ایمپلنت دندان چیست؟ کاربرد، نحوه انجام و مراقبت های لازم

در مورد ایمپلنت دندان یا کاشت دندان چه می دانید؟ اگر دندان از دست رفته دارید، ایمپلنت های دندانی ممکن است یک گزینه جذاب برای حفظ سلامتی دهان و بهبود زیبایی ظاهر دهان شما باشند. در طول یک الی دو عمل جراحی، دندان پروتزی در استخوان فک یا لثه ها کاشته می شود که در نتیجه یک جایگزین امن تر و طبیعی برای دندان های مصنوعی و دیگر دندان های نابجا است. در این مقاله از بخش دندانپزشکی دکتر سلام، به بررسی ایمپلنت دندان می پردازیم. اگر تصمیم به کاشت ایمپلنت های دندانی دارید، مهم است که به درستی برای جراحی آماده شوید و بدانید که چه چیزی در طول عملیات انتظار می رود. شما باید بدانید چه اقداماتی قبل از آن انجام دهید و مطمئن باشید که همه چیز آماده است تا به عمل جراحی برسد. همچنین اینکه شما در مورد روند جراحی خود و نحوه حفظ ایمپلنت ها پس از جراحی بدانید نیز مهم است.

ایمپلنت دندان چیست؟

به زبان ساده، ایمپلنت های دندانی ریشه های جایگزین دندان هستند. ایمپلنت ها یک پایه (تکیه گاه) قوی برای دندان دائمی (ثابت) یا متحرک را فراهم می کنند. علیرغم اینکه مراقبت از دهان و دندان در بین افراد بهبود پیدا کرده است، اما باز هم میلیون ها نفر بخاطر از دست رفتن دندانشان رنج می برند. بیشتر مشکلات دندانی افراد را شکستگی و پوسیدگی دندان، بیماری پریودنتال و یا آسیب عصب دندان تشکیل می دهد. برای سال های متمادی، تنها گزینه های درمانی برای افرادی که دندان هایشان را از دست داده بودند، پل ها (بریج) و پروتزهای دندانی بودند. اما امروز، ایمپلنت های دندانی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند و در اکثر جاها در دسترس می باشد.

مزایای ایمپلنت دندان چیست؟

مزایای زیادی برای ایمپلنت های دندانی وجود دارد از جمله:

ایمپلنت های دندانی به راحتی با استخوان فکتان جوش می خورند و می توانید با رعایت بهداشت، سال های متمادی از آنها بهره ببرید حتی تا آخر عمر.

به دلیل ثابت بودن ایمپلنت در دهان، کلمات رو بهتر تلفظ خواهید کرد و هنگام حرف زدن در دهانتان تکان نمی خورند و از جای خود خارج نمی شوند.

زندگی کردن با آنها بسیار راحت تر از دندان های مصنوعی است و به راحتی می توانید آنها را تمیز کرده و کارایی بهتری برای شما به ارمغان می آورند.

با ایمپلنت راحت تر می توانید غذا بخورید. دندان های مصنوعی باعث سخت شدن جویدن می شوند. عملکرد ایمپلنت های دندانی کاملا مانند دندان های طبیعیتان است و به شما اجازه می دهند غذاهای مورد علاقه خود را با اعتماد به نفس و بدون درد بخورید.

باعث بهبود عزت نفس می شوند. ایمپلنت های دندانی می توانند لبخند زیبایتان را باز گردانند و اعتماد به نفستان را بالا ببرند.

می توانید با ایمپلنت، بهداشت دهان و دندان را بهتر رعایت کنید. برای ایمپلنت کردن نیازی به کمک دندان های کناری نیست و فشاری بر آنها وارد نمی کند اما در بریج کردن، نیاز به دندان های کناری هست تا جای خالی دندانتان را پر کنند. از آنجا که به دندان های مجاور برای حمایت از ایمپلنت نیازی نیست، هیچ تراش و تغییری در آنها ایجاد نمی شود و باعث بهبود سلامتی دراز مدت می شوند.

