چرا پزشکان به سوالات بیماران خود پاسخ نمی دهند؟

پزشکان صاحب یکی از حساس ترین مشغال در دنیا هستند. دانش پزشکی علمی است که با جان و سلامتی افراد سر و کار دارد و همین امر موجب اهمیت و حساسیت بسیار بالای این شغل می شود. اما متاسفانه برخی از پزشکان برخورد مناسبی را با بیماران ندارند و همین امر موجب نارضایتی بیماران شده است. در ادامه قصد داریم تا به بررسی این موضوع بپردازیم. با دکتر سلام همراه باشید.

سخنگوی وزارت بهداشت اعلام کرد: مردم وقتی به پزشک مراجعه می‌کنند حق دارند پنج پرسش از پزشک خود بپرسند.

اينكه آیا اقدام و تجویز پزشك، ضروری است؟ خطرات و عوارض جانبی این اقدام چیست؟ اگر بيمار اين اقدام را انجام ندهد چه می‌شود؟ این اقدام چقدر هزینه دارد؟ آیا روش ارزانتری هست؟ آیا روش دیگری هست که ساده‌تر و کم‌خطرتر باشد؟

به گفته ايرج حريرچي، تازه بعد از تمام اين سوال‌ها، بايد پزشک از بيمار بپرسد، آيا سوال دیگری ندارید و تا هر زمان بيمار سوال داشته باشد پزشک باید جواب دهد. به گفته سخنگوي وزارت بهداشت، این استاندارد در برخی ایالت‌های آمریکا و برخی کشورهای اروپایی اجرا می‌شود.

با اظهارات سخنگوي وزارت بهداشت، انسان غبطه مي‌خورد به حال كشورهايي كه وضعيت ويزيت بيماران اين چنين است و افسوس مي‌خورد براي وضعيت ويزيت بيماران در ايران. معضلي كه همواره وجود داشته است و به شدت به درمان فوري نياز دارد و حتي مي‌توان اذعان كرد كه يكي از مشكلات جدي نظام سلامت كشور است و مطالبه جدي مردم.

در برخي از مطب‌هاي پزشكان و به ويژه بيمارستان‌هاي دولتي، بيماران وقت نمي‌كنند كه با طيب خاطر، حتي يك سوال از پزشك معالج خود بپرسند، چه برسد به پنج سوال، چون دستورالعمل وزارت بهداشت براي ويزيت رعايت نمي‌شود.

براساس دستورالعمل وزارت بهداشت، متوسط زمان ویزیت پزشک عمومی حداقل 15دقیقه، متخصص 20 دقیقه، فوق‌تخصص 25 دقیقه و روان‌پزشک حداقل 30 دقیقه است اما به واقع، كمتر چنين وقتي براي بيماران وجود دارد كه بيمار بتواند در مورد سير بيماري، چگونگي درمان، ميزان هزينه و …. از پزشك معالج سوال كند.

در بيمارستان‌هاي دولتي به دليل آنكه تعداد بيماران زياد است حتي چند بيمار با هم ويزيت مي‌شوند (البته در برخي از مطب‌هاي پزشكان هم) در چنين شرايطي، برخي از بيماران به دليل ماخوذ به حيا بودن از طرح سوال‌هاي ضروري خود هم اجتناب مي‌كنند.

و اين همه در حاليست كه اختصاص وقت کافی به بیمار باعث مي‌شود تا بیمار بتواند درباره بیماری و شرح حال بيماري خود سخن بگويد و پزشک هم پس از شنيدن به تشخيص درست بپردازد و درمان را آغاز كند. اين امر قطعا هم به تشخيص خوب كمك مي‌كند و هم هزينه‌هاي نظام سلامت را كاهش مي‌دهد.

در بند دوم منشور حقوق بیماران آمده است: پس از ارائه اطلاعات، زمان لازم و کافی به بیمار برای تصمیم‌گیری و انتخاب داده شود. این اطلاعات شامل مفاد منشور حقوق بیمار در زمان پذیرش، ضوابط و هزینه‌های قابل پیش‌بینی بیمارستان اعم از خدمات درمانی، غیردرمانی، ضوابط بیمه، معرفی سیستم‌های حمایتی در زمان پذیرش و نام، مسئولیت و رتبه‌ حرفه‌ای اعضای گروه پزشکی مسئول مراقبت از بیمار، روش‌های تشخیصی، درمانی و نقاط ضعف و قوت هر روش و عوارض احتمالی آن و موارد دیگر می‌شود.

علاوه براين، اخلاق پزشكي هم حكم مي‌كند كه تمام پزشكان وقت كافي و حداقل مطابق استانداردها براي بيماران بگذارند.

اصلاح، بازنگري و نظارت بر ویزیت پزشکان، قطعا هم دغدغه مردم و هم نياز نظام سلامت كشور است كه به نظر مي‌رسد بايد براي آن هر چه زودتر تدبيري انديشيد.

گفت‌و‌گو با مردم در برخي از مطب‌هاي پزشكان و بيمارستان‌هاي دولتي، مويد اين مطلب است كه مردم از وضعيت ويزيت به نسبت هزينه‌اي كه مي‌پردازند، رضايت ندارند. برطرف كردن اين دغدغه جدي مردم، همكاري سازمان نظام پزشكي كشور و وزارت بهداشت را مي‌طلبد.

ضمن احترام، قدرداني و خدا قوت به پزشكان محترم و دلسوزي كه براي معاينه بيماران خود وقت مي‌گذارند، از ساير پزشكان محترمي كه به هر دليل، پاسخگوي اين نياز مردم نيستند، خواهش مي‌كنيم كه اگر تمايلي ندارند كه دستورالعمل وزارت بهداشت را جدي بگيرند، حداقل اخلاق پزشكي را رعايت كنند و بگونه‌اي در پذيرش بيمار، برنامه‌ريزي كنند كه بيماران در ايران نه 5 سوال كه حداقل بتوانند يك سوال در مورد بيماري خود بپرسند.

 

منبع: همشهری آنلاین