنها شده و این کار یعنی تلاش برای اجتناب از اشیاء و یا شرایطی که در آن دچار ترس می شوند، می تواند تا حد بسیار زیادی بر زندگی کودکان اثر بگذارد.
اضطراب اجتماعی:
ترس از دیدار و گفت و گو یا ملاقات با مردم و اجتناب از صحبت کردن با آنها و یا پرهیز از موقعیت های اجتماعی از نشانه های اضطراب اجتماعی است. بچه های دارای این اختلال، خجالتی بوده و نیازمند حمایت از طرف والدین خود هستند.
2- نگرانی های دوران کودکی: واکنش های فیزیکی به استرس عاطفی
دکتر جان.آ.شاو استاد و مدیر روانپزشکی کودکان و نوجوانان در دانشکده پزشکی میامی می گوید: کودکان جوان تر، احتمال بیشتری دارد که به همراه اضطراب، دردهای بدنی و خارش بدن، بداخلاقی و دیگر عکس العمل های جسمانی داشته باشند؛ چون آنها احتمالا کمتر از منافع و عواقب اقداماتشان آگاه هستند و در مورد عواقب احتمالی اعمالشان بسیار نگران می شوند. زمانی که این کودک بالغ می شود، قادر به فکر کردن در مورد عواقب اعمالش می شود؛ اگرچه که این کشف به مقدار زیادی به شخصیت او وابسته خواهد شد. کودکان مبتلا به اضطراب ممکن است به طور مداوم تحریک پذیر و خسته شوند، چون تمام روز مشغول کنترل اضطراب خود بوده اند.
3- نگرانی های دوران کودکی: در جستجوی علائم
والدین باید برای تعیین سطح اضطراب کودکان خود به دنبال نشانه های زیر در آنها بوده و اگر لازم باشد، با پزشک متخصص و دیگر کارشناسان در این باره مشورت کنند. این نشانه ها شامل:
– اختلالات خواب
– آشفتگی
– سردرد، درد معده و در برخی موارد درد قفسه سینه
– احساساتی بودن، تحریک پذیری زیاد و تحمل کم در مورد نا امیدی
– رنجش – اجتناب از دیگران – از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که در سابق از آن لذت می برده اند.
– کاهش تمرکز
– داشتن روحیه انتقاد از خود و ساختن خواسته هایی کمال گرایانه درباره خود.
– عزت نفس پایین
4- نگرانی های دوران کودکی: والدین چگونه می توانند کمک کنند؟
اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است نیاز به کمک اضافی در رابطه با نگرانی های روزمره اش داشته باشد، گزینه هایی در این باره وجود دارد. در یک مطالعه که اخیرا در مجله پزشکی بیوانگلند منتشر شده است، نشان داده شده است که درمان رفتاری – شناختی (یک نوع درمان که بر آموزش و پرورش مهارت ها، بخصوص مهارت های فعال مقابله ای متمرکز است)، دارو ها و یا ترکیبی از هر دو، باعث کاهش نگرانی در کودکان می شود. به علاوه برای کنترل اضطراب می توان از تکنیک های آرام سازی، بیوفیدبک، خانواده درمانی و کلاس های والدین نیز استفاده کرد.
دکتر شاو می گوید: دو چیز ساده که والدین می توانند انجام دهند این است که وقت خود را با فرزندان خود بگذرانند و اجازه دهند تا فرزندانشان بتوانند احساسات خود را بیان کنند؛ دیگر این که فعالیت بدنی را تشویق کنند. این یک راه فوق العاده برای کاهش استرس است.
در این باره بیشتر بخوانید: ترس کودک را اینگونه درمان کنید؟
برگردان: سیما آزاد فلاح
هرگونه کپی برداری با ذکر نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است