طول عمر ایمپلنت ها بسیار بالاتر بوده و دوام بیشتری دارد و سال های زیادی می توانید از آنها استفاده کنید. با مراقبت خوب، بسیاری از ایمپلنت ها یک عمر سالم باقی می مانند.

چه کسی می تواند ایمپلنت دندان دریافت کند؟

در اغلب موارد، هر کسی که سلامتی نسبی و معمولی دهان و دندان را دارد می تواند ایمپلنت کند. بیمارانی که لثه سالم و استخوان کافی داشته باشند تا ایمپلنت را نگه دارد، می توانند کاندیدای مناسبی باشند. همچنین باید متعهد شوند که بهداشت دهان و دندانشان را رعایت می کنند. نکته بسار مهم این است که افرادی که سالیان سال سیگار می کشیده اند، افرادی که از اختلالات مزمن کنترل نشده مانند دیابت یا بیماری های قلبی رنج می برند – یا بیمارانی که نیاز به پرتودرمانی در ناحیه سر / گردن دارند، باید به طور فردی ارزیابی شوند. اگر نیاز به ایمپلنت دارید، با دندانپزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر.

 

کارهایی که قبل از ایمپلنت دندان لازم است انجام دهید

1. با متخصصین بهداشت خود صحبت کنید

اگر شما مشمول ایمپلنت های دندانی هستید، ابتدا باید یک آزمایش جامع دندانپزشکی انجام شود. این می تواند شامل اشعه ایکس از دهان و قالب گیری از دندان ها و دهان شما باشد. پس از ارزیابی دندان هایتان، دندانپزشک به شما برای تشخیص اینکه ایمپلنت های دندانی انتخاب خوبی هستند، کمک خواهد کرد و به شما خواهد گفت چه کارهایی باید انجام گیرد.

شما همچنین باید با دکتر خود مشورت کنید و در مورد هر گونه شرایط پزشکی که ممکن است جراحی دهان را پیچیده کند، بحث کنید. سوالاتی مانند «من به اندازه کافی برای ایمپلنت گذاری ها سالم هستم؟» و «چقدر طول خواهد کشید؟» بپرسید.  بررسی های منظم دندان بخش مهمی از حفظ بهداشت دهان و دندان است. هر شش ماه یکبار به دندانپزشک تان، مراجعه کنید.

2. در نظر بگیرید که چه تعداد ایمپلنت نیاز دارید

با دندانپزشک تان، در مورد تعداد ایمپلنت های دندانی که می خواهید، صحبت کنید. این تعیین خواهد کرد که شما چه نوع ایمپلنت هایی دریافت خواهید کرد و همچنین طول جراحی و هزینه آن مشخص خواهد شد.

• اگر شما نیاز به جایگزینی چند دندان دارید، ممکن است بخواهید یک پل بسازید – یک پروتز با چندین دندان مصنوعی متصل – که به جای ایمپلنت دندان تکی نصب شده است.
• از دندانپزشکان خود بپرسید “آیا فک من به اندازه کافی برای ایمپلنت سالم است؟” و “آیا پل ها یا ایمپلنت های تکی بهترین هستند؟”

3. با ارائه دهنده بیمه خود صحبت کنید.

از آنجا که ایمپلنت ها گران تر از کار سنتی پل ها هستند، شما هزینه را باید تقبل کرده و با ارائه دهنده بیمه خود صحبت کنید. ایمپلنت های دندانی معمولا تحت پوشش بیمه نمی شوند زیرا آنها یک عمل زیبایی هستند. اطمینان حاصل کنید که شما منابع مالی برای ایمپلنت دندان را دارید.

هنگامی که با بیمه گذار خود صحبت می کنید، سوالاتی مانند «آیا ایمپلنت های دندانی در برنامه دندانپزشکی من تحت پوشش قرار می گیرند؟» و «چه میزان از این برنامه را من باید از جیب پرداخت کنم؟» بپرسید.

