به بیماری که در بدن انسان نوعی اختلال خود ایمنی ایجاد می کند که این اختلال باعث ضربه زدن و به وجود آمدن مشکل در اعصاب ظناب نخاعی و مغز و نیز عصب بینایی می شود ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس می گویند.
با توجه به قسمتی که به آن آسیب وارد شده است نشانه و علامت های این بیماری شامل اشکال در کنترل عضلات، تعادل، بینایی یا حرف زدن است.
انواع ام اس
الگوی پیشرفت ام اس در افراد مختلف با هم فرق دارد. طریقه ای برای پیش بینی اینکه بيماری هر شخص چطور پیش خواهد رفت وجود ندارد. اما به طور کلی، بیماری ام اس چهار نوع مختلف دارد.
ام اس پیشرونده اولیه
در بیماری ام اس پیشرونده اولیه، بیماری به تدریج با گذشت زمان بدتر می شود. هیچ تعریف مناسبی از حملات این علائم ارائه نشده است، و بهبودی کمی حاصل شده و یا هیچ بهبودی بدست نمی آید. علاوه بر این، درمان ام اس دراین نوع از ام اس کاربردی ندارد. حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به ام اس به این نوع مبتلا هستند.
چند مورد که از سایر انواع ام اس متمایز می باشد
افراد مبتلا به ام اس پیشرونده اولیه معمولا زمانی که بیماری تشخیص داده می شود مسن تر هستند میانگین سنی ۴۰ می باشد. تعداد تقریبا مساوی از مردان و زنان به آن مبتلا می شوند. در سایر انواع این بیماری، نسبت زنان به مردان ۳ به ۱ می باشد.
معمولا به معلولیت منجر می شود که زودتر از رایج ترین نوع ام اس یعنی عودکننده – فروکش کننده اتفاق می افتد.
ام اس پیشرونده ثانویه
پس از زندگی با ام اس عود کننده – فروکش کننده برای چندین سال، بسیاری از افراد به ام اس پیشرونده ثانویه مبتلا می شوند. در این نوع، علائم بصورت ثابت شروع شده و هیچ عود و فروکشی ندارند (از این بابت، شبیه ام اس پیشرونده اولیه می باشد). تغییر معمولا بین ۱۰ تا ۲۰ سال بعد از تشخیص ام اس عودکننده – فروکش کننده اتفاق می افتد.
هنوز مشخص نیست که به چه علتی بیماری ام اس باعث تغییر می گردد اما پزشکان نکاتی را در مورد پروسه این بیماری می دانند:
هنگامی که شخصی بیماری ام اس در او برای نخستین بار تشخیص داده می شود فردی پیر باشد، مدت زمان کمتری پیش از بیماری، مرحله پیشرونده ثانویه وجود خواهد داشت.
افرادی که به طور کامل بعد از مرحله عود بهبود نمی یابند به طور کلی به ام اس پیشرونده ثانویه زودتر از افراد دیگر مبتلا می شوند.
روند تغییرات آسیب های عصبی در حال جریان است. پس از انتقال، تورم کمتری وجود داشته و یک شیب آهسته به طرف بهبودی عملکرد عصب ایجاد می شود.
ام اس پیشرونده ثانویه به سختی درمان می شود و این بیماری ممکن است روز به روز سخت تر شود. علائم با سرعت های مختلف برای هر فرد بدتر می شوند. درمان ها نسبتا خوب عمل می کنند، اما بسیاری از افراد مشکلاتی را در بکارگیری بدن خود دارند که نمی توانند مانند قبل باشد.
ام اس پیشرونده – عودکننده
ام اس پیشرونده – عودکننده نادرترین نوع ام اس است. عود یا حملات اغلب اوقات اتفاق می افتد . اما علایم ادامه یافته و بین عودها بدتر و بدتر می شوند.
این نوع آنقدر نادر است که پزشکان به اندازه کافی در مورد آن اطلاعات ندارند. احتمالا در حدود ۵٪ از افراد مبتلا به ام اس به این نوع دچار هستند. از بسیاری جهات، شبیه به ام اس پیشرونده اولیه به نظر می رسد.
به روز ترین روش هایی که می توان توسط آن ها بیماری ام اس را درمان کرد عبارتند از: ازون درمانی (DIV) در مدت زمان مشخض و اکسیژن درمانی در حال ورزش Fwet که روش های بسیار کاربردی و مفید در درمان ام اس به شمار می آیند.
اوزون باعث تعدیل و تصحیح سیستم ایمنی بدن می شود و مانع از رفتار سلولهای سفید برای تمام انواع بیماریهای خود ایمنی و از آن جمله پسوریازیس است: این علل عبارتند از:
1- در بیماران MS ام اس ازون درمانی با روش DIV باعث افزایش انواع سلولهای خون خواهد شد این امر در پیشگیری و درمان هر نوع آنفولانزا تسریع شود.
2- ازون درمانی در بدن گیرنده ازون باعث افزایش فعالیت های سلولهای دفاعی مثل CTL- 8+ شده و با تومورها در شرایط اکسیژن با ضریب اشباع %00 و باعث رفع کامل عفونت های ویروسی، باکتریایی و قارچی می گردد.
اینترفرون ها که مواد شیمیایی ناقل پیامهای پیچیده سیستم ایمنی است در ازون درمانی گاهی تا 9-4 برابر افزایش می یابد – واین افزایش اینترفرون ها باعث تعادل و رفتار صحیح سیستم ایمنی در بیماری ام اس MS می گردند.
اثر اینترفرون ها بر روی سلولهای فاگوسیت و ماکروفاژها بگونه ای است که این سلولها عوامل عفونی مثل باکتریها، قارچها و ویروسها و حتی پریون ها را می بلعند و پس از نابود کردن آنها سلولهای TCO6 را تحریک کرده که این موضوع باعث شروع کلیه واکنشهای ایمنی بدن است.
در درمان ام اس و کلیه بیماریهای خود ایمنی در تمام ارگانها و بافتها امروزه در سراسر دنیا ازون درمانی OZT هم زمان با اکسیژن درمانی در حال ورزش EWOT نتایج بسیار مثبتی دریافت شده و بیمار اکثر علائم MS را از دست می دهند – لذا در بیماری های مثل هپاتیت B و C و زگیل های آلت تناسلی HSR و تب خال HSV2 و درمان پاپیلوما papilloma می توان از روشهای مختلف ازون درمانی استفاده کرد.