علل و درمان ریزش ابرو و مژه

مژه‌ها خاصیت لمسی خیلی شدید دارند و تماس ذرات حتی بسیار ریز با مژه را به مغز خبر می‌دهند و مغز به محض اطلاع از اینکه یک جسم مضر نزدیک چشم شده است، فوراً و به طور اتوماتیک به پلک ها دستور می‌دهد بسته شوند تا آن ذره‌ی مضر وارد چشم نشود.

علل ریزش ابرو و مژه

– کم‌پشتی ابرو و مژه ممکن است مادرزادی یعنی ژنتیک و ارثی باشد.

– تصادفات و سوختگی مثل برخورد اشیای داغ و یا پاشیدن اسید

– عفونت های موضعی مژه و ابرو مانند زخم شدید و مقاوم در اثر استافیلوکوک در طی سرخک و آبله و آبله‌مرغان و زونا

– تراخم و عفونت های قارچی

– شپش ابرو و مژه

– گل مژه از علل عمده‌ی‌ ریزش مژه است.

– ریزش ابرو و مژه ممکن ‌است علامت بیماری‌های بسیار مهم و خطرناکی مانند جذام و سل و سیفیلیس و سالک باشد.

– ریزش موی مژه و ابرو ممکن ‌است نشانه‌ی بیماری های خطرناکی مثل ایدز باشد.

– بعضی از بیماری های خودایمنی نظیر بیماری لوپوس و برص (لک و پیس) نیز ممکن است به شکل ریزش ابرو و مژه تظاهر نمایند.

– مصرف بعضی از داروهای ضد فشارخون و داروهای روانپزشکی نیز می تواند باعث ریزش ابرو و مژه شود.

– مصرف بیش از حد و خودسرانه بعضی از ویتامین ها و مواد معدنی از جمله ویتامین B و مشتقات ویتامین A نیز می تواند منجر به ریزش ابرو و مژه شود.

– بیماری های غدد درون‌ریز مانند کم کاری یا پرکاری یا بیماری‌های ایمنی غده‌ی تیروئید، یا کم کاری غده‌ی هیپوفیز و پاراتیروئید و غده فوق کلیوی

– رادیوتراپی، جراحی و شیمی درمانی از علل دیگر ریزش موی مژه و ابرو است.

– کم خونی های فقر آهن و اسید فولیک و بیماری های روده مانند سلیاک و سایر اختلالات جذب روده‌ای

– مداد ابرو که رنگ را با فشار وارد مو می‌کند، می‌تواند باعث ریزش و کم شدن ابروها ‌شود. استفاده مداوم و هر روزه از مداد ابرو می‌تواند بسیار آسیب‌زننده باشد، به طوری که ابتدا به تنه مو صدمه می‌زند. سپس ریشه مو را از بین می‌برد و اگر این استفاده به صورت مکرر باشد، می‌تواند آسیب‌های بیشتری را داشته باشد.

– ریزش سکه‌ای مو است که جزو بیماریهای حاصل از اختلالات سیستم ایمنی است . در این بیماری ‌سیستم ایمنی بدن موها را به غلط میکروب‌ و یا جسم خارجی فرض کرده و به آنها حمله می‌کند.

– تمام انواع سرطان و تومورهای خوش خیم پلک و ابرو، سرطان غدد سباسه‌ و لنفوم ممکن ‌است سبب ریزش موی مژه و ابرو گردد.

– بعضی بیماری های عصبی مانند تیک عصبی و تریکوتیلومانیا که درآن شخص دچار فشار عصبی شدید و مقاومت ناپذیر می‌شود و تا موی ابرو یا مژه یا سر را نکند آرام نمی‌شود.

– تاتو کردن ابرو و مژه که در اثر فشار ماده‌ خارجی و تنگ کردن جا برای پیاز مو و ضربه‌ی حاصل از تاتو و واکنش‌های آلرژی نسبت به آن سبب ریزش مو می‌گردد.

– برداشتن مکرر ابروها از علل کم پشتی ابرو در خانم‌ها است.

– آرایش مژه مثل زدن ریمل (خصوصا ریمل ضدآب)، فر کردن مژه، استعمال مژه مصنوعی و اکستنشن موهای مژه

– حاملگی و تغییرات هورمونی مانند یائسگی

– بعضی داروها مانند قرص جلوگیری از بارداری، هورمون پروژسترون، دانازول، تاموکسیفن، داروهای شیمی درمانی، کلشی سین واتان بوتول و داروهای بیولوژیک مانند اینترفرون و اینترلوکین.

درمان ریزش ابرو و مژه 

اکثر انواع ریزش ابرو و مژه پس از مراجعه به متخصص پوست و تشخیص علت، قابل درمان است، اما اگر دارو موثر واقع نشود و پیاز مو از بین رفته باشد، با پیوند مو می‌توان مجددا ابرو و مژه برای بیمار درست کرد.

کاشت مژه و ابرو احتیاج به تبحر و حوصله و ظرافت بالایی دارد، زیرا زاویه موهایی که پیوند زده می‌شود، تراکم مورد نظر و نمای مورد نظر از فولیکول‌های تک‌مویی بسیار مهم است.

نکته دیگر اینکه جراح باید با آناتومی و تغییرات آن آشنا باشد.

پیوند ابرو هم برای پرپشت کردن ابروها و هم برای ایجاد ابروی جدید در محل جدید متناسب با خواست بیمار امکان‌پذیر است.

موهای پیوندی برای ابرو و مژه ممکن‌ است از موهای پا و یا در درجه‌ی بعدی از موهای سر باشد.

پیوند ابرو ارتباطی به بیماری زمینه‌ای ندارد و هر فرد با سلامت عمومی معمولی می‌تواند پیوند ابرو را انجام دهد و موهای پیوندی تابع شرایط داخلی بدن نیستند.