4. تعیین کنید چه نوع ایمپلنت برای شما بهتر است

بسته به سلامت استخوان فک تان، انواع مختلفی از ایمپلنت های دندانی وجود دارد که باید در نظر بگیرید کدام نوع ایمپلنت برای شما بهتر است؟ این ایمپلنت ها می توانند به صورت جراحی در فک و زیر لثه یا در بالای لثه قرار گیرند.

 

• ایمپلنت اندوستال رایج ترین بوده و نیاز به قرار دادن پیچ های فلزی سیلندر یا تیغه در فک توسط جراحی، می باشد. لثه ها باز می شوند، ایمپلنت به فک فرو می رود و سپس لثه در اطراف آن بخیه می خورند. ایمپلنت می تواند برای نگهداری یک یا چند دندان مصنوعی استفاده شود.
• ایمپلنت زیر ضریعی (زیرپوستئال) در بالای فک توسط الیاف ایمپلنتی قرار داده شده از و در طول لثه امتداد می یابند. این ایمپلنت کمتر رایج است و بیشتر برای افرادی که قدرت استخوانی نداشته و یا ارتفاع فک آنها برای ایمپلنت های اندوستال مناسب نیست، به کار می رود.

5. یک برنامه درمانی به کار بگیرید

قبل از اینکه جراحی را شروع کنید، با متخصصین بهداشت خود تلاش کنید تا یک برنامه درمانی بسازید. این برنامه شامل چیزهایی مانند تاریخچه پزشکی شما، سلامت دهان و فک، نوع ایمپلنت های دریافتی شما و زمان بندی پیشنهادی برای روش های مختلف را شرح می دهد. شما احتمالا با چندین متخصص در طول ایمپلنت کاری خود، از جمله دکتر و دندانپزشک شخصی، متخصص بافت های دندانی (پریودنتنیست) و جراح دهان، کار خواهید کرد.

 اقدامات لازم برای روز جراحی ایمپلنت

1. با جراح دهانتان صحبت کنید

 قبل از اینکه به جراحی بروید، با جراح دهان و دندان خود صحبت کنید که انتظار چه چیزی را باید داشته باشید و چطور باید برای عمل آماده شوید. بسته به تعداد دندان ها که قرار است جایگزین شوند، نوع بی حسی خاص خود مورد استفاده قرار گرفته می شود؛ ممکن است نیاز به تنظیم مجدد برنامه خود داشته باشید و برخی از تغییرات را به صورت معمول خودتان انجام دهید تا عمل جراحی انجام شود. شما ممکن است لازم باشد ترتیباتی را برای بعد از عمل جراحی اتخاذ کنید.

• از جراح دهان خود سوالاتی مانند «چه نوع بی حسی را تجویز می کنید؟» و «چقدر طول می کشد تا کل پروسه پایان یابد؟» بپرسید.
• از آنجا که این روش می تواند چندین عمل جراحی طی چند ماه به طول انجامد، برنامه ریزی ملاقات های خود مهم است؛ پس بر این اساس برنامه ریزی کنید.

2. از کارتان یا مدرسه مرخصی بگیرید

 به احتمال زیاد باید مدت زمان زیادی را صرف جراحی های مختلف کنید. بسته به اینکه چه تعداد ایمپلنت قرار است قرار دهید، نوع بی حسی خاصی به شما داده می شود، این می تواند چند ساعت الی چند روز به طول انجامد. با متخصصین دندانپزشک تان، در مورد زمان بازیابی مورد انتظار برای جراحی خود صحبت کنید و اینکه چه مدت بعد از آن باید استراحت کنید را بپرسید.

