داشتن عمر جاودانه از جمله آرزو های انسان در تمام طول تاریخ بوده است. چه بسیار بوده اند انسان هایی که برای دست یافتن به این مهم جان از کف داده و یا جان دیگری را گرفته اند! اما جالب است بدانید این خواسته دیگر آرزو نیست! دانش و مهندسی ژنتیک این امکان را به انسان می دهد تا بتواند عمری جاودانه داشته باشد. با دکتر سلام همراه باشید.
تا سال 2050، انسانها میتوانند با استفاده از هوش مصنوعی و مهندسی ژنتیک، به زندگی جاودانه دست یابند.
یک آیندهپژوه برجسته ادعا میکند انسانهایی که پس از سال 1970 متولد شدهاند، میتوانند زندگی طولانیتری داشته باشند و بدین ترتیب، پیری به خبری کهنه تبدیل خواهد شد.
براساس پیشبینی لان پیرسون، ممکن است انسانها پیش از سال 2050، بتوانند بیش از محدودیتهای بدن فیزیکی زندگی کنند.
این امکان وجود دارد که بتوان با کاهش یا وارونه ساختن روند پیری سلولها، مهندسی ژنتیک را برای افزایش امید به زندگی بدن به کار گرفت.
ممکن است پیشرفت در هوش مصنوعی، به ابداع بدنهایی با سیستم اندروید برای انسانها منجر شود تا پس از توقف عملکرد قالب گوشت و خونشان، در آن زندگی کنند.
شاید دنیاهای واقعیت مجازی برای افراد ایجاد شوند تا هنگام از بین رفتن بدن آنها، هوشیاریشان را بارگذاری کنند.
این احتمالات، ادعای دکتر “لان پیرسون” (Ian Pearson)، مهندس و مخترع انگلیسی هستند که درباره آینده زندگی روزانه ما سخنرانی میکند.
پیرسون میگوید: افراد بسیاری به زندگی جاودان علاقه دارند.
این علاقه همیشه وجود داشته است اما تفاوت اینجاست که اکنون، فناوری به سرعت رو به بهبود است و بسیاری از افراد باور دارند که موفق به داشتن زندگی جاودان میشوند.
به گفته دکتر پیرسون، راههای امیدوارکننده بسیاری برای فرار از مرگ وجود دارند.
بازسازی یا ساخت قسمتهای جدید بدن، با استفاده از مهندسی ژنتیک ممکن است.
بافتها و اندامهای پرورشیافته در آزمایشگاه، با موفقیت در پیوند اعضا به کار میروند تا نیاز به انسانهای اهداءکننده عضو و عدم پذیرش اعضا را کاهش دهند.
پیرسون توضیح میدهد: هیچ کس نمیخواهد در سن 95 سالگی جاودانه شود اما اگر بدن به سن 29 یا 30 سال بازگردد، شرایط تغییر خواهد کرد.
هفته پیش، نمایشگاهی در محل “اجلاس سران جهان” (World Government Summit)در دوبی، “آواتار زیستسنجشی هوش هیبریدی” (HIBA) را به نمایش گذاشت.
“HIBA”، نتیجه چندین بررسی بود نشان داد که انسانها میتوانند به “هوشیاری مصنوعی جمعی” به هم متصل شوند.
این شبکه بینالمللی، برای ما این امکان را فراهم خواهد کرد که تا پیش از سال 2050، تنها با استفاده از افکار خود، گفتار و ارتباط را انجام دهیم.
دکتر پیرسون این ایده را یک گام جلوتر برد و ادعا کرد در سال 2050، نه تنها به یک سیستم رایانهای متصل میشویم، بلکه درون یک کالبد اندروید زندگی خواهیم کرد.
هوشیاری انسان در سرورهای آنلاین بارگذاری خواهد شد و ما قادر خواهیم بود از هر بدن اندرویدی برای سکونت در جهان واقعی استفاده کنیم.
پیرسون ادامه میدهد: افرادی که امروز زنده هستند و تا سال 2050 زنده میمانند، ممکن است هرگز با مرگ روبهرو نشوند.
منبع: ایسنا