هپاتیت A یک ویروس است که باعث عفونت و التهاب کبد می شود. این نوع از هپاتیت به ندرت باعث آسیب جدی کبد یا مرگ می شود و باعث بیماری مزمن کبد نیز نمی شود، اما می تواند به طور قابل ملاحظه ای باعث غیبت و عدم حضور در محل کار یا مدرسه شود.
هنگامی که یک بارفردی به آن مبتلا شود، دیگر مصون خواهد بود و هرگز دوباره به آن آلوده نخواهد شد. ویروس هپاتیت A یا (HAV) در مناطقی که دارای وضعیت اجتماعی پایین اقتصادی همراه با فقدان بهداشت مناسب هستند، رایج است. از طریق مواد غذایی و آب آلوده یا تماس نزدیک فرد به فرد گسترش می یابد. کودکان اغلب آن را انتقال می دهند.

بهبود بهداشت، سیاست های بهداشت عمومی، تامین آب، و معرفی یک واکسن در سال 1995، تعداد موارد آن را در سراسر جهان کاهش داده است. با این حال، شیوع بیماری هنوز وجود دارد. در دسامبر 2016، شیوع آن در ایالات متحده که 143 نفر را تحت تاثیر قرار داد، به یک دسته از توت فرنگی های یخ زده مرتبط بود. مرگ و میری در کار نبود.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) واکسیناسیون را برای جلوگیری از عفونت و گسترش بیماری توصیه می کنند. در این مقاله با اطلاعات مفیدی درباره این بیماری آشنا می شویم:

1- نشانه های بیماری

بسیاری از افراد هیچ گونه علائمی برای HAV ندارند، اما اگر علائم ظاهر شود، معمولا 15 تا 50 روز پس از عفونت خواهد بود. اکثر بزرگسالان علائم مشابه با آنفلوآنزا را تجربه خواهند کرد.

این علائم شامل موارد زیر است:
– تهوع، از دست دادن اشتها و استفراغ
– درد شکمی و اسهال
– تب
– ضعف و خستگی
– درد مفصلی
– یرقان، که شامل زرد شدن پوست و سفیدی چشمان است.
– ادرار تیره رنگ و مدفوع کم رنگ

کودکان زیر 6 سال معمولا علائم را نشان نمی دهند. زردی بر موارد زیر اثر خواهد داشت: کمتر از 10 درصد از کودکان زیر 6 سال – از 40 تا 50 درصد افراد 6 تا 14 ساله – و از 70 تا  80 درصد افراد بالای 14 سال.

نشانه ها اغلب طی 3 تا 6 ماه اول پس از شروع آلودگی برطرف می شوند، اما حدود 15 درصد از افراد مبتلا به HAV، برای 6 تا 9 ماه علائم مداوم یا تکراری دارند. بیماری HAV می تواند در بیماران مسن و در افرادی که بیماری مزمن کبدی دارند، مهلک باشد.

2- دلایل بیماری

فرد مبتلا به HAV ، ویروس را از طریق دفع مواد زائد بدن یا مدفوع دفع می کند. می توان آن را در زمانی یافت که یک فرد سالم، غذا و یا آبی که با مدفوع یا مواد زائد بدن یک فرد مبتلا آلوده شده است، مصرف می کند. ویروس می تواند برای یک ماه یا بیشتر در آب دریا، آب شیرین، فاضلاب و خاک، زنده بماند.

اکثر عفونت ها از طریق تماس نزدیک شخصی با یک عضو نزدیک خانواده یا شریک جنسی آلوده، البته نه از طریق تماس های گاه به گاه، منتقل خواهد شد. شیوع HBV مواد غذایی در ایالات متحده گاهی اوقات بعنوان مثال، از طریق دست اندرکاران تهیه مواد غذایی که مبتلا به ویروس هستند، رخ می دهد. در سال 2016، شیوع بیماری به دلیل یک دسته از توت فرنگی های یخ زده رخ داد.

3- عوامل خطر بیماری

شایعترین عامل خطر گزارش شده برای HAV در ایالات متحده، سفرهای بین المللی است. حتی در میان افرادی که در هتل های لوکس اقامت دارند، 3 نفر از هر 1000 نفر در هر ماه HAV را دریافت می کنند. هر کسی که واکسینه نشده، یا قبل از آن آلوده نشده است، مستعد ابتلا است.

عوامل دیگری که باعث افزایش خطر می شوند عبارتند از:

– تماس جنسی یا تماس خانگی با یک فرد آلوده
– زندگی یا کار در یک محل اقامت عمومی
– حضور یا کار در یک مرکز نگهداری روزانه
– فعالیت همجنسگرایان
– داروهای تزریقی، به ویژه اگر سوزن به اشتراک گذاشته شود.
– مصرف سایر داروها
– دست زدن به مواد غذایی
– کار با افراد برتر (رئیس، سرکارگر، پیشوا و..) آلوده به HAV یا کار با ویروس HAV در یک آزمایشگاه تحقیقاتی
– قرار گرفتن در معرض غذا یا آب که سرمنشاء شیوع ویروس باشد.
– افراد مبتلا به اختلالات عامل لخته شدن خون

در ایالات متحده، واکسیناسیون روزانه همه نوزادان در سال 1999 آغاز شد. در سال 2006، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها CDC توصیه کرد واکسیناسیون را برای همه کودکان در سن 12 تا  23 ماه در ایالات متحده توسعه دهند. این امر موجب کاهش 95 درصدی تعداد عفونت ها شده است.با این حال، عفونت می تواند بر کسانی که در معرض خطر بیشتری قرار دارند و نوجوانانی که واکسیناسیون را انجام نداده اند، تاثیر بگذارد. در مناطقی که ایمن سازی وجود ندارد، شیوع آن
می تواند محرک خطرناکی باشد. در سال 1988، شیوع آن تنها در شانگهای به 300 هزار نفر رسید.