• اگر بی هوشی کلی دریافت کردید آماده باشید تا بقیه روز را استراحت کنید.
• بسته به سطح سختی ایمپلنت تان، ممکن است بتوانید پس از استفاده از بی هوشی موضعی ، به محل کار یا مدرسه بازگردید.
• از متخصص دندانپزشکی بپرسید “چه مدت باید برای از دست دادن کارتان برنامه ریزی کنید” یا “آیا می توانم به زودی به کار بازگردم؟”

3. تعیین کنید که آیا می توانید قبل از عمل بخورید یا بیاشامید

 اگر دندانپزشک تان، شما قصد استفاده از بی هوشی عمومی داشته باشند، احتمالا توصیه می کنند که شب و صبح قبل از جراحی چیزی نخورید یا نیاشامید. بودن غذا در معده شما وقتی که از بیهوشی عمومی استفاده می کنند، می تواند عوارضی را ایجاد کند. قبل از عمل، اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های متخصص خود را دنبال می کنید.

• این عمل به طور معمول با بیهوشی موضعی صورت نمی گیرد. با این حال، مطمئن شوید که با متخصص دندانپزشک تان، مشورت می کنید.
• از دندانپزشک تان، بپرسید: «چه غذاهایی باید بعد از جراحی اجتناب کنم؟» و «چه غذاهایی توصیه می کنید که بخورم؟»

4. ترتیبی اتخاذ دهید که کسی شما را به خانه برساند

 اگر بیهوشی عمومی در طول عمل جراحی شما مورد استفاده قرار گیرد، نیاز دارید تا کسی در دسترس باشد تا بعد از آن شما را به خانه برساند. شما می توانید از یک دوست یا اعضای خانواده بخواهید که رانندگی کند یا تاکسی را گرفته و با آن بروید. از آنجا که بیهوشی عمومی توانایی شما در رانندگی را تحت تاثیر قرار می دهد، مهم است که شما کسی را داشته باشید تا شمارا به خانه تان برساند.

 روند جراحی ایمپلنت های دندانی

1. ممکن است نیاز به پیوند استخوان داشته باشید

هنگامی که دندانی از بین می رود، استخوان زیر لثه ها می تواند تخریب و نرم شود، بنابراین اتصال ایمپلنت دشوار می شود. بنابراین جراح دندان یک قطعه استخوانی را از قسمت دیگری از فک و یا بدن شما – احتمالا لگن – بر می دارد و آن را به پایین فک تان پیوند می زند. جراح همچنین ممکن است از استخوان مصنوعی یا حیوان استفاده کند. پس از پیوند، ممکن است چند ماه طول بکشد تا استخوان پیوند شده به اندازه کافی برای نگه داشتن ایمپلنت دندان قوی شود.

• اگر شما فقط نیاز به پیوند جزئی دارید، گاهی اوقات ممکن است آن، در زمان عمل جراحی ایمپلنت انجام شود.
• بسته به قدرت استخوان در فکتان و دندانی که قرار است جایگزین شود، ممکن است نیاز به سینوس لیفت داشته باشید که هر دو به رشد استخوان فک و دهان کمک می کنند. در ادامه به بررسی سینوس لیفت خواهیم پرداخت.

2. تحمل کردن جراحی دهانی

در طی عمل جراحی اولیه، جراح دهان روی لثه ها را بریده و استخوان را باز کند. سپس سوراخی درون استخوان در جایی که پایه فلزی قرار خواهد گرفت، ایجاد می کند. این پایه به عنوان ریشه ایمپلنت عمل می کند و آن را به فک تان متصل می کند. سپس زخم با بخیه ها بسته شده و فرصت التیام به آن داده می شود. در این مرحله، شما در دهانتان شکافی دارید، اما می توانید دندان مصنوعی موقتی برای پوشش آن بگیرید.

3. پیوند استخوان و ایمپلنت

 در طول دو تا شش ماه بعد، استخوان و ایمپلنت با هم در یک جلسه قرار داده می شود.

4. تاج ایمپلنت متصل خواهد شد

بسته به نوع ایمپلنت دندان که دریافت می کنید، ممکن است نیاز به تحمل عمل جراحی دوم پس از پیوند استخوان داشته باشید. در طی این جراحی، جراح دهان مجددا لثه ها را باز می کند، ایمپلنت را در معرض قرار می دهد و به انتهای آن ساختاری پشتیبان می چسباند؛ قطعه ای که تاج را به آن متصل خواهد شد. سپس جراح با استفاده از بخیه ها بافت لثه را در اطراف ساختار پشتیبان می بندد.

