خواص و فوائد داروئی بومادران (برنجاسف)

بومادران با نام برنجاسف نیز در برخی منابع از آن یاد می شود. نام لاتین بومادران Achillea millefolium است. این گیاه از تیره کاسنی و جزء آفتابی ها می باشد. بصورت خود رو و در باغ ها و صحاری می روید و بیست تا هشتاد سانتی متر ارتفاع داشته و شاخه های آن باریک و برگ های آن کوچک و گلهای آن در بعضی از گونه ها زرد و در بعضی سفید مایل به کبودی است. شاخه های گلدار این گیاه دارای آلکالوئیدی به نام آکی لیئن می باشد بعلاوه در گلهای این گیاه اسانس معطر و چند ماده دارویی دیگر موجود است. گیاهی است با طبیعت گرم و خشک، لطیف کننده بدن، مدر بول، بازکننده عادت ماهانه در زنها، دفع کننده شن کلیه و مجاری ادرار، گل های زرد رنگ آن کشنده آسکاریس و بعضی از انگل های دستگاه گوارش بوده و خوردن مقدار هشت گرم از پودر گل زرد آن همراه با عسل سبب مرگ و دفع آن ها می گردد.

نوشته اند که هنگام خوردن این دارو لازم است غذای بدون روغن بخورند تا اثر دارو بهتر ظاهر گردد. کسی که بولش بند آمده می تواند مقداری از جوشانده این دارو را بخورد و در مقداری از آب جوشانده نیم گرم دارو بنشیند تا گرفتگی بول باز گردد.
به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، بخور آن جهت مداوای زکام نافع است. مقدار خوراک آن به تنهایی تا پانزده گرم و چنانچه با داروهای دیگر باشد ده گرم است و معمولاً آنرا با بابونه و یا با افسطین میخورند.
کسی که ادرارش بند آمده اگر مقداری از جوشانده گل بومادران زرد رنگ را بخورد و در آبی که برگ بید مجنون در آن جوشانده باشند بنشیند (آب باید گرم باشد) ادرار او زودتر باز می گردد.