حدود 34 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده دارای سندرم متابولیک هستند که عبارتند از: فشار خون بالا؛ قند خون بالا؛ سطح کلسترول بالا؛ و چربی شکمی. ما می دانیم که سندرم متابولیک خطر ابتلا به بیماری های قلبی و بیماری رگ های خونی را دو برابر می کند، و افراد را در معرض خطر بیماری قلبی و سکته مغزی قرار می دهد. افراد مبتلا به سندرم متابولیک همچنین 3 تا 5 برابر بیشتر احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را دارند.

به تازگی در “خبرهای پزشکی امروز”، ما بررسی کردیم که چگونه سندرم متابولیک می تواند توسط یوگا کنترل شود.

در یک مطالعه که در مجله “پزشکی و علوم ورزشی” در اسکاندیناوی منتشر شد، متوجه شده اند که شرکت کنندگان در دوره های آموزشی یوگای یک ساله، کاهش میزان آديپوكين های التهابی و افزایش آديپوكين های ضد التهابی را نشان دادند. (آدیپوکین ها، پروتئین هایی هستند که سیستم ایمنی بدن را برای افزایش یا کاهش التهاب تعلیم می دهند.) بنابراین، به نظر می رسد که یوگا با کاهش التهاب به افراد مبتلا به سندرم متابولیک کمک می کند، به این ترتیب آنها می توانند علائم خود را بهتر کنترل کنند. یکی دیگر از مطالعات اخیر حاکی از آن است که ترکیبات موجود در آبجو می تواند به وسیله کمک به بهبود مقاومت به انسولین در بدن، برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک مفید باشد.

 

1- شیرین کننده ها، سلول های بنیادی و الگوهای چربی

 

در مطالعه ای جدید، محققان دانشگاه جورج واشنگتن در واشنگتن D.C.، اثرات یک شیرین کننده کم کالری به نام سوکرالوز را بر سلول های بنیادی انسان از بافت چربی بررسی کردند. این ها در آزمایشگاه ها در یک ظرف پتری آزمایش شدند که در یک محیط که ترویج دهنده چاقی بود، شبیه سازی شده بود.

(ظروف پتری، یک ظرف کوچک، دایره ای، شفاف با یک سرپوش است، که برای کشت میکروارگانیسم ها استفاده می شود.) این دانشمندان غلظت معمول سوکرالوز را در خون افرادی که مقادیر بالاتری از شیرین کننده های کم کالری مصرف می کردند، شبیه سازی کردند. هنگامی که این غلظت به سلول های بنیادی منتقل شد، تیم متوجه افزایش حالت ژن های مرتبط با تولید چربی و التهاب شد.

نویسندگان، این تحقیق را با یک آزمایش جداگانه شامل بیوپسی نمونه هایی از چربی شکمی از افرادی که مصرف کنندگان منظم شیرین کننده های کم کالری بودند، دنبال کردند. در نمونه های چربی از افرادی که وزن سالم داشتند، آنها افزایش قابل توجهی در حالت ژن مشاهده نکردند، اما در نمونه های چربی از شرکت کنندگان دارای اضافه وزن یا چاق، به مقدار قابل توجه و بیش از حدی، حالت ژن های القاء کننده التهاب و تولید چربی وجود داشت.

نویسندگان این مطالعه معتقدند که وجود این الگوها در حالت ژن، شرایط مطلوبی برای سندرم متابولیک ایجاد می کند که به نوبه خود باعث افزایش خطر ابتلا به پیش دیابت و دیابت می شود.

 

2- یافته ها “باید نگران باشند.”

 

همکار این تحقیق، Sabyasachi Sen که استاد دانشکده پزشکی دانشگاه جورج واشنگتن است، نتایج را توصیف می کند:

“مطالعات مبتنی بر سلول های بنیادی ما نشان می دهد که شیرین کننده های کم کالری در مقایسه باسلول هایی که در معرض این مواد قرار نگرفته اند، به صورت وابسته به دوز، باعث افزایش تجمع چربی درون سلول ها می شود؛ به این معنی که با افزایش دوز سوکرالوز، بیشتر سلول ها افزایش تجمع قطرات چربی را نشان می دهند.” “این به احتمال زیاد با افزایش میزان وارد شدن گلوکز به سلول ها و از طریق افزایش فعالیت ژن هایی به نام “انتقال دهنده های گلوکز” رخ می دهد.”

پروفسور سن توضیح می دهد که این یافته ها باید به ویژه برای افرادی که چاق هستند و مبتلا به پیش دیابت و دیابت هستند، نگران کننده بوده و باید به آن توجه داشته باشند، زیرا این افراد در معرض خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی هستند.

دانشمندان بر این باورند که افزایش بیش از حد حالت ژن های مرتبط با چربی در این افراد بیشتر قابل توجه است، زیرا میزان گلوکز خونشان افزایش یافته است که باعث ایجاد مقاومت به انسولین می شود.