پردنیزولون به گروهی از داروها به نام کورتیکواستروئیدی تعلق دارد و یکی از کورتون های این دسته می باشد. از این گروه دارویی، در مواردی همچون کنترل علائم بیماری آسم، التهاب روده ها، کنترل علائم بیماری خودایمنی همچون لوپوس استفاده می شود. همچنین در درمان مشکلات عضلانی و مفصلی مثل روماتیسم بسیار موثر می باشند. گاهی برای درمان سرطان و حساسیت ها نیز از این گروه دارویی استفاده می گردد. نحوه عملکرد این داروها به این صورت است که با سرکوب کردن سیستم ایمنی بدن منجر به کاهش التهاب بدن می شوند و ورم را کم می کنند. با بخش داروهای دکتر سلام همراه ما باشید.
کاربرد پردنیزولون
در درمان موارد زیر از این دارو استفاده می شود:
- نارسایی غدد فوق کلیوی
- کاهش علائم اختلالات التهابی
- آلرژیک
- سرکوب سیستم ایمنی
- ادم مغزی
- بیماری التهابی روده
- بیماری های روماتیسمی
- آسم برونش (معمولا در ترکیب با برونکودیلاتور)
- بیماری آدیسون
- سارکوئیدوز
- فیبروز ریوی
- فیبروز یبوست تلقیح شده ایدیوپاتیک
- آسپرژیلوس ریوی
- کم خونی همولیتیک اتوایمیون
- هیپرکلسمی ناشی از لنفوم بدخیم
- پیشگیری از نورالژی
- مولتیپل اسکلروزیس
- بیماری چشم های بدخیم گریوز
- کولیت زخمی
- بیماری کرون
- اسکلریت (بیماری التهابی دیواره بیرونی چشم که بینایی را تهدید می کند)
- لنفوم هوچکین
- لنفوم غیر هودکین
- ماکروگلوبولینمی والدنشتروم
- میلوما چندگانه
- ترومبوسيتوپني از جمله پورپورا ترومبوسيتوپنيک
- تب روماتیسمی
- پلی میالژی روماتیسمی
- پلیموسیت
- آرتریت مزمن جوانان
- لوپوس اریتماتوی سیستمیک
- پمفیگوس (یک بیماری پوستی خود ایمنی است که با ظهور پلاکتها بر روی پوست، خصوصا در بیماران سالمند تشخیص داده می شود)
- مننژیت سل ریوی
- نارسایی قلبی عروقی
- نفریت لوپوس
خطرات و موارد احتیاط پردنیزولون
مصرف این دارو میتواند منجر به اختلالات زیر شود:
- عفونت های جدی
- عفونت تبخال چشمی
- آلرژی
اگر مبتلا به بیماری های زیر هستید از این دارو استفاده نکنید:
- هپاتیت B مزمن
- دو ماه قبل و چهارده روز پس از واکسیناسیون پیشگیرانه
- عفونت هرپس سیمپلکس
- عفونت هرپس زوستر
- سایر عفونت های ویروسی
این دارو با وجود مشکلات پزشکی زیر باید با احتیاط مصرف شود:
- زخم معده و دوازدهه
- عفونت های باکتریایی حاد و مزمن
- عفونت های قارچی روی پوست و اندام های داخلی
- عفونت ناشی از انگل ها
- پرفشاری خون
- پوکی استخوان
- اختلالات روانپزشکی
- گلوکوم
- دیورتیکولیت
- بیماری کوشینگ
استفاده از این دارو برای مدت زمان طولانی می تواند منجر به سرکوب هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال HPA) ) شود، که می تواند تهدید کننده زندگی باشد! اگر این دارو به سرعت متوقف شود خطر این عوارض جانبی افزایش می یابد. بنابراین، لازم است که دوز مصرفی را کم کم، کاهش دهید و یکباره آن را قطع نکنید.
