برخی افراد از فواید ماریجوآنای پزشکی در ایالت کولورادو مطلع شده اند و به همین خاطر به این مکان نقل مکان کرده اند ولی بعد از استفاده از ماریجوآنا هیچ تاثیری در خود ندیده اند و همین موضوع باعث ناامیدی آن ها شده است. در این مقاله از دکتر سلام اطلاعاتی در مورد ماریجوآنای پزشکی آماده کرده ایم. با ما همراه شوید.
اولین باری که خانم دانا به پسر 13 ساله خود ماریجوآنا داد احساس درماندگی می‌کرد. پسر خانم دانا که ادوارد نام داشت مبتلابه تشنج غایب (Absence Seizure) بود. حداقل روزی 12 بار به مدت 20 ثانیه مات و مبهوت می‌ماند. این تشنج‌ها روی تکالیف مدرسه و حافظه او اثر گذاشتند.
مادر او همواره این ترس را داشت که پسرش در راه رفتن به مدرسه ممکن است از پله‌ها زمین بخورد یا وارد ترافیک شود و با ماشینی برخورد کند. و به‌مانند یک‌سوم از افراد مبتلابه صرع، مصرف دارو فایده آن‌چنانی در کنترل تشنج‌هایش نداشت. وقتی‌که خانم دانا خبرهایی مبنی تاثیر ماریجوآنای پرورش داده‌شده در ایالت کولورادو روی کاهش تشنج‌ها در بعضی از کودکان شنید حس کنجکاوی او برانگیخته شد. تقریبا به مدت چهار ماه ادوارد از قرص‌های ماریجوآنای پزشکی استفاده کرد. (THC ماده‌ای در ماریجوآنا که روی خلق اثر می‌گذارد) موجود در این قرص‌ها کم است، اما میزان کانابیدیول‌ها (یک ماده تغیر ندهنده خلق یا CBDs) در آن‌ها بالا است. افرادی که موافق استفاده از ماریجوآنای CBD هستند می‌گویند که این ماریجوآنا می‌تواند از امیدهای درمان صرع باشد، اما همگان با چنین نظری موافق نیستند.
خانم دانا می‌گوید: «پس از دادن این قرص‌ها به فرزند خود چیز مثبت یا منفی در او مشاهده نکردیم، به‌طوری‌که انگار به فرزند خود ویتامین می‌دادیم.» در ایالت کولورادو که ایالت محل سکونت خانم دانا است هم ماریجوآنای پزشکی و هم ماریجوآنای تفریحی قانونی است. خانم دانا می‌گوید: «عدم مشاهده نتایج مثبت استفاده از ماریجوآنای پزشکی برای فرزندمان ناراحت‌کننده بود، چون از تاثیر آن روی دیگران چیزهایی شنیده بودیم. به‌طورکلی، امید زیادی داشتیم، اما هیچ اتفاقی رخ نداد.»
تخمین‌های مربوط به اثربخشی CBD ها بسیار متفاوت است. درحالی‌که طرفدارهای این قرص ماریجوآنا می‌گویند که از هر چهار نفر استفاده‌کننده از این قرص سه نفر آن‌ها با مزیت‌هایی مواجه شده‌اند، اما متخصص‌های صرع می‌گویند که از هر چهار بیمار تنها یک نفر آن‌ها پس از مصرف این قرص‌ها با بهبود مواجه شده است. هیچ‌کدام از تخمین‌ها بر اساس اسناد و دلایل کافی و محکم نیستند. روی CBD ها آزمایش‌های علمی کمی انجام‌گرفته است. از دلایلی که از فهم در مورد تاثیر این قرص‌ها جلوگیری می‌کنند می‌توان به عدم تمایل خانواده به آشکار ساختن استفاده از ماریجوآنا و عدم تمایل اکثر پزشک‌ها به آشکار ساختن تجویز ماریجوآنا برای بیماران خود اشاره کرد.
بعضی از افراد برای استفاده از ماریجوآنای پزشکی به ایالت کولورادو نقل‌مکان کردند و آن‌هایی که با هیچ تاثیری در خود مواجه نشده‌اند خود را ناامید دیدند.
خانم هتر جکسون مدیر مرکز Realm of Caring در ایالت کولورادو است که به خانواده‌های نقل‌مکان کرده به کولورادو دریافتن و دستیابی به ماریجوآنای پزشکی مخصوص درمان تشنج کودکان کمک می‌کند. او می‌گوید: «هرکسی با یک امید خاصی به کولورادو می‌آید. و درمان بیماری خود یا فرزندشان دلیل آمدن به این ایالت است.» خانم جکسون ادامه می‌دهد: «من فکر می‌کنم که هرکسی واقع‌بینی خاصی برای نقل‌مکان کردن به کولورادو دارد. خانواده‌هایی هستند که واقعا برای درمان خیلی سختی‌کشیده‌اند و مطمئن هستم که آن‌ها تمام شیوه‌های درمانی را امتحان کرده‌اند.» خانم جکسون خاطرنشان می‌کند: «وقتی‌که خانواده‌ها به سراغ ما می‌آیند از همان ابتدا با آن‌ها صادق هستیم و به آن‌ها می‌گوییم که این شیوه درمانی برای همه کارایی ندارد.»
