بیش از 29 میلیون آمریکایی مبتلا به دیابت هستند، اما بیش از یک چهارم این افراد، درواقع آن را نمی دانند. ادرار مکرر ممکن است یکی از اولین نشانه هایی باشد که نشان می دهد شما دارای قند خون بالا هستید، یک نشانه و انگ از دیابت.
وقتی شما مبتلا به دیابت هستید، یعنی بدن شما قادر به تنظیم میزان قند خون شما نیست. قند بیش از حد موجب می شود مایعات بیشتری از طریق کلیه ها عبور کند و تناوب ادراری را افزایش دهد، که به نام polyuria شناخته می شود. دکتر Noah Bloomgarden، استاد گروه پزشکی غدد درون ریز پزشکی دانشکده پزشکی آلبرت اینشتین و غدد درون ریز پزشکی بالینی در بخش غدد درون ریز، دیابت، و متابولیسم در سیستم بهداشت مونته فیور در برانکس، نیویورک می گوید: “دلایل دیگری نیز وجود دارد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می توانند تکرر ادرار و بی اختیاری آن را افزایش دهند. اما شایعترین علت این است که هیپرگلیسمی [قند خون بالا] یا دیابت کنترل نشده وجود دارد.”
درواقع Polyuria مانند بسیاری از عوارض دیگری که معمولا با دیابت ارتباط دارد، مانند نابینایی، بیماری قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه، قطع عضو و یا مرگ زودرس، جدی نیست. اما این می تواند نشانه ای از این باشد که قند خون شما بالا است، بنابراین چیزی است که باید با پزشک خود مطرح کنید.
ادرار مکرر تنها مشکل مثانه نیست که در افراد مبتلا به دیابت اتفاق می افتد. آنها ممکن است نیاز به ادرار مکرر داشته باشند (حتی اگر مقدار کمی از ادرار خارج شود)، یک عدم کنترل مثانه که منجر به نشت ادرار و مجاری ادراری یا عفونت های قارچی می شود. چنین عفونت هایی، همچنین می تواند منجر به افزایش فراوانی ادرار و بی اختیاری، به ویژه در سالمندان شود.
دکتر Bloomgarden می گوید: “این واقعا به این بستگی دارد که فرد در معرض گسترش دیابت باشد و سطح قند خون او در کدام سطح کنترل می شود.” اگر دیابت بدون درمان بوده و یا به مدت طولانی کنترل ضعیفی داشته باشد، شما ممکن است به مسائل ثانویه ناشی از گسترش قند در بافت های بدن دچار شوید.
همانطور که بیماری بدتر می شود، قند می تواند بر روی اعصاب اطراف مثانه تأثیر بگذارد. دکتر Bloomgarden می گوید: “با گذشت زمان، این می تواند منجر به اختلال در عملکرد مثانه یا چیزی که ما آن را یک مثانه نوروژنیک می نامیم، شود.”
مثانه نوروژنیک شبیه نوروپاتی دیابتی است که باعث ایجاد سوزش یا بیحسی در پاها می شود. در این مورد، آسیب عصبی مانع از تخلیه کامل مثانه می شود. دکتر Bloomgarden می گوید: “ما معمولا مثانه نوروژنیک را به تنهایی نمی بینیم. معمولا ما انتظار داریم نوروپاتی دیابتی را در جای دیگر نیز ببینیم، به طور مثال در یکی از پاها. سایر عوارض مانند آسیب دیدگی کلیه یا مشکلات چشمی مانند رتینوپاتی نیز ممکن است در یک زمان مشابه ایجاد شود.”
اگر ادرار مکرر یک نگرانی است، با متخصص غدد درون ریز صحبت کنید. این ممکن است به سادگی یک موضوع در دستیابی به کنترل بهتر دیابت باشد، اما متخصص غدد درون ریز شما می تواند مشاوره با یک متخصص اورولوژی را توصیه کند.