• شما ممکن است که ساختار پشتیبان را متصل به ایمپلنت دندان را انتخاب کنید. این به این معنی است که شما جراحی دوم نیاز ندارید. با این حال، شما یک خط پیشروی ساختار پشتیبان را در انتهای لثه خود به مدت چندین ماه دارید که ممکن است ظاهرا کمتر جذاب باشد.

عوامل موثر بر موفقیت ایمپلنت دندان

1- بیماری لثه: لثه های سالم برای جراحی ایمپلنت دندان مهم هستند و شما نمی توانید این روش را با وجود بیماری لثه انجام دهید. بنابراین، قبل از انجام ایمپلنت برای شما، دندانپزشک ابتدا به درمان بیماری لثه تان، می پردازد.

2- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن هم می تواند موجب شکست ایمپلنت دندان شود زیرا روند بهبودی لثه ها را کاهش می دهد. با این حال، این بدان معنا نیست که یک فرد سیگاری نمی تواند ایمپلنت دندان انجام دهد و کافی است برای داشتن یک ایمپلنت موفق، چند هفته قبل از انجام، سیگار را ترک کند و البته بعد از ایمپلنت هم سیگار نکشد.

3- استخوان فک: استخوان سالم برای حمایت از ایمپلنت ضروری است. بدون استخوان کافی و سالم، جراح نمی تواند ایمپلنت را در فکتان قرار دهد. بیماری لثه شدید نیز می تواند سبب تحلیل استخوان ها در دهان شود.

4- شرایط پزشکی: اگر با یک بیماری خود ایمنی یا شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و دیابت مبتلا باشد، خطر شکست ایمپلنت در شما بالا خواهد بود زیرااین موارد باعث می شوند که روند بهبودی لثه کند گردد.

5- بهداشت ضعیف دندان: همچنین پس از ایمپلنت دندان، بهداشت دهان و دندان نیز باید رعایت شود، زیرا این امر نیز بر میزان موفقیت تاثیر می گذارد.

علائم شکست ایمپلنت دندان

اگر پس از انجام ایمپلنت، چه زود هنگام چه بعد از سال ها، علائم زیر را مشاهده کردید، به احتمال زیاد ایمپلنت شما با شکست مواجه شده است:

1- سختی در جویدن

2- التهاب لثه

3- درد شدید یا ناراحتی

4- افزایش تورم

5 – لق شدن ایمپلنت یا افتادن تاج دندان جایگزین

 مراقبت های پس از سینوس لیفت، پیوند استخوان و اقدامات لازم

1. حذف کردن بخیه ها

پس از هر عمل جراحی، جراح لثه هایتان را با استفاده از بخیه به هم نزدیک می کند. به طور کلی، آنها بخیه ای استفاده می کنند که خود به خود در لثه ها حل شوند. با این حال، متخصص دندانپزشکی ممکن است انتخاب کند که بخیه هایی را استفاده کند که خود حل نشده و نیاز به کشیدن دارند. این چند هفته پس از هر عمل جراحی انجام خواهد شد.

2. بهبودی پس از ایمپلنت

 این که آیا شما یک ایمپلنت تکی یا چند تایی دارید، احتمالا پس از آن درد و رنج ایجاد خواهد شد. شما ممکن است دچار تورم و کبودی پوست و لثه ها شوید. همچنین درد در محل ایمپلنت احساس کرده و خونریزی خواهید داشت.

• اگر درد یا تورم به مدت بیش از چند روز ادامه پیدا کند یا بدتر شد، باید با جراح دهانتان صحبت کنید. ممکن است لازم باشد داروهای ضد درد یا آنتی بیوتیک ها را تجویز کند.
• به دلیل حساسیت جراحی، احتمالا فقط می توانید غذاهای نرم مانند غذاهای پودینگ و سوپ ها را بخورید که نیازی به جویدن ندارند.