یک داستان عبرت‌انگیز
بیش از 2.7 میلیون نفر از مردم آمریکا با مشکل صرع زندگی می‌کنند. بسیاری از آن‌ها به کمک رژیم‌های غذایی مشخص، جراحی یا دارو زندگی نرمالی دارند. پس از تشخیص این بیماری پزشک معمولا یک دارویی را تجویز می‌کند و اگر این دارو مفید نبود داروی دیگری را تجویز می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهند که در میان افرادی که پس از مصرف این داروها قادر به کنترل تشنج‌های خود نیستند، کمتر از یک درصد آن‌ها کاهش تشنج‌ها را تجربه می‌کنند. این میزان بیانگر 20 تا 40 درصد افراد مبتلابه صرع است. به‌عبارت‌دیگر، 20 تا 40 درصد افراد مبتلابه صرع نمی‌توانند با مصرف دارو تشنج‌های خود را کاهش دهند.
عواقب کنترل نشده صرع کودکان می‌تواند وحشتناک باشند. تشنج‌ها می‌توانند مانع رشد مغزی یا باعث تاخیر رشد مغزی شوند و درنتیجه فرد را ضعیف بارآورند. صرع کنترل نشده می‌تواند موفقیت در مدرسه را کاهش دهد و منجر به‌تنهایی و انزوا شود. مرگ ناگهانی در میان افرادی که تشنج‌های زیادی دارند در مقایسه با افرادی که تشنج ندارند 40 برابر بیشتر است.
آیدن پسر 8 ساله‌ای است که 17 داروی مختلف را امتحان کرده است. نزدیک استخوان ترقوه او یک ابزاری کار گذاشته‌شده است که تکان‌های الکتریکی مغزی را کنترل می‌کند که باعث تشنج می‌شوند. هیچ‌چیزی تاکنون نتوانسته است مانع از 300 تشنج غائب ماهانه او شود. او تقریبا تبدیل به یک فرد ناتوان شده است و در راه رفتن و صحبت کردن مشکل دارد. مادر او ماریجوآنای دارای CBD بالا را برای او تهیه کرد، اما مصرف آن باعث افزایش تعداد تشنج‌های او شد. او شروع به استفراغ کرد و پس از 11 ماه مادرش مصرف ماریجوآنا را برای او پایان داد. خانم نیکول که مادر آیدن است می‌گوید: «من دیدم که مصرف ماریجوآنا باعث بهتر شدن دیگر کودک‌ها شده است. خوشحالم که آن را امتحان کرده‌ایم. خوشحالم که در ایالتی زندگی می‌کنم که استفاده از ماریجوآنا قانونی است و ما فرصت امتحان کردن آن را داشتیم.» او ادامه می‌دهد: «ماریجوآنای پزشکی برای فرزند من کارایی نداشت، اما مصرف آن بدتر از مصرف دیگر داروهایی نبود که پسرم استفاده می‌کرد.»
او داستان پسر خود را یک داستان عبرت‌انگیز برای خانواده‌هایی می‌داند که خواهان نقل‌مکان به کولورادو برای یک درمان معجزه‌آسا هستند. او می‌گوید: «اگر این خانواده‌ها فکر می‌کنند که با امتحان ماریجوآنای پزشکی معجزه‌ای برای فرزند ناتوانشان رخ خواهد داد این را باید بگویم که دست نگه دارند.»
ارزش امتحان کردن را دارد
در رسانه‌ها به داستان‌هایی نیز اشاره می‌شود که بیانگر بهبود تشنج کودکانی هستند که از ماریجوآنای پزشکی استفاده کرده‌اند. چندین خانواده‌ای که به کولورادو نقل‌مکان کرده‌اند در اوایل همین سال به وب‌سایت WebMD گفتند که ماریجوآنای پزشکی به نحو چشمگیری تشنج‌های فرزند آن‌ها را کاهش داده است.
خانم جکسون می‌گوید که مرکز Realm of Caring به بیش از 100 خانواده که از 43 ایالت مختلف به کولورادو آمده‌اند کمک کرده است.
دکتر مارگارت گده، متخصص ارجاعت ماریجوآنای پزشکی و یکی از افراد همکاری کننده با مرکز Realm of Caring می‌گوید که از میان 50 بیمار اول 25 درصد آن‌ها با کاهش چشمگیر تشنج مواجه شده‌اند.50 درصد دیگر موفقیت تقریبی داشتند. این موفقیت آن‌ها شامل کاهش تشنج خفیف، بهبود اشتها و توانایی‌های ذهنی و توانایی ترک استفاده از دیگر داروها بود.
