سیاتیک نام عصبی طولانی داخل بدن شماست. این عصب از لگن تا انتهای پا ادامه دارد و به شاخه های متعددی تقسیم می شود. چنانچه به این عصب فشاری وارد شود، دردی شدید در طول این عصب اتفاق می افتد. در این مطلب قصد داریم شما را با درد سیاتیک، علائم و روش درمان آن آشنا نماییم.
البته علائم ممکن است از یک درد خفیف تا ناتوانی و از کارافتادگی کامل متغیر باشد و گاهی نیز با احساس خارش، سوزش، بی‌حسی و ضعف عضلانی همراه باشد. این درد، به طور تدریجی شروع می شود و با گذشت زمان افزایش پیدا می کند و هنگام نشستن، برخاستن، عطسه یا سرفه کردن بدتر می شود
ویژگی آن هم این است که معمولا فقط یکی از اندام های تحتانی شما را درگیر می کند در موارد خیلی شدید بیماری، شاید حتی کنترل مثانه یا روده نیز از دست برود. البته این وضعیت بسیار نادر، اما بسیار خطرناک است در این شرایط می توان برای تخفیف درد از برخی تمرین های ورزشی کمک گرفت ما نیز در وزرش درمانی این مطلب به 7 مورد از این تمرین ها اشاره کرده ایم.
درد سیاتیک از کجا می آید؟
شایع ترین علت بیماری سیاتیک، بیرون زدن دیسک بین مهرهای و فشار آن روی ریشه های عصبی است که به آن فتق دیسک بین مهرهای نیز گفته می شود
دیسک های بین‌مهره ای صفحاتی از جنس غضروف هستند که مهره ها را از هم جدا می کنند دیسک های سالم، ستون مهره ها را انعطاف پذیر نگه می دارند و کمک می کنند مهره ها بتوانند به راحتی روی هم بلغزند
با افزایش سن، این دیسک ها شروع به تحلیل رفتن می کنند و تاحدی شکننده و خشک می شون این مساله نیز موجب بیرون رانده شدن دیسک از محل خود (فتق) و فشار آن روی ریشه عصبی و در نتیجه بروز علائم بیماری سیاتیک می شود
چه کسانی دچار این درد می شوند؟
مهم ترین عوامل خطر برای بیماری سیاتیک عبارتند از :
● سن : تغییرات وابسته به سن در ستون مهره ها شایع ترین علت بیماری سیاتیک هستند. تحلیل رفتن دیسک های بین مهره ای کمری از ۳۰ سالگی شروع می شود ولی تنگی های ستون مهره ای که یک علت دیگر بیماری سیاتیک هستند، اغلب افراد را در سنین بالاتر از ۵۰ سال درگیر می کنند
● شغل : افرادی که شغلشان نیاز به چرخش مکرر کمر دارد، آنهایی که بارهای سنگین حمل می کنند و کسانی که به مدت طولانی رانندگی می کنند، بیش از سایر افراد دچار بیماری سیاتیک می شوند
● فعالیت های فیزیکی : افرادی که برای مدت های طولانی می‌نشینند یا یک زندگی راکد و کم فعالیت را دنبال می کنند نسبت به افراد فعال تر، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری سیاتیک هستند
● عوامل ژنتیکی : دانشمندان دو ژن را شناسایی کرده اند که تصور می رود وجود آنها باعث استعداد برخی افراد به بروز بیماری سیاتیک می شود علاوه بر این موارد، افراد مبتلا به بیماری دیابت نیز به دلیل آسیب و تخریب عصبی که در اثر دیابت در آنها ایجاد می شود، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری سیاتیک هستند.
