بر پایه پژوهش یک تحقیق در کانون تحقیقاتی Jean Mayer USDA Human Nutrition نشان داده شد که استعداد ارثی یک شخص در زمینه چاقی با اندازه شاخص توده بدنی وی سنخیت دارد. علاوه بر این، پژوهشگران در این تحقیق دریافتند که استفاده از چربی های اشباع می تواند بر بروز ارثی اضافه وزن در یک شخص و در نتیجه افزایش خطر چاقی در این اشخاص نیز مؤثر باشد. بنابراین، کاهش دریافت چربی های اشباع می تواند یک راهبرد پیشگیری کننده از بروز چاقی در افرادی باشد که به لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به چاقی هستند. در این مطالعه حدود 63 واریانت ژنی مرتبط با چاقی در 2800 زن و مرد آمریکایی تعیین شد. به بیان نویسنده مسئول این مقاله؛ ” ما دریافتیم که برخی از ژن ها با چربی های اشباع موجود در رژیم تداخل پیدا می کنند و این همبستگی در نهایت می تواند بر شاخص توده بدنی فرد مؤثر باشد.” در این مطالعه سعی شد تا اثر عوامل مداخله گر از قبیل سن، جنس،و میزان فعالیت بدنی آزمودنی ها حذف شود و در نظر گرفته شود. نتایج این مطالعه درJournal of the Academy of Nutrition and Dietetics چاپ شد. به بیان دقیق تر، یافته های حاصل از ین مطالعه نشان داد که افراد مستعد به چاقی که برخی از واریانت های ژنی مرتبط با چاقی را دارند در مقایسه با افرادی که استعداد ژنتیکی چاقی ندارند، یعنی برخی از واریانت های ژنی تعیین شده در این مطالعه را ندارند، حساسیت بیشتری به چربی های اشباع دارند. محققین پیشنهاد کردند تا افرادی که استعداد ژنتیکی چاقی در خانواده خود دارند، دریافت چربی های اشباع از قبیل کره، گوشت با چربی، لبنیات پرچرب و … را به حداقل برسانند.
منبع-http://www.yourdoctor.ir
