باکتری ها می توانند باعث عفونت پروستات شوند و همین سبب التهاب می شود. اصطلاح پزشکی برای این حالت، پروستاتیت باکتریایی است که می تواند باعث درد شدید و تغییراتی در دفع ادرار شود. پروستات به اندازه یک گردو بوده، در زیر مثانه قرار دارد و مسئول تولید یک سری ترکیبات در منی می باشد. مجرای ادرار، لوله ای است که مثانه را به آلت تناسلی متصل می کند. مجرای ادرار از طریق پروستات عبور کرده و باعث دفع ادرار می شود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام در مورد انواع، علل و علائم عفونی شدن پروستات صحبت خواهیم کرد.
علل عفونت پروستات چیست؟
پروستاتیت حاد ناشی از نوعی عفونت باکتریایی است که اغلب، از راه ادرار به درون غده پروستات پخش می شود. اگر آنتی بیوتیک ها قادر به کشتن باکتری نباشند، پروستاتیت ممکن است مجددا عود کرده و مزمن شود. اگر فرد دچار عفونت باکتریایی نباشد ، پروستاتیت ممکن است نتیجه عوامل زیر باشد:
- وارد شدن آسیب عصبی به مجاری ادراری پایینی، بعد از جراحی یا زخم
- پاسخ سیستم ایمنی بدن به عفونت قبلی مجاری ادراری (UTI)
انواع عفونت پروستات یا پروستاتیت ( التهاب و عفونت پروستات )
وقتی علت التهاب عفونت باشد، دو نوع اصلی پروستاتیت وجود دارد:
پروستاتیت باکتریال حاد
چنانچه فردی دارای عفونت حاد یا کوتاه مدت پروستات باشد، علائم شدید هستند و به طور ناگهانی رشد می کنند. پروستاتیت اصطلاحی است که برای التهاب و عفونت پروستات بکار برده می شود. پروستاتیت حاد غیرعادی است و علت همیشه عفونت است. عفونت به درمان فوری نیاز دارد، زیرا این بیماری می تواند عوارض جدی ایجاد کند.
پروستاتیت باکتریال مزمن
پروستاتیت باکتریایی مزمن یا درازمدت باعث بروز علائمی می شود که بیش از چندین ماه طول می کشد. اگر عفونت مسئول بروز التهاب باشد، جامعه پزشکی این بیماری را پروستاتیت باکتریایی مزمن می نامند. اگر دلیل متفاوت دیگری وجود داشته باشد، این بیماری پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن نامیده می شود و بر روی 10 تا 15 درصد از مردان در ایالات متحده تاثیر می گذارد.
عوامل خطر التهاب پروستات
بعضی از افراد احتمال بیشتری دارند که به عفونت پروستات مبتلا شوند. عوامل خطر عبارتند از:
- داشتن سن 50 سال یا بیشتر
- استفاده از کاتتر
- داشتن عفونت مثانه یا UTI
- داشتن سابقه پروستاتیت
- داشتن آسیب های ناشی از لگن به علت درمان مجرای ادرار یا پروستات
- داشتن HIV یا ایدز
علائم عفونت پروستات
علائم و نشانه های پروستاتیت باکتریایی بستگی به این دارد که آیا این بیماری از نوع حاد است یا مزمن.
علائم پروستاتیت باکتریال حاد
علائم به طور ناگهانی ظاهر می شوند و شدید هستند. این علائم عبارتند از:
- ادرار با بوی ناخوشایند
- خون در ادرار یا مایع منی
- درد بدن
- سوزش درد هنگام ادرار کردن
- مشکل در ادرار کردن
- تب یا لرز
- تکرر ادرار
- حالت تهوع
- نوکتریا یا nocturia ( 2-3 بار ادرار کردن در هر شب)
- درد در پائین شکم یا پائین کمر
- استفراغ
پروستاتیت حاد باکتریایی نیاز به مراقبت های پزشکی سریع دارد.
علائم پروستاتیت باکتریال مزمن
این علائم ممکن است خفیف تا متوسط باشند و یا به تدریج تشدید شده و یا چند ماه طول بکشد.
