در طول سال فقط یک شب داریم که بسیار طولانی و تاریک می باشد و آن هم معروف است به شب یلدا که مردم آن را از قدیم جشن می گیرند. در این شب خانواده ها و دوستان کنار هم جمع می شوند و مراسم این شب را برگزار می کنند و همچنین برای سرگرم شدن در این شب بازی های را انجام می دهند تا در کنار یکدیگر لذت ببرند.
شب یلدا از آن شب‌های مهم ایرانی است که خانواده‌ها و دوستان دور هم جمع می‌شوند و طولانی‌ترین شب سال را جشن می‌گیرند. معمولا رسم است که شب یلدا، هندوانه، انار، آجیل و شیرینی بخورند و فال حافظ بگیرند. خیلی وقت‌ها هم این دور هم برای اینکه طولانی‌ترین شب سال را حسابی خاطره‌انگیز کنند، می‌روند سراغ بازی کردن؛ بازی‌های جمعی کم سروصدایی که خیلی‌هایشان آدم را یاد روزهای بچگی‌اش می‌اندازد.
مرد سر به دار
مرد سر به دار یا دار بازی، یک‌جور بازی حدس‌زدنی است که فقط به قلم و کاغذ احتیاج دارد. بازیکن‌ها می‌توانند دو نفر یا بیشتر باشند، اما حتما باید به دو گروه مساوی تقسیم شوند. بازی با کشیدن یک چوبه‌ی دار شروع می‌شود. یک گروه، کلمه‌ای را انتخاب می‌کنند و به تعداد حرف‌های آن، خط می‌کشند. گروه دوم، باید با حدس زدن حرف‌های صحیح کلمه، آن را پیدا کند. با هر حدس غلط، یکی از اعضای بدن آدمی که به دار آویزان شده را می‌کشند و اگر تا رسم کامل آدمک کلمه درست پیدا نشود، گروه دوم بازی را باخته. آدمک سر به دار، نماد گروه بازنده است. یک کار بامزه که در این بازی می‌شود انجام داد، انتخاب کردن تم برای کلمه‌هاست؛ مثلاً اسم ورزشکاران، بازیگرها یا حتی شخصیت‌های کتاب هری پاتر!
نخ‌بازی
نخ‌بازی در رده بازی‌های مهارتی طبقه‌بندی می‌شود. نحوه انجام بازی به این صورت است که دو سر یک نخ بلند را به هم گره می‌زنند و نفر اول، با حرکاتی آن را بین دست‌هایش می‌پیچاند. برای ادامه بازی، دو بازیکن باید نخ را طوری از دست هم بگیرند که در هم گره نخورد و شکل‌های جدیدی بسازد.
مافیا
مافیا، نبرد بین خیر و شر است. نه، نترسید. اصلاً هم سخت نیست. اتفاقا مافیا در سال‌های اخیر به عنوان یکی از محبوب‌ترین بازی‌های دسته‌جمعی، پای ثابت مهمانی‌هاست. بازی مافیا حداقل باید هشت بازیکن داشته باشد و در صورت افزایش تعداد بازیکن‌ها، تعداد نقش‌ها به همین نسبت بیشتر می‌شود. در ابتدا، یک نفر به عنوان خدای بازی مشخص می‌شود و برای تعیین بقیه‌ی نقش‌ها، روی هفت تکه کاغذ هم‌اندازه، دو مافیا، چهار شهروند و یک کارآگاه را می‌نویسند. این کاغذها بین افراد طوری پخش می‌شود که هر کس فقط نقش خود را ببیند. برای شروع بازی، بازیکن‌ها طوری که همه بتوانند هم‌دیگر را ببینند می‌نشینند. خدا می‌گوید: «همه بخوابند» و تمام بازیکن‌ها باید چشم‌های خود را ببندند و سرشان را پایین بیندازند. بعد خدا می‌گوید: «مافیا بیدار شوند» و هر کسی که کاغذ مافیا را برداشته بود، باید چشم‌هایش را باز کند. اعضای