دیدن خواب و رویا یک اتفاق طبیعی است که ممکن است برای هر فردی رخ دهد؛ باور های بسیار زیادی در رابطه با خواب دیدن وجود دارد. تحقیقات فروانی در رابطه با مسائل مربوط به خواب دیدن و رویا صورت گرفته است که در ادامه مطلب قصد داریم تا به بررسی یکی از آنها بپردازیم. در ادامه با دکتر سلام همراه باشید.
پژوهشگران آمريکايي دريافتند که حتي رويا ديدن نيز آموخته مي شود به طوري که کودکان از سن پنج سالگي خواب ديدن را ياد مي گيرند.
محققان دانشگاه ويکونسين در مديسون در تحقيقاتي که درباره ماهيت روياها انجام دادند کشف کردند که قبل از پردازش صحنه هاي غني از حرکات، رنگها، تعاملات و احساسات در خواب، يک کودک بايد توانايي شناختي و تصورات خود را توسعه دهد. اين پديده در حدود 7 سالگي به تکامل مي رسد.
يک روانشناس آمريکايي دردهه هاي 80 و 90 براي درک پديده خواب ديدن، کودکان راتمام شب درلابراتوار خود بيدار کرده وحرکات چشم آنها راکنترل مي کرد. نتايج بررسيهاي وي نشان داد درحالي که بزرگسالان اگر درمدت REM (حرکات سريع چشم) از خواب بيدار شوند مي توانند صحنه هاي عجيبي را که در خواب ديده اند به ياد آورند تنها 20 درصد از کودکان مي توانند خواب خود را تعريف کنند.
اکنون محققان آمريکايي در تحقيقات جديد خود نشان دادند که کودکان تا قبل از سن مدرسه به سختي مي توانند حرکت و يا چرخش اجسامي را که در خواب ديده اند به ياد آورند و با توسعه ناقص تصورات به خصوص تصورات ديداري و فضايي مواجهند.
براساس گزارش لارپوبليکا، به گفته اين دانشمندان رويا ها همراه با کودکان رشد مي کنند. تا 5 سالگي صحنه ها و شخصيتها بي حرکت و ثابت هستند. در رويا يک حيوان و يا آرزوي خوردن يک غذا ديده مي شود. احساسات خاموشند و تعاملات ميان افراد وجود ندارد. خاطرات روزانه در طول خواب تکرار نمي شوند و کودکان هرگز صحنه هاي خشن، موقعيت هاي ناخوشايند، ترس و ديگر احساسات را در روياهاي خود نمي بينند.
از سن 5 سالگي به بعد، روياها شروع به بافته شدن مي کنند اما هنوز بسيار خام هستند. شخصيت ها حرکت کرده و چند کلمه نيز ميان خود مبادله مي کنند اما بسامد وقوع صحنه هاي خواب بسيار پايين است. ولي از 7 سالگي به بعد کودکان نيز همانند بزرگسالان در خواب خود قادر به درک احساسات، ترس، لذت بردن و حرکت کردن شده و صحنه هاي خوابهاي آنها رنگي مي شود.
منبع: جام نیوز
