اگزما یک بیماری غیر مسری، خارش دار و خشک پوستی است که افراد را به طور متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد. اشکال مختلفی از اگزما وجود دارد که دارای علل اساسی مختلفی هستند.
اگزمای اسکروتال یک نوع از اگزما است که بر کیسه اسکروتوم یا کیسه پوستی که بیضه ها را دربر می گیرد، اثر می گذارد. پوستی که تحت تاثیر اگزما قرار دارد ممکن است چربی و روغن کمتری نسبت به پوست سالم تولید کند. اگر این اتفاق بیفتد، پوست آب کمتری را در خود نگه می دارد و باعث ایجاد شکاف هایی باز بین سلول های پوست می شود. این شکاف ها باعث می شود که باکتری ها و عوامل محرک به راحتی به درون آن نفوذ کنند و مشکلاتی را ایجاد کنند.
در اینجا در مورد اینکه آیا این وضعیت جدای از اگزما است که در سایر قسمتهای بدن اتفاق می افتد، یک بحثی وجود دارد. اگزمای اسکروتال برخی علائم مشابهی با اگزما در جاهای دیگر بدن دارد. در این مقاله، ما علاوه بر نگاهی به علائم آن، مراحلی برای کمک به درمان و کنترل بیماری را نیز معرفی خواهیم کرد:
1- علائم و عوارض
اگزمای اسکروتال گاهی می تواند با سایر شرایط پوستی، از جمله عفونت های قارچی (مخمر)، اشتباه گرفته شود. به همین دلیل ضروری است که هر کسی که علائم را تجربه می کند، برای اطمینان از تشخیص دقیق، یک متخصص پوست را ببیند.
در موارد خفیف اگزما، پوست آسیب دیده، قرمز، دارای خارش، خشک و زبر می شود. موارد شدیدتر ممکن است شامل خونریزی، پوسته پوسته شدن و ترشح از زخم باشد.
خاراندن پوست خارش دار نیز می تواند زخم هایی را ایجاد کند که در معرض خطر عفونت هستند. یک متخصص پوست قادر خواهد بود که جدی بودن شرایط را تشخیص دهد، عوامل محرک آن را شناسایی کند و نوع پایه اگزما را نیز تشخیص دهد.
در زیر نگاهی به لیست طبقه بندی اگزمای اسکروتال می اندازیم که یک طبقه بندی بالقوه مفیدی است که در سال 2013 بررسی دوباره شده است:
اگزمای نوع 1 – خفیف، حاد، خشک
به نظر می رسد پوست قرمز و تحریک شده است، که همراه با یک تفاوت بصری واضح بین پوست سالم و پوست آسیب دیده است. پوست آسیب دیده به شدت خارش داشته و دارای سوزش است.
اگزمای خفیف، حاد و خشک ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد، و علائم ممکن است به خودی خود برطرف شوند.
اگزمای نوع 2 – شدید، مزمن، خشک
اسکروتوم به نظر زبر می رسد، و یا به رنگ قرمز روشن و یا به طور غیر معمولی رنگ پریده و دارای ظاهری فلس مانند است. ران و پوست زیر آلت تناسلی نیز ممکن است تحت تاثیر قرار گیرند. احساس سوزش و خارش در این نوع اگزمای اسکروتال، بسیار شدیدتر از نوع خفیف، حاد و خشک است.
اگزمای نوع 3 – مزمن، مرطوب
کل اسکروتوم و قسمت های داخلی ران ها نرم و مرطوب هستند و مایع در اطراف آن ناحیه تراوش می کند. به نظر می رسد که عروق خونی به شکل “تارهای عنکبوت” ظاهر می شود و بوی بد و زخم های دردناک شایع است.
اگزمای نوع 4 – متورم، زخمی
پوست اسکروتوم متورم شده و مایع و چرک از زخم های باز و جراحت ها بیرون می زند که بوی بدی دارد. این مرحله بسیار دردناک است. در موارد شدید، مجموعه ای از قانقاریا، در پاها و پایین شکم ظاهر می شود و آن قسمتها را فرا می گیرد.
2- شرایط مشابه یا مرتبط
اگزمای اسکروتال همیشه یک وضعیت مستقل نیست. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2007 دو مورد از اگزمای اسکروتوم ظاهری را که در واقع اشکال سیفلیس بودند، شناسایی کردند.
محققان اظهار داشتند که قبل از این دو مورد چنین مشاهده ای را نداشتند محققان همچنین اشاره کرده اند که نوعی بیماری پگت بسیار نادر و دور از اسکروتوم وجود دارد، یک بیماری نادر اما جدی، که اغلب با اگزما اشتباه گرفته می شود و نیاز به شناسایی مناسب پزشکی دارد.
پزشکان همچنین ممکن است اگزمای اسکروتال را با عفونت های قارچی مخمر اشتباه بگیرند. این شرایط نیز باعث خارش و تحریک در اطراف کشاله ران می شود، اما آنها نیاز به درمان های متفاوتی دارند. با توجه به علائم مشترک با این شرایط، برای افراد مهم است که برای یک تشخیص درست و مناسب، حتما با یک پزشک متخصص ملاقات کنند.
3- علل و عوامل خطر
دلایل و عوامل خطر مطرح گوناگونی برای درماتیت اسکروتال وجود دارد، که شامل موارد زیر می باشد:
استرس روانی: استرس می تواند احساس خارش در اسکروتوم را ایجاد کند، و سپس یک چرخه نادرست از خراشیدن پوستی، آسیب پوستی و خارش ایجاد می کند.
