ام اس (مالتیپل اسکلروزیس) بیماری است که دستگاه عصبی مرکزی مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد و آن ها را فلج می کند. هنگامی که افراد به ام اس مبتلا می شوند سیستم ایمنی بدن آن ها به غلاف محافظ بافت عصبی بدن حمله می کند و این گونه در ارتباط بین مغز و دیگر نقاط بدن اختلال به وجود می آید. در نهایت، این بیماری منجر به تخریب و یا آسیب دائمی به اعصاب می‌شود.
علائم و نشانه‌های ام اس بسیار متفاوت بوده و به شدت و محل آسیب بستگی دارد. برخی از افراد مبتلا ممکن است توانایی راه رفتن به‌صورت مستقل را ازدست‌داده و یا کاملاً فلج شوند درحالی‌که عده‌ای دیگر از افراد مبتلا به این بیماری، دوره‌های طولانی را بدون تجربه‌ی هیچ علائمی پشت سر می‌گذارند.
درمان بیماری ام اس راه حل قطعی ندارد. بااین‌حال می‌توان با رسیدگی به آن، سرعت بهبودی پس از حمله‌ی بیماری را کند کرده، روند بیماری را اصلاح‌کرده و یا علائم آن را کنترل نمود.
علت بروز بیماری ام‌اس چیست؟
دکتر تارات در این باره توضیح دادند: در بیماری ام اس، سیستم ایمنی بدن به لایه‌ی محافظی که اطراف عصب‌ها را پوشانده است حمله می‌کند. نام این لایه‌ی محافظتی، غلاف میلین است. حمله‌ی سیستم ایمنی بدن به میلین موجب آسیب دیدگی و زخم شدن خود میلین و احتمالا عصب‌های داخل آن می‌شود که این موضوع می‌تواند در انتقال پیام‌های عصبی اختلال ایجاد کند و یا سرعت انتقال پیام‌ها را کاهش دهد.
علت این عملکرد اشتباه سیستم ایمنی بدن انسان هنوز پیدا نیست ولی بعضی از مواردی که ممکن است روی این مسئله تاثیر گذار باشند عبارتند از:
ژنتیک
– ام اس بیماری ارثی نیست اما افرادی که نزدیکان آن ها به بیماری ام اس مبتلا شده اند شانس بیشتری برای دچار شدن به بیماری ام اس دارند.
کمبود ویتامین D و نور خورشید
– کمبود ویتامین D و عدم قرار گرفتن در برابر نور خورشید به اندازه‌ی کافی، می‌تواند در ابتلا به این بیماری موثر باشد. البته هنوز مشخص نیست که با توجه به این موضوع، مکمل‌های ویتامین D می‌توانند در پیشگیری از ابتلا به ام‌اس موثر باشند یا خیر.
سیگار
افرادی که سیگار می‌کشند دو برابر سایرین در معرض ابتلا به بیماری ام اس هستند.
عفونت ویروسی
دکتر تارات افزود: تصور می‌شود که برخی از انواع عفونت‌های ویروسی خصوصا عفونت‌های ایجاد شده بر اثر ویروس Epstein-Barr می‌توانند سیستم ایمنی بدن را به نحوی تحریک کنند که منجر به ابتلا به بیماری ام اس شود.