در این مقاله دکتر نظری شما را با روش های ایمپلنت دندان و مراحل کاشت دندان بیشتر آشنا می کند.شایان ذکر است بسته به شرایط دندان و فک هر فرد این روش ها پیش بینی و صورت می پذیرد.
فواید کاشت ایمپلنت دندانی
1) طبیعی بودن
– به خاطر اینکه ایمپلنت دندان با جراحی داخل استخوان فک قرار می گیرد، احساس شما نسبت به آنها طبیعی تر از زمانی است که از دندان های مصنوعی استفاده می شود.
2) راحتی
– شما نیازی به نگرانی درباره چسبندگی دندان مصنوعی یا لغزش آن در دهان، صدای کلیک یا افتادن این دندان ها در زمان صحبت کردن ندارید.
3) تغذیه
– شما احتمالاً با استفاده از ایمپلنت دندان بهتر می توانید غذای خود را بجوید. این موضوع در حالی است که جویدن غذا با دندان های مصنوعی عادی و بطور خاص دندان های مصنوعی که به نحو مناسب در دهان قرار نمی گیرند، دشوار است. علاوه بر این دندان مصنوعی فک بالا می تواند سقف دهان شما را بپوشاند و به این ترتیب امکان مزه کردن غذاها را کاهش دهد.
4) اعتماد به نفس
– به خاطر اینکه ایملپنت ها بسیار شبیه دندان های طبیعی است، شما تفاوت کمتری نسبت به دندان های طبیعی احساس می کنید
مراحل قرار دادن ایمپلنت
دکتر نظری گفت: در اولین مرحله پایه ایمپلنت که فیکسچر گفته می شود در داخل استخوان فک قرار داده می شود بر حسب عرض استخوان و ارتفاع ناحیه جراح پایه مناسب را انتخاب می کند . ترمیم یا به اصطلاح پیوند سه ماه زمان می برد . بعد از سه ماه و اظمینان از جوش خوردن استخوان روی پایه باز شده و دو هفته بعد قالبگری می شود بعد از قالبگیری معمولا بین 7 تا 10 روز کاری پروتز اماده شده و روی پایه قرار می گیرد.
جراحی یک مرحلهای
– در این روش نیازی به پوشاندن روی ایمپلنت با لثه نیست و ایمپلنتی یک تکهای با حلقه فلزی پیرامونی به گونهای طراحی میشود که هنگام التیام یافتن استخوان از لثه بیرون بزند. میله پس از سپری شدن زمان التیام به ایمپلنت به گونهای متصل میشود که امکان ساخت تاج جایگزین دندان از دست رفته فراهم گردد. تکنیک یک مرحلهای در روشی دیگر با اتصال سریع میله موقت التیام دهنده به ایمپلنتی دو تکهای انجام میشود که تقریباً به روشی مشابه با ایمپلنت یک تکهای از لثه بیرون میزند. با توجه به این که میزان موفقیت هر دو ایمپلنت یک و دو مرحلهای مشابه است، باید در مورد بهترین روش با دندانپزشک مشورت نمود و شیوه انجام عملهای یک یا دو مرحلهای را به تفصیل بررسی کرد.
جراحی دو مرحله ای
– از مزایای این درمان غیر قابل دسترس بودن ایمپلنت دندانی در فضای داخل دهانی که ممکن است در مبادرت با آلودگی های محیطی قرار بگیرند است بدین گونه که ایمپلنت دندانی در استخوان فک قرار میگیرد و لثه روی آن بخیه زده می شود. لذا بعد از جراحی، ایمپلنت دندانی داخل دهان مشاهده نمی گردد. در این حالت ایمپلنت ها زیر لثه قرار دارند تا تحت هیچ نوع فشاری قرار نگیرند. پس از حدود 2 ماه جهت ایمپلنت های دندانی فک پایین و 3 ماه جهت ایمپلنت های دندانی كاشته شده در فک بالا، لثه بطور محدود دوباره از محل ایمپلنت دندانی کنار زده می شود. با قرار دادن قطعه موقتی ایمپلنت دندانی که شبیه یک پیچ می باشد سر ایمپلنت دندانی از لثه خارج می شود و قابل رویت است. یک الی دو هفته جهت ترمیم دوباره لثه بدور قطعه ایمپلنتی كه از لثه خارج شده است نیاز است. درمرحله بعدی قالبگیری جهت ساخت روكش متصل به ایمپلنت دندانی انجام می پذیرد. برای حفظ ظاهر بیمار معمولا در صورت نیاز یک پروتز موقت دندان متحرک كه شبها باید از دهان خارج شود به بیمار تحویل داده می شود. در این روش زیبایی بیشتر تامین شده و پروتز ساخته شده نهایی در زیر لثه قرار می گیرد.
جراحی سه مرحلهای
– پرکاربردترین روش قرار دادن ایمپلنت دندان “راهبرد مرحلهای” است. ایمپلنت در مرحله نخست طی عمل جراحی جایگذاری ریشه دندان داخل استخوان و زیر لثه قرار داده میشود. پوشانده شدن ایمپلنت با لثه در زمان التیام یافتن و جوش خوردن با استخوان از آن در برابر نیروهای خارجی محافظت میکند. روی ایمپلنت پس از التیام یافتن و جوش خوردن کامل با برداشتن مقداری از لثه پوشاننده ایمپلنت باز میشود.
جراح در مرحلهی دوم، جوش خوردن و یکپارچه شدن ایمپلنت با استخوان را بررسی میکند و در صورت موفقیتآمیز بودن فرایند نوعی میله، به نام اباتمنت، را به ایمپلنت متصل میکند که از درون لثه خارج میشود. اباتمنتها در انواع گوناگون و به صورت پیش ساخته در کارخانه یا سفارشی در لابراتوار دندانپزشک تهیه میشوند. سپس زمان کافی برای التیام یافتن لثه اطراف میله و شکلگیری حلقهای در اطراف آن در نظر گرفته میشود. پس از آن دندانپزشک شرایط را بررسی و آماده بودن برای مرحله نهایی یعنی قرار دادن دندان یا دندانهای مصنوعی را اعلام میکند.
میزان موفقیت ایمپلنت دندان
موفقیت ایمپلنت دندان 97% گزارش شده است، در 3% موارد بجای پیوند استخوان بافت لثه ای به ایمپلنت دندان میچسبد و در این موارد بایستی ایمپلنت دندانی خارج شده و مجددا ایمپلنت جدید کاشته شود.
علت این پدیده وارد شدن ضربه به ایمپلنت دندان است که منجر به تکان خوردن ایمپلنت و جوش نخوردن آن به استخوان میشود. همانطور که میدانیم برای جوش خوردن استخوان باید هیچ حرکتی وجود نداشته باشد بنابراین وارد شدن فشار به ناحیه میتواند منجر به جوش نخوردن ایمپلنت دندان شود