3. قالب گیری از دندان ها

هنگامی که ساختار پشتیبان قرار می گیرد، لثه ها برای بهبودی نیاز به یک تا دو هفته زمان دارند. پس از بهبودی، متخصص دندانپزشک شما، با استفاده از یک ماده ای برای ساختن قالب گچی از دهانتان، قالبی تهیه خواهد کرد سپس یک تاج دندانی – دندان مصنوعی- برایتان می سازد که در دهان و انتهای ساختار پشتیبان متصل خواهد شد و فرآیند ایمپلنت تان را تکمیل خواهد کرد. ظاهر تاج مانند دندان های دیگر شما خواهد بود و با یک دندان طبیعی تفاوت بسیاری نخواهد داشت.

4. قرار گیری تاج

 هنگامی که لثه ها به طور کامل بهبود یافتند و استخوان فک شما به اندازه کافی قوی شد تا از یک دندان جدید پشتیبانی کند، دندانپزشک شما تاج را می چسباند. با دندانپزشک تان، صحبت کنید آیا می خواهید تاج ها قابل جابجایی باشند که بتوانید به راحتی برای تمیز کردن و یا تعمیر و یا ثابت کردن آنها اقدام کنید یا اینکه به طور دائمی در محل خود قرار گرفته شوند و بسیار محکم باشند.

• اگر شما نیاز به جایگزینی چندین دندان دارید، می توانید ترکیبی از تاج های قابل جابجایی و ثابت را انتخاب کنید. با متخصص دندانپزشک تان، مشورت کنید تا تعیین کنید کدام گزینه بهتر عمل می کند.
• اگر درحال جایگزینی دندان های متعددی هستید، پل گذاری یک گزینه ارزان تر است.
• تاج های ثابت گران تر از تاج های متحرک هستند.

5. نگهداری دندان های جدید.

هنگامی که دندان های جدید خود را کاشتید، مهم است که آنها را تمیزکرده و از آنها مراقبت کنید؛ مانند دندان های معمولی خود. آنها را دو بار در روز بشویید و روزانه با استفاده از نخ و دهان تمیز کنید. شما همچنین باید به دندانپزشک تان، مراجعه کنید. دندانپزشک شما به احتمال زیاد توصیه های منظمی را برای اطمینان از سلامتی ایمپلنت توصیه خواهد کرد.

مراقبت از ایمپلنت دندان

بیمارانی که ایمپلنت های دندانی دریافت می کنند اغلب می پرسند که چطور باید از آنها نگهداری کرد. شایع ترین سوال این است که آیا می توانند همانند دندان طبیعی نخ دندان بکشند؟ همچنین گیر کردن تکه های غذا زیر پل ایمپلنت هم مشکلی ایجاد می کند؟ بیمارانی که ایمپلنت دندان انجام داده اند ممکن است احتیاج به توصیه های متخصص بهداشت برای مراقبت خانگی دهان بصورت روتین داشته باشند.

 رنگ ایده آل ایمپلنت های دندانی

بافت اطراف ایمپلنت دندان معمولا هنگامی که هیچ علامتی از عفونت نباشد صورتی و کراتینیزه شده است. قبل از اینکه شما ایمپلنت دندان دریافت کنید بافت های نرم اطراف ایمپلنت در قسمت بیرونی همیشه کراتینیزه هستند.

بدون وجود بافت کراتینیزه ایمپلنت شما در معرض باکتری های پاتوژن قرار می گیرد که می تواند منجر به عفونت ایمپلنت و بیماری پری ایمپلنت شود. اگر می خواهید که ایمپلنت شما سالم بماند باید همیشه بافت کراتینیزه شده و تمیزی داشته باشید.