جامعه پزشکی بر این عقیده است که پروستاتیت باکتریایی در صورتی مزمن می شود که این علائم حداقل به مدت 3 ماه وجود داشته باشند. این علائم عبارتند از:
- نیاز فوری به دفع ادرار
- درد مثانه
- سوزش و درد هنگام ادرار کردن
- مشکل دفع ادرار
- تکرر ادرار
- درد در پائین شکم، پشت و یا کشاله ران
- درد در بیضه یا آلت تناسلی
- انزال دردناک
- UTI
تشخیص التهاب پروستات
برای تشخیص عفونت پروستات ، پزشک ممکن است:
- یک سابقه پزشکی بگیرد
- در مورد نشانه ها سوالاتی بپرسد
- انجام یک معاینه فیزیکی ، شامل معاینه رکتال دیجیتالی
- تجزیه و تحلیل نمونه ادرار برای علائم عفونت
پزشک همچنین ممکن است یک یا چند مورد از موارد زیر را انجام دهد:
- آزمایش خون، برای بررسی علائم عفونت یا مشکلات دیگر
- تجزیه و تحلیل مایع منی، به دنبال تشخیص علائم عفونت
- آزمایشات تصویربرداری، برای بررسی انسداد مجاری ادراری یا پروستات
- ماساژ پروستات، که شامل ماساژ پروستات و بررسی ترشح غیر طبیعی می شود
- بیوپسی پروستات، که شامل برداشتن مقداری از بافت پروستات و بررسی آن در زیر میکروسکوپ است
- این آزمایشات می توانند تشخیص پروستاتیت را تایید کنند و سایر شرایط مانند سرطان را رد کنند.
نتایج آزمایشات به انتخاب بهترین نوع درمان نیز کمک می کنند.
گزینه های درمان
هم درمان های دارویی و هم درمان های طبیعی، می توانند به افرادی که به پروستاتیت مبتلا هستند، کمک کنند.
1- درمان های دارویی
داروهای پروستاتیت عبارتند از:
آنتی بیوتیک ها
مسدود کننده های آلفا (هر نوع دارویی که مانع تحریک گیرنده های آدرنرژیک می شود که مسئول افزایش فشار خون هستند)
داروهای ضد التهابی
برخی افراد برای از بین بردن درد و التهاب، از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده می کنند. این داروها یا بدون نسخه (OTC) و یا با نسخه قابل دسترس هستند.
عمل جراحی
جراحی ممکن است ضروری باشد، اما معمولا انجام نمی شود و تا حدی غیر معمول است.
جراحان می توانند موانع انسدادی یا بافتی که زخم شده را از مثانه خارج کنند که این نوع عمل جراحی، می تواند جریان ادرار را بهتر کرده و علایم پروستاتیت را کاهش دهد.
2- درمان های طبیعی
درمان های خانگی به کاهش علائم می توانند کمک کنند، اما معمولا قادر به از بین بردن باکتری های پروستات نمی باشند. در این حالت، درمان پزشکی معمولا لازم و ضروری است.
درمان های خانگی شامل موارد زیر می باشند:
- نوشیدن مقدار زیادی آب که به از بین بردن باکتری ها کمک می کند
- اجتناب از مصرف مواد تحریک کننده مثانه، مانند الکل، کافئین، و مواد غذایی تند
- قرار دادن باسن در آب گرم
- استفاده از یک تشک گرم برای کاهش درد
- اجتناب از فعالیت هایی که باعث تحریک پروستات می شوند، از جمله دوچرخه سواری، اسب سواری، و مواردی مانند نشستن طولانی مدت
- تمرین ورزش های کگل به منظور تقویت مثانه
برخی افراد از درمان های جایگزین زیر استفاده می کنند:
- طب سوزنی
- بیوفیدبک
- مکمل های گیاهی، مانند reygrass (علف اوراسیایی) و saw palmetto(گیاه کاج)
نتیجه گیری
هر کسی که علائم عفونت پروستات باکتریایی را دارد، فورا باید توسط پزشک معاینه شود.
اگر فرد تحت درمان قرار نگیرد، بیماری می تواند عوارضی را ایجاد کند، مانند:
- آبسه در پروستات
- bacteremia (عفونت باکتریایی خون)
- درد مزمن
- epididymitis (التهاب در پشت بیضه ها)
- ناباروری
- مشکلات ادراری
برای پیشگیری از بروز عوارض و علائم ساده، فوری به پزشک مراجعه کنید و از برنامه درمانی پزشک، پیروی کنید.
فرد بیمار ممکن است قبل از دیدن نتیجه دارو، نوع آنتی بیوتیک مصرفی خود را تغییر دهد. همچنین، در بعضی موارد، عفونت پروستات باکتری مزمن تنها پس از چند ماه درمان با آنتی بیوتیک، کاملا بهبود پیدا می کند.
