تاکنون هیچ بازنگری سیستماتیکی بروی اثرات مستقیم و غیرمستقیم هر یک از این دو نوع ورزش و ترکیب آن ها با یکدیگر بروی کنترل قند و چربی خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام نشده بود. هدف تحقیق اخیر، بررسی اثر بخشی
آموزش ورزش هوازی (AET) ، تمرینات مقاومتی (RT) و آموزش ترکیب این دو (CT) بر کنترل قند خون، فشار خون و چربی خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. در یک بازنگری جامع همراه با متاآنالیز که در مجموع 14 کارآزمایی و 915 نفر را شامل می شد مشخص گردید: در بیماران مبتلا به دیابت، ورزش های هوازی ممکن است در کاهش هموگلوبین A1C و قند خون ناشتا در مقایسه با ورزش مقاومتی موثرتر باشد اما ترکیب این دو ورزش (CT) در کاهش هموگلوبین A1C در مقایسه با ورزش هوازی موثرتر است و در مقایسه با ورزش های مقاومتی (RT) در کاهش هموگلوبین، قند خون ناشتا و چربی خون بهتر عمل می کند.
ادغام شواهد مستقیم و غیرمستقیم درباره ی تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیب این دو نوع ورزش با یکدیگر نشان می دهد که آموزشهای ترکیبی موثرترین نوع مداخلات ورزشی هستند که بر هموگلوبین A1C – قند خون ناشتا ، کلسترول خوب، چربی خون، فشار خون دیاستولیک و وزن بدن تاثیر می گذارد.
نویسندگان خاطر نشان کردند که تنها مطالعاتی که در آن تمرینات زیر نظر افراد متخصص انجام شده بود در این آنالیزها وارد شدند.
شواهد نشان می دهد ورزشهایی که تحت نظارت مربیان کارآزموده صورت می گیرد موثرتر از تمریناتی است که بدون نظارت مربیان انجام می شود اما در عمل به نظر بعید می رسد که اکثر بیماران به مداخلات ورزشی با نظارت منظم و شدید دسترسی داشته باشند.
نویسندگان مقاله می گویند: این امکان وجود دارد که ورزش های هوازی یا تمرینات مقاومتی یا تمرینات ترکیبی (مقاومتی و هوازی) بدون نظارت آسانتر انجام شده و بطور موثرتری عمل کند اما از آنجائیکه در این متاآنالیز تنها تمرینات همراه با نظارت در نظر گرفته شده است بر اعتبار برون یابی این نتایج برای سایر مطالعات تاثیر می گذارد.
آنها می افزایند: در این بازنگری سیستماتیک و متاآنالیز بر کارآزمایی های کنترل دار تصادفی که به مقایسه ی AET، RT،CTپرداخته بودند، متمرکز شده است. در مقایسه با تمرینات مقاومتی یا ورزش های هوازی، مداخلات ترکیبی از این دو (CT) به طور قابل توجهی موجب بهبود متغیرهای مربوط به کنترل قند خون می شود.
براساس بررسی مداخلات ورزشی مجزا، ورزش های هوازی در کاهش هموگلوبین A1Cو قند خون ناشتا در مقایسه با تمرینات مقاومتی موثرتر می باشند.
با این حال، به دلیل کیفیت پایین تا متوسط مطالعات ، همچنین فقدان اطلاعات درباره ی نتایج بالینی مهم این ورزش ها و اطلاعات محدود درباره ی عوارض جانبی این نوع از ورزش ها، تفسیر این یافته ها با نتایج کلینیکی آنها را دچار مشکل کرده است.
نویسندگان مقاله نتیجه گیری کردند که افزایش کیفیت مطالعات و انجام مداخلات ورزشی در درازمدت برای نتیجه گیری قطعی و ارائه ی توصیه های نهایی لازم است. در این میان، ترکیب ورزش های هوازی و مقاومتی به عنوان بخشی از برنامه ی تغییر شیوه ی زندگی برای مدیریت دیابت در هر جایی امکان پذیر است و انجام آن توصیه می شود.هر چند بر انجام تمرینات ورزشی تحت نظارت مربیان مجرب تاکید بیشتری می شود.
منبع-http://diabetestma.org