در نظر داشته باشید که پیشینسون به عنوان یک داروی ضد سرطان عمل می کند، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به طور قابل توجهی تضعیف می شود. به همین دلیل بدن برای مبارزه با عفونت های ناشی از باکتری، ویروس ها، انگل ها و سایر میکروارگانیسم ها عملکرد خوبی نخواهد داشت. اگر در هنگام مصرف این دارو متوجه علائم عفونت شدید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
اثرات جانبی پردنیزولون
- درد شدید در معده (که نشانه ای از پانکراتیت است)
- تشنج
- مشکلاتی در بینایی
- ظاهر شدن کبودی، قرمزی پوست به شکل لکه ها و خونریزی مکرر لثه ها یا خونریزی بینی (که نشان دهنده ترومبوسیتوپنی است)
- افزایش فشار بر چشم
- افزایش فشار داخل جمجمه و سردرد
- تنفس دشوار
- بی خوابی
- هیرسوتیسم (رشد مو بیش از حد)
- ضعف عمومی
- درد عضلانی
- پارگی تاندون
- شکستگی استخوان
- احتباس مایعات
- فشار خون بالا
- از دست دادن جرم عضلانی در بازوها و پاها
- افزایش وزن بدن
- افزایش عرق
- پف کردن
- سوء هاضمه
نحوه مصرف
دوز مصرفی از 5 تا 60 میلی گرم در روز متغیر است و در درجه اول بستگی به نوع بیماری و شدت آن دارد. استفاده از پردنیزولون در کودکان می تواند رشد آنها را کند کند، بنابراین استفاده از پردنیزولون در بیماران زیر 18 سال باید به کوتاه ترین زمان ممکن محدود شود. به منظور به حداقل رساندن خطر ابتلا به نارسایی و تاخیر در رشد کودکان، پردنیزولون اغلب یک بار در روز مصرف می شود.
اختلالات دارویی پردنیزولون
پردنیزولون نباید همزمان با داروهای زیر مصرف شود:
Adalimumab یا آدالیمومب که یک آنتی بادی مونوکلونال است که در درمان آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت انکیلوزان استفاده می شود. مصرف همزمان این دو دارو می تواند سیستم ایمنی بدن شما را به طور قابل توجهی تضعیف کند، که این امر خطر عفونت شدید را نیز افزایش می دهد.
Leflunomide یا لفلونوماید و تری فلومید (داروهای مورد استفاده در درمان مولتیپل اسکلروزیس). این داروها همانند پردنیزولون سیستم ایمنی را تضعیف می کنند و مصرف این داروها همزمان خطر ابتلا به عفونت های جدی را افزایش می دهد.
آنی بیوتیک های کینولون (نورفلوکساسین، آن فلوکساسین، سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین و مکسی فلوکساسین). استفاده همزمان از پردنیزون با این داروها خطر پارگی تاندون را افزایش می دهد.
بوپروپیون (دارو مصرف شده برای ترک سیگار و همچنین داروهای ضد افسردگی). مصرف همزمان این داروها خطر تشنج را افزایش می دهد.
اتانرسپت و اینفلکسی مب ( داروهای مورد استفاده در درمان بیماری های خودایمنی). این داروها سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند، درست مانند همین داروی مورد بحث، که خطر عفونت های جدی را افزایش می دهد.
دفراسیروکس ( داروی مورد استفاده برای درمان هموكروماتوز مزمن). استفاده همزمان از این داروها خطر عوارض گوارشی را افزایش می دهد.
فارماکوکینتیک این دارو
- نیمه عمر: 2 الی 3 ساعت
- فراهمی زیستی: 80 تا 90 درصد
- در کبد به متابولیت های غیر فعال تبدیل و سپس از طریق کلیه ها دفع می گردد.
مصرف این دارو برای کودکان
پردنیزولون نباید در کودکان زیر 3 سال مصرف شود. اما برای کودکان بالای سه سال، با دوز کم و زیر نظر پزشک مصرف می شود.
اشکال دارویی پردنیزولون
- قرص 5 و 50 میلی گرمی
- قطره استریل چشمی1 درصد
مصرف در بارداری و شیردهی
مطالعات قبلی بر روی حیوانات نشان داده اند که پردنیزولون باعث بروزعوارضی بر روی جنین می شود. اما مطالعاتی هنوز بر روی انسان انجام نگرفته است. با این حال پردنیزولون نباید در دوران بارداری مصرف شود. همچنین مصرف این دارو در دوران شیردهی ممنوع می باشد.
اطلاعات در وبسایت دکتر سلام فقط برای مقاصد آموزشی ارائه می شوند و برای مشاوره، تشخیص و درمان پزشکی در نظر گرفته نشده است. اگر در مورد سلامتی خود نگرانی یا سوالی دارید، حتما با یک پزشک یا داروساز مشورت کنید.