4- تشخیص

یک آزمایش خون می تواند عفونت با HAV را تایید کند. آنتی بادی ها می توانند عفونت حاد و عفونت قبلی را تشخیص دهند. عفونت های حاد با HAV باید برای جلوگیری از گسترش بیماری بیشتر، به مقامات بهداشت عمومی محلی گزارش شود.

5- درمان

درمان خاصی وجود ندارد؛ اما درمان حمایتی می تواند سطح راحتی را افزایش دهد و از عوارضی مانند کم آبی و فرسودگی جلوگیری کند. این درمان ها شامل موارد زیر است:

– تجدید مواد غذایی و مایعات
– پرهیز از الکل
– استراحت، با زمان توقف کار
– در صورت نیاز، داروهای ضد درد (OTC) بدون نسخه را مصرف کنید.

بیمارانی که تهوع و استفراغ قابل توجهی دارند ممکن است برای تزریق مایعات داخل وریدی (IV) یا سرم در بیمارستان بستری شوند. عوارض نادر هستند و اکثر افراد به طور کامل بهبود می یابند.حدود 85 درصد از افراد مبتلا به HAV به طور کامل در عرض 3 ماه بهبود می یابند، و اکثر مردم بعد از 6 ماه بهبودی کامل دارند.


6- درمان پیشگیرانه پس از قرار گرفتن در معرض ویروس

اگر شخصی واکسینه نشده باشد و می داند که در معرض HAV قرار گرفته است، هنوز می تواند هر دو کار واکسینه شدن یا ایمن گلوبولین را در عرض 2 هفته پس از قرار گرفتن در معرض شیوع انجام دهد.

این ممکن است شامل افراد زیر باشد:
– همکاران دست اندر کار مواد غذایی که درمورد ویروس HAV مثبت آزمایش داشته اند.
– کارکنان و کودکان در یک مرکز نگهداری روزانه که در آن کسی برای HAV تشخیص دریافت کرده است.
– هر فردی که در تماس شخصی با فردی که دارای HAV است، قرار دارد، از جمله پرستاران و مراقبین وی.
درمانی که باید دریافت شود بستگی به سن و وضعیت سلامتی فرد دارد.

7- پیشگیری

پیشگیری بستگی به ایمن سازی و شیوه های بهداشتی خوب دارد.

8- ایمن سازی

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها CDC، ایمن سازی معمولی را برای HAV توصیه می کند،
مانند:
به تمام کودکان 1 ساله و بزرگسالانی که در خطر قرار گرفتن در معرض شیوع قرار دارند و یا مبتلا به اختلال مزمن کبدی هستند، دو دوز از واکسن تزریقی، به مدت 6 تا 12 ماه به صورت جدا داده می شود. اکثر افراد سطح محافظتی آنتی بادی ها را در عرض یک ماه پس ازاولین دوز خواهند داشت. دوز دوم به عنوان تقویت کننده عمل می کند.

9- شستن دست

ویروسHAV می تواند تا 4 ساعت در نوک انگشتان زنده بماند، بنابراین روش های شستن دست و تهیه غذای سالم، می تواند به جلوگیری از انتقال کمک کند. پس از استفاده از حمام، تغییر پوشک و قبل از تهیه و یا خوردن غذا، باید شستن دست ها انجام شود. سطوح محیطی را می توان با یک راه حل تازه تهیه شده از رقیق کننده یک در 100 از سفید کننده خانگی تمیز کرد.

10- غذا و نوشیدنی

مسافران باید از غذاهای دریایی خام، غذاهای نپحته و مواد غذایی که ممکن است در آب آلوده شسته شده باشند، اجتناب کنند. آب آشامیدنی باید حداقل به مدت 1 دقیقه در دمای حداقل 185 درجه فارنهایت (F) یا 85 درجه سلسیوس (C) جوشانده شود و سپس در بطری ریخته شده باشد. اضافه کردن ید به آب و یا سالم کردن آب با کلر نیز ویروس را از بین می برد.


11- مسافرت

بیماری HAV یک عفونت حاد است که می تواند بر کبد تاثیر بگذارد. این می تواند چند هفته یا چند ماه ادامه یابد. خطر ابتلا به آن از زمان معمول سازی واکسن ها به طور چشمگیری کاهش یافته است. به افرادی که به کشورهای دارای وضعیت اجتماعی – اقتصادی پایین سفر می کنند، توصیه می شود تا قبل از رفتن، با انجام واکسیناسیون از عدم ابتلای خود اطمینان حاصل کنند.