مافیا در شب اول هم را می‌شناسند و تا پایان بازی، هر شب یک نفر را به قتل می‌رسانند. آنها باید شهروند یا کارآگاه یا حتی یکی از خودشان را در سکوت کامل انتخاب کنند و او را به خدا نشان دهند. بعد از آن، خدا می‌گوید «مافیا بخوابند» تا اعضای تیم مافیا چشم‌هایشان را ببندند و بعد از آن، نوبت به کارآگاه می‌رسد. وظیفه کارآگاه، شناسایی اعضای مافیاست و هر شب می‌تواند هویت یک نفر را از خدا سوال کند. اشاره مثبت خدا، به این معنی است که شخص مورد اشاره کارآگاه، جزو تیم مافیاست. در مرحله بعدی بازی، صبح می‌شود و همه چشم‌هایشان را باز می‌کنند. روز با اعلام نام فرد به قتل رسیده آغاز می‌شود و در طول روز، شهروندان باید در مورد هویت اعضای تیم مافیا بحث و آنها را شناسایی کنند. طبعا کارآگاه می‌تواند در این مرحله از اطلاعات خود استفاده کند و صحبت‌ها را جهت دهد. پس از کمی بحث و گفتگو، خدا برای حذف یکی از اعضای مظنون به عضویت در مافیا، رای‌گیری می‌کند و چند نفری که رای بیشتری آورده‌اند، باید از خود دفاع کنند. بعد از آن یک بار دیگر بین این افراد رای‌گیری می‌شود و در نهایت کسی که بیشترین رای را دارد، به عنوان مافیا حذف می‌شود. بازی مافیا وقتی تمام می‌شود که یا شهروندان بتوانند تمام اعضای مافیا را شناسایی کرده و به قتل برسانند، یا تعداد اعضای مافیا با تعداد شهروندان برابر شود. مافیا، بازی بحث و سخن‌وری است. خیلی‌ها آن را شبیه زندگی اجتماعی و سیاست می‌دانند، اما هر چه باشد، بازی هیجان‌انگیزی است که انجام آن به‌خصوص در طولانی‌ترین شب سال، لذت‌بخش است.
نقطه‌بازی
برای شروع نقطه‌بازی، بازیکن‌ها که می‌توانند دو نفر یا بیشتر باشند، روی کاغذ نقطه‌هایی رسم می‌کنند. شکل بازی به این صورت است که بازیکن‌ها به ترتیب نقطه‌ها را به هم وصل می‌کنند تا یک مربع کامل بسازند. هر کس که توانست آخرین ضلع مربع را رسم کند، می‌تواند به عنوان جایزه، یک خط اضافه هم بکشد. در پایان بازی، کسی که بیشترین تعداد مربع را ساخته باشد، برنده می‌شود.
صندلی‌بازی
صندلی‌بازی یک بازی گروهی است که معمولا در جشن تولدهای بچه‌ها اجرا می‌شود، اما برای بزرگترها هم برنامه بامزه‌ای می‌شود! بازی با تعدادی بازیکن و تعدادی هم صندلی شروع می‌شوند. تعداد صندلی‌ها باید یکی کمتر از تعداد بازیکن‌ها باشد. صندلی‌ها را معمولاً به شکل دایره می‌چینند و بازیکن‌ها دور می‌ایستند. اینجا به یک نفر احتیاج است که حوصله بازی نداشته باشد! او باید یک آهنگ بگذارد و بازیکن‌ها دور صندلی‌ها راه بروند. بعد از چند ثانیه، آهنگ قطع می‌شود و در همان لحظه بازیکن‌ها باید سعی کنند روی صندلی بنشیند. کسی که نتواند برای خودش صندلی پیدا کند، از بازی حذف می‌شود. برای دور بعدی، یکی از تعداد صندلی‌ها کم می‌کنند و ماجرا همین‌طوری ادامه پیدا می‌کند تا فقط یک نفر از بازیکن‌ها باقی بماند. طبعا او برنده بازی است.
