با داروی لوزارتان و عوارض آن آشنایی دارید؟ می دانید که دوز مصرف این دارو چقدر است؟ بعضی از مادران شیرده و باردار، برای افزایش فشار خون خود، نیاز به مصرف این دارو دارند، ولی نمی دانند که آیا این دارو بر روی جنین و نوزادشان تاثیر بدی می گذارد یا خیر. در این مقاله از بخش داروهای دکتر سلام به بررسی عوارض، دوز مصرفی و موارد احتیاط در مصرف لوزارتان می پردازیم. سپس مصرف این دارو در بارداری و شیردهی را مورد بررسی قرار می دهیم و عوارض جانبی آن را ذکر می کنیم.
لوزارتان چیست؟
لوزارتان دارویی از گروه آنتاگونیست های گیرنده آنژیوتانسین II است که همچنین به عنوان آنزیم های گیرنده آنژیوتانسین II (ARB) شناخته می شود. با مسدود کردن گیرنده هایی که برای اتصال آنژیوتانسین II در نظر گرفته شده اند، این دارو اثر این ماده را کاهش می دهد که ویژگی اصلی آن یک اثر قوی است. به این ترتیب، لوزارتان جریان خون را افزایش می دهد و فشار روی رگ های خونی را پایین می آورد. مزیت اصلی انسداد گیرنده های آنژیوتانسین II در مقایسه با مهارکننده های ACE این است که این داروها به عنوان یک اثر جانبی باعث سرفه نمی شود. لوزارتان تأثیر بسیار بیشتری بر روی فشار خون دارد، نسبت به ضربان قلب. این دارو خطر سکته مغزی را 25٪ کاهش می دهد.
احتیاط در مصرف لوزارتان
تنها موارد منع مصرف این دارو، بارداری و آسیب شدید کبدی می باشد. در این شرایط، نباید لوزارتان را مورد استفاده قرار دهید.
لوزارتان باید با اقدامات احتیاطی در بیمارانی که فشار خون پایین دارند تجویز شود زیرا مصرف این دارو، در این بیماران می تواند فشار خون را بیشتر کاهش دهد. در شروع درمان به خصوص در بیمارانی که اختلالات الکترولیتی و آب دارند، افت فشار خون ناگهانی ممکن است رخ دهد.
این دارو، دارویی است که دفع پتاسیم را کاهش می دهد، در نتیجه به طور مستقیم سطح این الکترولیت را در خون افزایش می دهد. بیمارانی که سطح پتاسیم بالایی دارند یا از داروهای محافظت کننده پتاسیم (مانند اسپیرونولاکتون، تریامترن و آمیلوراید) استفاده می کنند، نباید لوزارتان را مصرف کنند. سطح پتاسیم بالا در خون منجر به آریتمی های خطرناک قلبی می شود. مطالعات نشان داده است که خطر ابتلا به هیپرکالمی در بیماران دیابتی و بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی (نارسایی کلیوی) افزایش می یابد.
مطالعات نشان داده است به میزان قابل توجهی، غلظت آن، در خون بیماران مبتلا به سمیت شدید کبدی یا همان هپاتیت سمی دیده می شود و از این جهت باید از این دارو در بیماران مبتلا به اختلالات کبدی اجتناب کرد.
با توجه به اینکه مکانیسم عمل آن، بر اساس مهار سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون است که عمدتا در کلیه قرار دارد، ممکن است باعث آسیب کلیه شود. این دارو هرگز نباید در بیماران دچار تنگی عروق کرونری استفاده شود.
لوزارتان نباید برای کاهش فشار خون در بیماران مبتلا به هیپرگالدسترونیزم استفاده شود زیرا داروهای ARB در این موارد بی ثمر هستند.
لوزارتان نباید در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی یا بیماری ایسکمیک مغزی-عروقی استفاده شود، زیرا کاهش شدید فشار خون در این بیماران ممکن است منجر به انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی و آسیب کلیه شود.
مصرف این دارو در بارداری و شیردهی
مطالعات بالینی نشان داده است که استفاده از این دارو بین هفته های بیست تا سی و یکمین هفته حاملگی می تواند باعث عوارض زیر در جنین شود:
- آسیب به بافت ریه ای (که همچنین نامیده می شود هیپوپلازی ریه جنین نامیده می شود)
- هیپوپلازی استخوان جمجمه، که اغلب منجر به مرگ نوزاد می شود
- کاهش مقدار مایع آمنیوتی یا همان الیگوهیدرآمینوس
بنابراین این دارو نباید در دوران بارداری استفاده شود. داروهای دیگری نیز وجود دارد که می تواند در فشار خون موثر بوده و خطر عوارض دارویی بر نوزادان شما را کاهش دهند.
هنوز به طور قطعی مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، اما بهتر است هنگام مصرف این دارو از شیر دادن به نوزاد خود پرهیز کنید.
نحوه مصرف لوزارتان
- دوز مصرفی اولیه آن، 50 میلی گرم و یک بار در روز است. دوز بعدی 100 میلی گرم یک بار در روز است. حداکثر اثر این دارو پس از چهار هفته مصرف انتظار می رود.
- این دارو اغلب در ترکیب با دیورتیک ها (مانند هیدروکلروتیازید) استفاده می شود.
- همچنین می تواند در صورت لزوم، در کودکان 6 تا 18 ساله نیز مورد استفاده قرار گیرد، البته با دوز کم.
- این دارو نباید در کودکان زیر 6 سال استفاده شود.
- در هنگام مصرف این دارو، از خوردن بیش از حد مواد غذایی غنی از پتاسیم (موز، گوجه فرنگی، کاهو و غیره) اجتناب کنید.
تداخلات دارویی
داروهایی که ممکن است با لوزارتان تداخل دارویی داشته باشند عبارتند از:
- مهارکننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین یا همان مهار کننده های ACE مثل انالاپریل، رامی پریل ، کاپتوپریل، لیزینوپریل و …
- مهار کننده های ACE یک اثر بسیار مشابه این دارو، دارند و مصرف همزمان باعث افزایش خطر ابتلا به هیپوکالمی و نارسایی کلیه می شود.
- دیورتیک های تسکین دهنده پتاسیم
- بختیوم (سولفامتوکسازول / تری مری پریم). این دارو سطح خون را افزایش می دهد و نباید همزمان با آن، مصرف شود.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند کتوپروفن، فلورید بروفن، ایندومتاسین، ایبوپروفن و غیره). این داروها اثر ضد فشار خون لوزارتان را کاهش می دهد.
اثرات جانبی لوزارتان
بعضی از افراد در طول درمان با این دارو، عوارض زیر را گزارش داده اند:
- سميت سلولی
- هیپوناترمی شدید (سردرد، سردرگمی، خواب آلودگی، تشنگی و تهوع)
- آنژیوادم
- پسوریازیس
- برونشیت
- پانکراتیت حاد
- فشار خون
- درد شکم
- سستی و ضعف
- هیپرکالمی
- آلرژی