قرار گرفتن در معرض حرارت و رطوبت مداوم: مانند زندگی در مناطق گرمسیری یا مکان های صنعتی؛ پوشیدن لباس های ضخیم نیز می تواند این علائم را ایجاد کند.
قرار گرفتن در معرض مواد خاص تحریک کننده: این مواد عبارتند از: گریس (روغن اتومبیل)، دیزل و رنگ موجود در پوشاک.
واکنش به داروهای بدون نسخه: این داروها می توانند شامل آنتی بیوتیک های موضعی مانند نئومایسین و جنتامایسین باشند.
تحریک پوستی ناشی از کاندوم: این می تواند به وسیله لاستیک درون خود کاندوم باشد و یا مواد نونوکسینول اسپرم کش آنها باشد.
کمبود مواد مغذی خاص: این مواد مغذی شامل روی و ریبوفلاوین هستند.
سایر شرایط بهداشتی: از جمله اچ آی وی و دیگر انواع عفونت.
ژن های خاص نیز ممکن است برخی افراد را بیشتر در معرض اگزما قرار دهد. مطالعه ای در سال 2017 ارتباطی بین ژن هایی که باعث آسم، تب یونجه و اگزما می شوند، پیدا کرد.
4- درمان
درمان اولیه برای اگزمای اسکروتال، از بین بردن منابع تحریک آن است. این امر می تواند به معنای پوشیدن لباس های شل، قطع بلافاصله استفاده از داروهای غیر مجاز و داشتن یک مشاوره برای مقابله با استرس باشد.
پزشک همچنین ممکن است کرم های استروئیدی، آنتی هیستامین ها و مرطوب کننده ها را تجویز کند. تحقیقی انجام شده است تا مشخص شود کدام گزینه درمانی بیشتر موثر است. مطالعات دیگر نیز دریافتند که درمان با اشعه ماوراء بنفش (UV) در درمان موارد متوسط و شدید اگزما موثر است.
5- پیشگیری و کنترل
جلوگیری از اگزمای اسکروتال، عمدتا با اجتناب از عوامل خطر مختلف و منابع تحریکی است، که می تواند باعث شعله ور شدن اگزما شود. مراحلی برای این پیشگیری میتواند شامل موارد زیر باشد:
– پوشیدن لباس هایی که اجازه می دهد گردش هوای خوب در اطراف بیضه ها جریان داشته باشد.
– اجتناب از موارد بدون نسخه ای که باعث تحریک پوست می شوند
– تعادل مناسبی از ویتامین ها و مواد معدنی را در رژیم غذایی خود دریافت کنید
– اجتناب از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و مواد خطرناک
– اجتناب از ترکیبات یا مواد تشکیل دهنده ای که باعث واکنش آلرژیک می شود.
تمیز نگه داشتن کشاله ران بسیار مهم است. اگر اگزما رشد کرده باشد، باید منطقه را به طور کامل، اما به آرامی بعد از هر شستشو خشک کنید تا به کنترل یا جلوگیری از گسترش بیشتر آن کمک کند.
ضروری است که افرادی که مبتلا به اگزمای اسکروتال هستند، از خاراندن بیضه ها خودداری کنند. اگر فردی از کرم استروئید برای درمان اگزمای خود استفاده می کند، باید قبل از داشتن رابطه جنسی منتظر بماند تا کرم کاملا خشک شود.
بعضی از کاندوم ها و اسپرم کش ها ممکن است پوست را تحریک کنند. اگر این دو باعث تحریک و ایجاد مشکل می شود، پزشک می تواند یک جایگزین را برای استفاده پیشنهاد کند.
اگر هرگونه علامتی از تحریک پذیری را تجربه می کنید، باید از پزشک خود دیدن کنید. انجام این کار می تواند به جلوگیری از بدتر شدن علائم اگزما کمک کند و همچنین می تواند یک وضعیت پزشکی مرتبط با آن را شناسایی کند.
6- چشم انداز
اگزمای اسکروتال، مانند اگزماهایی که درسایر قسمت های بدن یافت می شود، به علت عوامل تحریک کننده مختلفی که در تماس با پوست قرار دارند، ایجاد می شود. مواد محرک می توانند شامل گرما ، رطوبت، وسایل جلوگیری از بارداری هایی مانند کاندوم و داروهای بدون نسخه ای باشند که موجب تحریک یا واکنش آلرژیک می شوند.
برخی محققان فکر می کنند دلایل ژنتیکی برای ایجاد اگزما وجود دارد. اگر افرادی مشکلات گسترده ای با اگزما پیدا کنند، و اگر آنها مجددا به وسیله عواملی که محرک اگزما هستند، درتماس باشند، احتمال دارد که این افراد در آینده اگزمای چندین قسمت دیگر را تجربه کنند.
اغلب، افراد می توانند انواع خفیف اگزمای اسکروتال را با کرم موضعی و ملایم استروئید درمان کنند. با این حال، گاهی اوقات وقتی که تحریک کننده ها حذف شوند، علائم می توانند خود بخود از بین بروند.
موارد شدیدتر نیاز به یک پزشک برای تجویز دارو و درمان، از جمله استروئید های خاص، آنتی هیستامین ها، مرطوب کننده ها و احتمالا اشعه ماوراء بنفش دارند.
اگزمای اسکروتال در صورتی که به طور مناسب درمان نشود، ممکن است به سرعت از مراحل خفیف به سمت مراحل جدی تر پیشرفت کند. اگزمای اسکروتال همچنین ممکن است نشانه ای از یک وضعیت بهداشتی در معرض خطر جدی باشد. افراد بلافاصله بعد از بروز علائم و نشانه ها، باید به پزشک مراجعه کنند.