مراقبت خانگی صحیح برای ایمپلنت های دندانی

مراقبت خانگی از ایمپلنت دندان باید قبل از جایگذاری ساختار تیتانیومی شروع شود. حتی قبل از اینکه ایمپلنت دندان در که دندان از دست رفته جایگذاری شود باید محیط دهانی تمیزی داشته باشید. زیرا این محیط تمیز باعث می شود که بهبودی سریع تری حاصل شود. همیشه خطر در معرض قرار گرفتن ایمپلنت ها با محیط وجود دارد. هرگونه در معرض قرار گرفتن ایمپلنت دندان با محیط می تواند منجر به تشکیل پلیکل بزاقی و باکتری شود.

 نگهداری روتین ایمپلنت

برای جلوگیری از تخریب ایمپلنت باید مراقبت روتینی از ایمپلنت توسط دندانپزشک یا جراح انجام دهید. بهداشت دهان برای اینکه ایمپلنت های دندانی سالم بمانند ضروری است.

 راهنمای مراقبت خانگی بعد از عمل ایمپلنت

بیمار همچنین احتیاج به یک آگاهی اساسی نسبت به سطح تیتانیومی ایمپلنت دارد تا درک کند که چرا بهداشت دهان و دندان و محصولات مراقبت دندانی می توانند برایش کمک کننده باشند. جراحان دندانپزشکی این روزها عمدتاً از ایمپلنت های با سطح تیتانیومی سخت تر نسبت به آلیاژ تیتانیومی نرم استفاده می کنند. تیتانیوم سخت تر تمایل بیشتری برای اسئواینتگریشن دارند، که به معنی رشد استخوان بدون بافت فیبروزی دندان است. گریت بلاستینگ، اسپری پلاسما و کنده کاری روی ایمپلنت باعث افزایش تماس ایمپلنت به استخوان شده که منجر به اسئواینتگریشن می شود.

 چطور از ایمپلنت دندان خود محافظت کنید؟

ایمپلنت دندان بسیار ارزشمند است. برای حفاظت از ایمپلنت می توانید از توصیه های مراقبت خانگی زیر استفاده کنید:

• از خمیر دندان های با سایندگی کم یا ژل استفاده کنید. تا سطح ایمپلنت ساییده نشود .
• از محصولات مراقبت دندانی که حاوی سدیم فلوراید، جرم گیر ها و جوش شیرین است خودداری کنید و از خمیردندان مخصوص سیگاری ها استفاده نکنید.
• به صورت منظم مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا پلاک هایی که دور ایمپلنت را احاطه کرده اند از بین برود.
• برای جرم گیری و معاینه به صورت منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.
• شما باید همیشه لثه های سالمی داشته باشید.
• از مسواک های نرم استفاده کنید.
• هر 6 ماه به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
• سیگار نکشید.
•  از دندانپزشک خود در مورد بهداشت دهان بپرسید
• اجتناب از عاداتی که به دندان ها آسیب می رساند مانند خوردن یخ و آب نبات

ایمپلنت چقدر درد دارد؟

اکثر افرادی که ایمپلنت دندان کرده اند می گویند درد بسیار کمی داشته اند که قابل تحمل بوده است. بیهوشی موضعی می تواند در طول درمان استفاده شود و اکثر بیماران گزارش می کنند که ایمپلنت درد کمتری نسبت به کشیدن دندان دارد. اگر پس از ایمپلنت دندان، درد شدید داشتید، می تواند با داروهای ضد درد مانند تیلنول یا ماتین ، دردتان را تسکین دهید.

ایمپلنت ها چه مدت زمانی دوام دارند؟

همانطور که شما برای مراقبت از دندان طبیعی خود احتیاج به مراجعه به دندانپزشک دارید باید با یک دندانپزشک همکاری کنید تا عمر ایمپلنت دندان خود را افزایش دهید. برخلاف دندان طبیعی، ایمپلنت ها حفره و سایش ندارند. شما می توانید تا آخر عمر ایمپلنت دندان خود را با انجام مراقبت صحیح و بهداشت دهان و دندان مناسب حفظ کنید.

فیلم ایمپلنت دندان