یکی از اصلی ترین روش ها برای درمان نامرتبی دندان ها و ایجاد روابط درست بین فکین و دندان ارتودنسی است. ارتودنسی روشی هم درمانی و هم زیبایی است که در خیلی از مواقع هم به درمان کمک می کند و هم بعداز درمان دندان ها به طور مرتب در کنار هم قرار می گیرند. اما خیلی از اوقات نمی دانیم ارتودنسی در چه سنی بهتر است انجام شود؟! آیا این درمان فقط مختص کودکان و نوجوانان است یا در بزرگ سالی هم می توان این درمان را انجام داد؟! همچینین آیا روش جایگزینی وجود دارد یا نه؟!
ارتودنسی چیست؟
ارتودنسی روشی است که در نهایت بعد از درمان فرد با اعتماد به نفس بهتری در جامعه حضور پیدا خواهد کرد چرا که با رعایت بهداشت از پوسیدگی های بیشتر که براثر نامرتبی و روی هم قرارگرفتن برخی از دندان ها یا فاصله بین دندانی جلوگیری می کند. این روش با قرار گرفتن دندان ها در محل خود و ایجاد روابط فکی صحیح، سبب تلفظ بهتر حروف و کلمات توسط بیمار می شود.
بهترین سن برای ارتودنسی چه سنی است؟
بهترین سن برای ارتودنسی بین 12 تا 13 سالگی است اما در برخی از اوقات ممکن است نیاز باشد از سنین پایین تر این درمان را شروع کرد. همچنین با بالاتر رفتن سن درمان ارتودنسی منسوخ نمی شود اما ممکن است نوع درمان تغییر پیدا کند.
آیا نامرتبی دندان ها تنها با ارتودنسی درمان پذیراست؟
در پاسخ به این سوال باید گفت در اغلب اوقات ارتودنسی بهترین درمان برای رفع این مشکل و حتی فاصله بین دندان هااست اما در برخی از اوقات با بررسی های دقیق دندان پزشکو عدم وجود مشکلات فکی می توان با کمک روش لامینیت این مشکل را رفع کرد. اما ناگفته نماند که اگر درهم ریختگی دندان ها زیاد باشد بهترین روش ارتودنسی است و بهتر است از روش های جایگزین استفاده نشود. بااین حال در آخر دندان پزشک باید تشخیص دهد کدام روش بهتر و نتیجه بخش تر است.
ارتودنسی نامرنی چیست؟
برخی از اوقات به خصوص در بزرگسالان ممکن است درمان ارتودنسی با براکت های فلزی کار چندان آسانی نباشد؛ چرا که برخی از افراد به دلیل مشاغلی که دارند یا علایق شخصی شان زیاد باب میلشان نیست که براکت ها نمایان باشند. در گذشته راهی وجود نداشت مگر آن که فرد از درمان صرف نظر کند اما امروزه با وجود براکت های شفاف یا نامرئی این مشکل برطرف شده است.
ارتودنسی به چند دسته تقسیم می شود و کدام روش بهتر است؟
ارتودنسی به دو روش ارتودنسی ثابت و متحرک تقسیم می شود که هر یک از روش ها مزایا و کاربردهای مختص خود را به همراه داد و برای تشخیص این که از کدام روش استفاده شود بهتر است، باید از دندان پزشک مشورت خواست. اما به طور کلی غالبا از ارتودنسی متحرک برای درمان بیماران کم سن و سال استفاده می شود، زیرا قابلیت تغییر پذیری ویژگی های استخوانی فک ها در سنین پایین تر بیشتر خواهد بود. در صورتی که در سنین بزرگسالی به علت تثبیت ساختمان های استخوانی فک ها، درمان با ارتودنسی متحرک کمی دشوار خواهد بود. از همین رو عموما افرادی که در سنین بزرگسالی به منظور درمان اختلالات دهانی و دندانی خود به متخصصین ارتودنسی مراجعه می کنند، با استفاده از ارتودنسی ثابت تحت درمان قرار می گیرند. حتی در برخی مواقع بر مبنای تشخیص ارتودنتیست، جراحی فک نیز ضمن استفاده از ارتودنسی ثابت برای بیمار تجویز می شود. به همین جهت توصیه می شود به منظور رفع عارضه های دهان و دندان در سنین پایین تر به متخصص ارتودنسی مراجعه شود، تا ضمن هزینه کمتر، بازه زمانی کوتاه تری برای درمان در نظر گرفته شود.
نکته!
یکی از مهم ترین نکاتی که افراد باید به آن توجه داشته باشند این است که بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی رعایت کنند و بعداز هر بار غذا خوردن دندان های خود را مسواک بزنند و از نخ دندان حتما استفاده کنند. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است دندان هایی که براکت بر روی آنها قرار می گیرد، دچار پوسیدگی نخواهند شد و جای نگرانی نیست.