بیماری ام اس یک بیماری عصبی است که به صورت نوعی اختلال ایمنی در بدن پدید می آید و هنوز درمان قطعی برای آن پیدا نشده است. بهتر است در این بخش با علائم و نشانه های رایج برای این عارضه آشنا شوید و راه حل های مقابله و پیشگیری از آن را بیاموزید.
بیماری ام اس (MS) چیست؟
مولتیپل اسکلروزیس (به انگلیسی Multiple sclerosis) یا بیماری ام اس (MS) اختلال ایمنی به شمار می رود یعنی سیستمی که برای سالم نگه داشتن بدن شما طراحی شده است به اشتباه به برخی قسمت های بدن که برای عملکرد روزانه بدن حیاتی اند حمله می کند. پوشش محافظ سلول های عصبی آسیب دیده و منجر به اختلال در عملکرد مغز و نخاع می شود.
علائم بیماری ام اس غیر قابل پیش بینی بوده و شدت آن ها می تواند متفاوت باشد. در حالی که برخی بیماران خستگی و بی حسی را تجربه می کنند در موارد شدیدتر بیماری ام اس منجر به فلج، از دست دادن بینایی و کاهش عملکرد مغز می شود.
از جمله علائم بیماری ام اس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
مشکلات بینایی
سوزش و بی حسی
درد و اسپاسم
ضعف یا خستگی
مشکلات تعادل و سرگیجه
بیماری های مثانه
اختلال در عملکرد جنسی
اختلالات شناختی
ام اس
مشکلات بینایی
یکی از رایج ترین علائم بیماری ام اس (MS)، مشکلات بینایی است. التهاب بر عصب بینایی تاثیر گذاشته و دید مرکزی را مختل می کند. این امر سبب تاری دید، دو بینی و از دست دادن بینایی می شود.
فرد بیمار ممکن است فورا متوجه مشکلات بینایی نشود چرا که روند آن کند است. درد در هنگام نگاه کردن به یک طرف نیز می تواند با از دست دادن بینایی همراه باشد.
سوزش و بی حسی
بیماری ام اس (MS) روی اعصاب مغز و نخاع (مرکز پیام رسانی بدن) تاثیر گذاشته و باعث اختلال در پیام رساندن به نقاط مختلف بدن می شود. گاهی اوقات پیامی فرستاده نمی شود که فرد دچار بی حسی می شود.
سوزش و بی حسی یکی از شایع ترین علائم هشدار دهنده بیماری ام اس (MS) است. رایج ترین نقاط بی حسی شامل صورت، دست ها، پاها و انگشتان می شود.
درد و اسپاسم
درد مزمن و اسپاسم عضلانی غیر ارادی نیز از جمله علائم بیماری ام اس (MS) به شمار می روند. تحقیقات اخیر نشان می دهد تقریبا نیمی از افراد مبتلا به ام اس از درد مزمن رنج می برند.
سفتی عضلانی یا اسپاسم (اسپاستیسیت) نیز رایج هستند. بیمار ممکن است سفتی عضلات یا مفاصل، حرکات دردناک و غیر ارادی را تجربه کند. بیشتر اوقات پاها تحت تاثیر قرار می گیرند اما کمردرد نیز رایج است.
ضعف و خستگی
یکی دیگر از علائم اولیه بیماری ام اس (MS) که تقریبا 80 درصد بیماران آن را تجربه می کنند، ضعف و خستگی بیش از حد است.
خستگی مزمن زمانی اتفاق می افتد که اعصاب در ستون فقرات بدتر شوند. معمولا خستگی ناگهانی اتفاق افتاده و هفته ها ادامه پیدا می کند. ضعف نیز ابتدا در پاها مشاهده می شود.
مشکلات تعادل و سرگیجه
سرگیجه، مشکل در هماهنگی و تعادل می تواند از توانایی های فرد مبتلا به بیماری ام اس بکاهد. بیماران مبتلا به ام اس (MS) اغلب احساس سرگیجه داشته و احساس می کند محیط اطراف دور سرشان می چرخد. این علائم معمولا زمانی برای آن ها اتفاق می افتد که از جا بلند می شوند.
اختلال در عملکرد روده و مثانه
اختلال در عملکرد مثانه از دیگر علائم بیماری ام اس است که بیش از 80 درصد بیماران مبتلا به ام اس آن را تجربه می کنند. این اختلال می تواند شامل تکرر ادرار یا بی اختیاری ادرار باشد.
علائم مرتبط با ادرار اغلب قابل کنترل هستند. بیماران مبتلا به ام اس دچار بیماری هایی از جمله یبوست، اسهال یا از دست دادن کنترل مدفوع می شوند.
اختلال عملکرد جنسی
تحریک جنسی نیز یکی از مشکلات بیماران مبتلا به ام اس است چرا که از سیستم عصبی مرکزی جایی که بیماری ام اس حمله می کند، شروع می شود.
مشکلات شناختی
تقریبا نیمی از بیماران مبتلا به ام اس برخی از انواع بیماری های مرتبط با عملکرد شناختی را به وجود می آورند که عبارت اند از:
مشکلات حافظه
مشکلات زبانی
مشکل در سازمان یافتگی
افسردگی یا سایر مشکلات سلامت عاطفی همگی از علائم شایع بیماری ام اس به شمار می روند.
تغییر در سلامت عاطفی
افسردگی شدید در افراد مبتلا به بیماری ام اس (MS) شایع است. استرس ناشی از ام اس می تواند منجر به زود رنجی و نوسانات خلقی شود. خنده ها و گریه های غیر قابل کنترل نشانه افسردگی است.
علائم دیگر
افراد مبتلا به بیماری ام اس علائم مشابهی ندارند. علاوه بر علائم بالا به موارد زیر هم می توان اشاره کرد:
از دست دادن شنوایی
تشنج
تکان های غیر قابل کنترل
مشکلات تنفسی
لکنت زبان
مشکل بلعیدن
درمان بیماری ام اس
نا امید نشوید
بیماری ام اس اختلال چالش برانگیزی است اما محققان درمان های بسیاری را کشف کرده اند که روند پیشرفت این بیماری را کاهش می دهند.
بهترین راه مقابله با بیماری ام اس (MS) این است که بعد از مشاهده علائم اولیه و هشدار دهنده بیماری فورا به دکتر مراجعه کنید مخصوصا اگر یکی از افراد خانواده شما به این بیماری مبتلا است احتمال این بیماری در شما بسیار بیشتر می شود.
از مراجعه به دکتر دریغ نکنید. چرا که یک معاینه ساده می تواند همه چیز را تغییر دهد.
