گیاه زنجبیل یک گیاه عمودی است که از 30 تا 91 سانتی متر قد می کشد. این یک گیاه گرمسیری در شرق آسیا و استرالیا است. امروزه هند و چین بزرگترین تامین کنندگان این گیاه در دنیا هستند. ساقه زیر زمینی ناهموار و بزرگ آن (ریزوم) بخشی از گیاه است که مصارف خوراکی و دارویی دارد. در حال حاضر در بیشتر کشورهای گرمسیری و جنوب غربی کشت می شود، اما منشا آن مشخص نیست.
قسمت های مورد استفاده گیاه زنجبیل ، ریزوم گیاه است که به هردو صورت خشک و تازه استفاده می شود.
استفاده درمانی، مزایا و ادعا هایی برای ریشه زنجبیل
از زنجبیل برای پخت و پز و در طب سنتی برای هزاران سال استفاده شده است. زنجبیل در حال حاضر یکی از گیاهانی است که به طور گسترده ای در سراسر جهان استفاده می شود. به طور سنتی برای درمان تهوع، در یک مدت زمان طولانی مورد استفاده قرار گرفته است. شواهد علمی کاربرد های آن را به عنوان یک درمان گیاهی برای تهوع و بیماری های مرتبط با آن، مانند بیماری صبحگاهی و تهوع در هنگام حرکت وسایل نقلیه، تایید می کند.
زنجبیل حاوی بسیاری از ترکیبات ضد قارچی است که باعث می شود گیاه متداولی برای درمان بیماری پای ورزشکاران باشد. مطالعات نشان داده است که ریشه زنجبیل مانع تولید سیتوکین ها می شود که تولید التهاب می کند. بنابراین استفاده سنتی هند برای درمان التهاب، عمومیت جدیدی پیدا کرده است.
برخی دیگر از استفاده های سنتی آسیایی از این گیاه عبارتند از تحریک اشتها، ترویج تعریق و مبارزه با بوی بدن. از این گیاه همچنین برای درمان درد و استفاده در داروهای سنتی آیورودیک هندی از جمله ریشه زنجبیل برای درمان گیاهی آرتریت روماتوئید استفاده شده است.
درمان درد مفصلی، به ویژه آن دسته که ناشی از گردش خون ضعیف است، یکی دیگر از محبوبیت های این گیاه است. سلامت قلب یکی دیگر از مزایای استفاده از زنجبیل است. نشان داده شده است که تولید کلسترول LDL و تری گلیسیرید در کبد را کاهش می دهد و از لخته شدن و تجمع پلاکت ها در رگ های خونی و نیز آترواسکلروز و لخته های خون جلوگیری می کند. ریشه زنجبیل برای درمان شکایت های گوارشی مانند نفخ، سوء هاضمه و اسهال استفاده شده است. همچنین نشان داده شده است که شدت سندرم قاعدگی را کاهش می دهد.
ریشه آن همچنین برای درمان بعضی از علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا مانند برطرف کردن خلط و درمان لرز مورد استفاده قرار گرفته است. سرفه، آسم، بوی بد دهان، تب بالا، سینوزیت، گرفتگی های قاعدگی و قولنج معده، به طور سنتی با زنجبیل درمان شده اند. زنجبیل، یک درمان گیاهی متداول برای سوزش سر دل است.
دوز های درمانی
زنجبیل به صورت ریشه های تازه یا خشک شده، قرص ها، کپسول ها، پودر، تنتور و به شکل چای موجود است. دوزهای متداول روزانه عبارتند از:
ریشه زنجبیل تازه:
روزانه 3/1 اونس ریشه تازه زنجبیل که آن را می توان به شکل چای دم کرد و یا با گیاهان دیگر استفاده کرد. پنج تا شش برش نازک زنجبیل تازه را در آب داغ به مدت 30 دقیقه دم کنید تا یک چای زنچبیل تازه تهیه کنید.
ریشه زنچبیل خشک شده:
150 تا 300 میلی گرم ریشه خشک شده می تواند سه بار در روز به صورت کپسول یا پودر مصرف شود. همچنین ممکن است برای تهیه چای استفاده شود. برای تهیه چای یک قاشق چای خوری پودر خشک را می توان به نیم لیتر آب داغ اضافه کرد و به مدت 30 دقیقه دم کرد. قرص ها و کپسول ها معمولا در دوزهای 150 تا 500 میلی گرمی وجود دارند.
اثرات جانبی بالقوه زنجبیل
زنان باردار باید درمورد استفاده از زنجبیل مراقب باشند زیرا ممکن است باعث ایجاد انقباضات رحمی شود. همچنین نشان داده شده است که با جذب آهن و ویتامین های محلول در چربی تداخل می کند. ناراحتی معده یک عارضه جانبی معمولی برای استفاده در دوزهای بزرگتر است. این گیاه ممکن است اثرات رقیق کننده خون، باربیتورات ها، بتا بلوکرها، انسولین و سایر داروهای دیابت را تقویت کند. با توجه به اثر رقیق شدن خون، نباید قبل از عمل استفاده شود.
برگردان: سیما آزادفلاح