خانم گده می‌گوید که 25 درصد دیگر با هیچ بهبودی مواجه نشدند و در بعضی از موارد تشنج‌های آن‌ها بدتر شدند. او می‌گوید که بیمارهایی که به داروها حساس هستند، بیمارهایی که برای مدت طولانی از داروها استفاده می‌کنند و بیمارهایی که آسیب کبدی دارند کمتر به CBD ها واکنش نشان می‌دهند. خانم گده می‌گوید: «این امید را می‌دهم که اکثر کودک‌ها می‌توانند از ماریجوآنای پزشکی منفعت ببرند، هرچند این منفعت ممکن است ناکامل باشد.»
جست‌وجو برای پاسخ‌ها
هیچ‌یک از ارجاعات مربوط به استفاده از ماریجوآنای پزشکی توسط متخصص‌های صرع داده نشده است. تنها تعداد انگشت‌شماری از پزشک‌های کولورادو تمایل به تجویز ماریجوآنای پزشکی، بخصوص برای کودکان دارند.
دکتر کلی کنوپ، متخصص صرع اطفال در بیمارستان کودکان کولورادو می‌گوید: «من توصیه‌های خود را بر اساس کشفیات علمی بیان می‌دارم و درزمینه استفاده از ماریجوآنا هیچ‌چیز علمی وجود ندارد، بنابراین آن را توصیه نمی‌کنم.» او ادامه می‌دهد: «در مورد تاثیر ماریجوآنای پزشکی گزارش‌هایی شنیده‌ام، اما در بیمارستانی که من هستم با چنین تجربه‌ای مواجه نشده‌ام.»
متخصص‌های صرع دیگر کولورادو معتقد به این هستند که از هر 4 نفر یک نفر آن‌ها با مصرف ماریجوآنای پزشکی باعث کاهش تشنج‌های خود می‌شود و این اعتقاد آن‌ها وابسته به گفت‌وگوی آن‌ها با خانواده‌هایی است که این روش درمانی را امتحان کرده‌اند.
دکتر آمی بروکس کایال، متخصص صرع در دانشگاه کولورادو و نایب‌رئیس جامعه صرع آمریکا می‌گوید: «اکنون اطلاعات کافی در مورد اثر این شیوه درمانی و بی‌خطری آن نداریم، درنتیجه نمی‌توانیم خانواده‌ها را به انتخاب این روش درمانی تشویق کنیم و سعی می‌کنیم تا نگرانی‌های خود را به آن‌ها بیان داریم.»
علاوه بر این، بعضی از والدین تمایلی به بیان مصرف ماریجوآنای پزشکی توسط کودکشان ندارند و بعضی از خانواده‌ها به دلیل مصرف ماریجوآنای پزشکی توسط فرزند خود تمایلی به بردن او نزد متخصص صرع ندارد. دکتر بروکس کایال و بسیاری از متخصص‌های صرع از دولت می‌خواهند که ممنوعیت‌های تحقیق درزمینه استفاده از ماریجوآنا را بردارند.
علاوه بر این، دکتر بروکس کایال نگران تاثیر ماریجوآنا روی رشد مغز کودکان است. دکتر ادوارد ماو به‌مانند دیگر متخصص‌های صرع شک و تردیدهایی دارد. اما او عقیده دارد که CBD مایی که در مرکز Realm of Caring توصیه می‌شوند انقدر امیدوارکننده هستند که بتوانند به این سوال پاسخ دهند که چرا ماریجوآنای پزشکی برای بعضی از کودکان خوب و برای بعضی دیگر کارایی ندارد.
آقای ماو می‌گوید که وب‌سایت Charlote می‌خواهد از بیماران خود بخواهد که یک نمونه بزاق به آن‌ها دهند تا این نمونه‌ها را در آزمایشگاه بررسی کنند. دکتر ماو امیدوار است که بررسی این بزاق‌ها بتواند دلایل ژنتیکی برای این سوال فراهم آورند که چرا CBD برای بعضی از بیماران کارایی ندارد.
او درک می‌کند که چرا بعضی از بیمارها علی‌رغم فقدان داده‌های علمی خواهان امتحان کردن CBD ها هستند. او می‌گوید: «این علائمی که این کودکان و بسیاری از بزرگ‌سال‌ها دارند آن‌قدر ویرانگر هستند که هر فردی را به امتحان کردن CBD ها وامی‌دارد.» او اضافه می‌کند: «اگر CBD ها محصول جانبی ماریجوآنا نبودند، فکر می‌کنم که کسی هیچ ترسی برای امتحان کردن آن نداشت.»
عدم پشیمانی
خانم دانا می‌گوید که پسرش هنوز تشنج‌های غایب دارد، اما می‌تواند یک زندگی نرمال داشته باشد. او می‌داند که درمان از طریق ماریجوآنا به اثبات نرسیده است، اما به این شیوه درمانی امیدوار است.
او می‌گوید: «من هیچ احساس پشیمانی ندارم. من فکر می‌کنم که بروز این شیوه درمانی، چه مفید بوده باشد چه نباشد، مشکل صرع را پیش روی مردم آورده است و من فکر می‌کنم که این چیز بسیار خوبی است.»
منبع: روزنامه سپید