چطور درد را کم کنیم؟
درد سیاتیک بیشتر وقت ها به خوبی به درمان های سرپایی جواب می دهد در واقع، شما می توانید زندگی روزمره تان را ادامه دهید و فقط باید از انجام فعالیت هایی که ممکن است درد شما را بدتر کنند، پرهیز کنید. اگرچه استراحت به مدت یک تا چند روز سبب بهبود نسبی بیماری می شود، ولی توجه داشته باشید استراحت در بستر به مدت طولانی و فعالیت نداشتن علائم شما را بدتر خواهند کرد
قبل از اینکه به برخی توصیه ها برای بهبود درد شما اشاره کنیم، تاکید می‌ک نیم چنانچه دردتان با گذشت زمان بهتر نشد، حتما به پزشک مراجعه کنید زیرا درصورت درمان نشدن، ممکن است دچار عوارضی مثل آسیب دائمی عصب، از دست رفتن حس و حرکت در اندام مبتلا یا حتی از بین رفتن عملکرد روده یا مثانه شوی
ورزش کردن یکی از راه‌های تخفیف دادن درد است البته با توجه به علت بروز سیاتیک، تمرین های ورزشی برای درمان آن نیز متفاوت است زیرا در صورت اجرای اشتباه حرکات احتمال وخیم تر شدن عارضه وجود دارد از این‌رو، بهتر است قبل از هر کاری با پزشکتان مشورت کنید. البته بعضی از تمرین ها برای درمان مشترک هستند که در ادامه آنها را آموزش داده ایم.
حرکت اول
در وضعیت خوابیده به پشت قرار بگیرید و با کمک گروهایتان، پاها را به بدنتان نزدیک و یک کشش مناسب در عضلات بازکننده ستون فقرات کمری ایجاد کنید. تمرین را 3 بار و هر بار10 ثانیه انجام دهید. استراحت بین هر بار تمرین باید 15 تا 20 ثانیه باشد
حرکت دوم
به صورت طاقباز دراز بکشید و پای راستتان را داخل سینه بیاورید
با دو دست، پشت رانتان (پایین‌تر از زانو) را بگیرید و 10 ثانیه مکث کنید سپس با پای دیگر نیز تمرین را انجام دهید. تمرین را برای هر پا، 3 بار تکرار کنید. استراحت بین هر تمرین باید 20 ثانیه باشد
حرکت سوم
مشابه تصویر، بنشینید و یک پا را از روی پای دیگر عبور دهید و زانویتان را به سمت شانه مخالف بکشید. اندکی بالاتنه را به همان جهت بچرخانید سپس تمرین را برای سمت دیگر بدنتان نیز انجام دهید. این تمرین را 4 بار و هر بار 15 ثانیه تکرار کنید. استراحت بین هر بار تمرین نیز باید 15 تا 20 ثانیه باشد
حرکت چهارم
در وضعیت خوابیده به پشت یک چرخش خلفی در لگنتان ایجاد و سعی کنید کمرتان را به زمین بچسبانید. تمرین را 2 تا 6 بار در روز انجام دهید و هر بار 6 تا 10 ثانیه در این وضعیت بمانید. استراحت بین هر بار تمرین باید 15 تا 20 ثانیه باشد
حرکت پنجم
با زانوی خمیده به پشت بخوابید و یک پایتان را با زانوی خمیده بالا آورید و نگه دارید. تمرین را برای پای دیگر‌تان نیز انجام دهید. این تمرین را باید 5 مرتبه و در هر مرتبه 10 بار تکرار کنید. استراحت بین هر مرتبه نیز باید 10 تا 20 ثانیه باشد
حرکت ششم
مشابه تصویر به‌صورت طاقباز بخوابید، گروهایتان را روی سینه بگذارید. زانو‌ها را 45 درجه خم و به آرامی سر و شانه‌ها را از زمین جدا کنید. به مدت 8 ثانیه در این وضعیت بمانید. 20 ثانیه استراحت کرده و تمرین را 3 بار دیگر نیز تکرار کنید
حرکت هفتم
مشابه تصویر بخوابید و زانوهایتان را 45 درجه خم کنید. به آرامی کف پاها را حدود 5 سانتی‌متر از زمین جدا و وضعیت را به مدت 6 ثانیه حفظ کنید. تمرین را 3 بار انجام دهید. استراحت بین هر بار 15 ثانیه باید باشد.
منبع : تابناک
