بیماری پارکینسون از متداولترین علت اختلال در حرکت و راه رفتن است. این بیماری سبب لرزش دست ها و آهسته راه رفتن میشود. دلیل مهم بیماری پارکینسون اختلال در متابولیسم عنصری به اسم دوپامین در ناحیه ای از مغز است.
دوپامین در کنترل عصبی انقباض عضلات نقش اساسی را بازی میکند. متاسفانه دادن دوپامین به بیمار تاثیر زیادی در کنترل این بیماری ندارد. دوپامین باید به میزان مناسب و در محل مناسبی از مغز به سلول های نیازمند داده شود تا بتوان به کنترل بیماری امیدوار بود.
بدین منظور دانشمندان ژاپنی در Okinawa Institute of Science and Technology با همکاری دانشمندان نیوزیلندی روشی را ابداع کرده اند تا بتوان دوپامین را درون کپسول های بسیار ریزی از جنس لیپوزوم قرار داد و سپس آن را به توسط نور لیزر آزاد کرده و به سلول های نیازمند رساند.
لیپوزوم ها ساختمان های کروی از جنس چربی هستند که بطور طبیعی درون سلول های بدن وجود دارند. در روش اخیرT محققان دوپامین را درون لیپوزوم ها قرار داده و آن را به بدن بیمار تزریق میکنند. تا وقتی دوپامین درون لیپوزوم قرار دارد تاثیری در کارکرد سلول های عصبی ندارد. با تابش لیزر به بافت هدف میتوان دیواره لیپوزوم را شکاند و به ای ترتیب موجب آزاد شدن دوپامین شد.
هرچه مدت تابش لیزر بیشتر باشد دوپامین بیشتری از دورن لیپوزوم ها آزاد شده و در اختیاز سلول های نیازمند قرار میگیرد. به این ترتیب میتوان میزان کافی را دوپامین را در اختیاز سلول های عصبی مغز قرار داد.
این تحقیقات هنوز در مرحله آزمایشی قرار دارد و به کاربرد بالینی نرسیده است.
منبع-http://www.iranorthoped.ir
