قالبگیری پروتز ایمپلنت به روش های مختلفی صورت می گیرد در این بخش به دو روش تری باز و بسته اشاره خواهیم کرد. دندانپزشکان باید با دقت زیادی این مراحل را طی کنند تا بتوانند پروتز نهایی مطلوب را بسازند. خلاصه ای از این پروسه را در ادامه در اختیارتان قرار میدهیم با ما همراه باشید.
۱. تری باز
قالبگیری در نواحی فیکسچر و به صورت تری باز با دقت زیادی همراه است و جهت گزینش اباتمنت های زاویه دار تکنیکی ویژه است و غالبا پزشکان از این روش کمک میگیرند. در این تکنیک ایمپرشن کوپینگ های باز به کار برده می شود و جابجاکردن بخش ها در زمان برداشت قالب کاهش می یابد.
نخست ایمپرشن کوپینگ ها بر سطح فیکسچر بسته خواهد شد و دراین نواحی ماده قالبگیری تزریق می شود. در این روش تری معمولی کاربرد دارد با این فرق که جایگاه ایمپرشن ها سوراخ می شود، به گونه ای که پس از جای گیری تری بر سطح ایمپرشن، نوک آنها از تری خارج می شود. بدون جداکردن تری، پیچ ایمپرشن ها را باز میکنند و بعد آنها را با قالب از سطح ایمپلنت جدا میکنند.
پس از انجام این کارها، در لابراتوار آنالوگ، ایمپرشن برجای مانده در قالب را می بندندو مدل بافت نرم در این نواحی ایجاد می شود و بعد گچ ریزی صورت می گیرد و اباتمنت متناسب برگزیده می شود بعد از تولید نشانگر جایگاه و موم گذاری، پروتز نهایی اباتمنت تولید می گردد و درون دهان تست می شود.
۲. تری بسته
در صورتی که گزینش اباتمنت میسر نباشد، از قالب گیری فیکسچر و به حالتت تری بسته (Fixture level – Close tray) استفاده میگردد، به گونه ای که می توانیدد با کمک جای گیری ایمپرشن کوپینگ بر سطح فیکسچر، جای اباتمنت و فیکسچر را در کست دوباره سازی کرده و در لابراتوار اندازه و قطر اباتمنت گزینش گردد.
در این روش ایمپرشن کوپینگ جایگزین هیلینگ بسته میگردد و در این نواحی ماده قالبگیری وارد می شود. بعد تری قالبگیری بر سطح ایمپرشن کوپینگ ها جای گذاری می شود. در این وضعیت نمای داخلی تری،جای ایمپرشن ها را تعیین میکند.
بعد از طی کردن این مراحل، تری برای لابرتوار فرستاده می شود. آنالوگ را دردرون قالب جای داده، مدل بافت نرم و لثه در نواحی ایمپرشن بازسازی شده و بعد گچ ریخته می شود که در این روش ایمپرشن و مدل بافت نرم از آن به حالت بیرون زده برجای می ماند. پس از آن، ایمپرشن کوپینگ را باز می کنید و اباتمنت طبق قطر، ارتفاع و زاویه برگزیده می شود. هرچند در این روش علامتگذار موقعیت جهت شناسایی جایگاه دقیق اباتمنت هم ساخته می شود.
بعد از گزینش اباتمنت، موم گذاری و تولید فریم فلزی صورت میگیرد و تاج دندان (پرسلن) بر سطح فریم فلزی تولید می شود.
close tray
۳. در حالتی که اندازه ایمپلنت 1 و یا 2 عدد باشد و در مقایسه با یکدیگر به حالت موازی جای گرفته باشند، می توانید قالبگیری را بر روی اباتمنت انجام دهید و در آن جا اباتمنت را برای متقاضی برگزینید.
در این روش اول هیلینگ را از سطح فیکسچر گشوده بعد اباتمنت را گزینش کرده با نیروی بالای سی نیوتنبه محل بسته می شود و محافظ پلاستیکی اباتمنت را برروی آن جای داده و ماده قالبگیری درنواحی ایباتمنت تزریق می شود. در آخر تری قالبگیری بر سطح آن جای گرفته و پس از برداشتن تری کلاهک پلاستیکی اباتمنت هم با آن برداشته می شود.
پس از انجام این کارها، تری برای لابراتوار فرستاده می شود تا طبق قالب تاج دندان ساخته شود. اول آنالوگ (مدلی برای فیکسچر) درون پوشش پلاستیکی داخل قلب قرار میگیرد، فرم بافت لثه در نواحی آنالوگ فرم داده می شود و بعد گچ ریزی انجام میشود. مدل مویی فریم پروتز تولید و ساخته می شود در نهایت پس از امتحان فریم در کلینیک، تاج دندان با فضایی برای جای گذاری اباتمنت اسکرو ارائه می شود.