سخن گفتن در مورد حمایت از تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی بسیار جذاب است، اما اگر این حمایت‌ها در حد صحبت باشد به نظر شما فایده‌ای دارد؟!
مقام معظم رهبری بار‌ها برای حمایت از حرکت علمی در کشور تاکید کرده اند، دولتمردان هم حرف‌های امیدوار کننده‌ای زده اند، اما متاسفانه در عمل و در برخی دستگاه‌ها این حمایت بسیار کمرنگ است و بسیار افسوس که گاهی مشاهده می‌کنیم که برخی دستگاه‌ها چونان سنگ اندازی میکنند انگار که از لغزیدن و زمین خورد شما لذت میبرند!
با این مقدمه پایِ صحبت‌های مخترع جوان، پرانرژی و با انگیزه بین المللی مینشینیم، که از نبود حمایت‌های داخلی و تجاری سازی و گشودن گره‌های کور اقتصادی و فرهنگی در کشور گلایه دارد، گلایه‌ای از جنس پیشرفت هر چه بیشتر کشورش…
گفتگوی ما با حسام حاجی عباسی، مدیر عامل شرکت بین المللی دارویی و غذایی نو اندیش و عضو هیئت مدیره موسسه کشت، فرآوری و ساماندهی طب سنتی جرجانی و ایده پرداز دارو‌ها و غذا‌های گیاهی و ارگانیک و دارای اختراع بین المللی داروی گیاهی بهبود و پیشگیری دیابت است، علی رغم ایجاد امید و شکر برای داشتن چنین جوانان مخترع وطن دوستی این گفتگو حاوی پیام‌های تاسف باری است که ریشه در بوروکراسی اداری و کم لطفی مسئولین ذیربط در این زمینه دارد. گفتگوی ما را با ایشان می‌خوانید.
اختراعتان در چه زمینه‌ای است؟
امروزه با توجه به زیاد شدن مصرف فست فود‌ها و رژیم‌های غلط غذایی بیماری دیابت به سرعت داره فراگیر میشه، از همین رو بر این شدیم تا با استانداردسازی گیاهان دارویی بتوانیم ترکیبی را شکل بدهیم مطابق با نسخ اصیل و علمی جهانی درمان دیابت که به لطف خدا و همت دوستانی که تمام هم و غمشان ساخت این دارو بود این مهم میسر شد.
آیا بصورت اختصاصی در زمینه دارو‌های گیاهی آموزش دیده اید؟
قطعا همین طور است، هم آموزش‌هایی را گذراندم و هم کتب بسیاری مطالعه کردم، اما کماکان شاگردی میکنم در محضر اساتید و سعی میکنم همیشه از بزرگان این علم برای بهتر پیشبردن اهدافم استفاده کنم.
اتفاقات اخیر مثل بالا رفتن قیمت دلار یا تحریم‌ها تاثیری بر روند کار شما داره؟
دوست گرامی، ارز در کشور ما همانند کالا است!
یعنی خرید و فروش میشود به شکل یک محصول یا یک سرمایه گزاری، این به نظر من جالب نیست اصلا…
این بحث در این مقوله نمیگنجه، اما قطعا میدونید که در کشور ما با بالارفتن دلار همه قیمت‌ها با ربط و بی ربط چند برابر میشود که این واقعا مضحک است.
و، اما تحریم ها، تحریم‌ها شاید باعث این بشود که توانایی‌هایی بدست بیاریم و بتوانیم کار‌هایی بکنیم، اما از یک طرف هم ضربه زننده هستند و باعث میشود کمی عقب بمانیم.
چرا در ایران دارویی که ساختید را ثبت نکردید؟
این سوال جالب است، من یک سوال از شما دارم، شما میرید منزل، کلید ندارید و در میزنید کسی هم درو باز نمیکنه! از دیوار خانه هم نمیتوانید بالا بروید، زیرا نرده‌های بلندی دارد، و تیز!
اکنون چه میکنید؟
قطعا باید منتظر بمانید کسی بیاد و درو باز کند!
حکایت ثبت اختراع در کشور ما هم همین است…
هیچکس منزل نیست!
قانع شدید؟!
در بالا گفتید دوستانی که هم و غمشان به ثمر رساندن این دارو بوده، منظور از این دوستان تیم یا کادر خاصی بود؟
ببینید هر کاری برای به ثمر رسیدن نیاز به یک تیم دلسوز دارد!
جناب آقای ابراهیم زین الدین مانند برادری دلسوز در کنارم حضور داشتن.
من به لطف خداوند رحمان از این نعمت بهره‌مند بودم، که در کنارم از حضور پررنگ پروفسور-دکترعظیم اکبرزاده دانشمند بزرگ بهره‌مند باشم جهت پیشبرد اهدافم.
حمایت از شما به عنوان مخترع چطور بوده؟
لطفا سوالِ بعد، حس خوبی بهم دست نمیده و اگر بخواهم پاسخ این سوال رو بدهم باید بگم هر کسی اومد جلو که کاری برایِ من انجام بده معادل مالیش رو ازم تقاضا کرد! یا اینکه حتی منو مدتی عقب انداختن، اصولا هر کس به فکر خودشه، نمیگم بده! میگم کاش هم به فکر خودش میبود و هم من!
حتی در جایی سرمایه گزاری آمده که بیشتر از سرمایه گزاری به فکر دادن پول به صورت نزول بود!
در واقع حرف از حمایت زدن در اینجا به نظرم بسیار بی معنی هست و در بعضی از مواقع خنده دار!
هیچ قانون الزام آوری برای حمایت از مخترعین وجود ندارد؟ بله وجود دارد مشخص خیر، ولی اجرایی نمی‌شود به عنوان مثال طبق قانون ۲ درصد از بودجه شرکت‌ها و موسسات دولتی باید به طرح‌های پژوهشی اختصاص یابد، اما وقتی مراجعه می‌کنیم می‌گویند ما طرح‌های پژوهشی انجام نمی‌دهیم و اصلا اهمیتی برای کار تحقیقاتی قائل نیستند و بعضاً برخورد مناسبی ندارند و این امر با وجود تاکیدات رهبر معظم انقلاب و حمایت قاطع ایشان از مسیر علمی بسیار آزار دهنده‌تر است.
مسئولان عقیده دارند که خود مخترعان باید در عرصه اقتصادی و تجاری سازی اختراعات خود وارد شوند، آیا این موضوع از دیدگاه شما صحیح است؟
به نظر خود شما خنده دار نیست!
مخترعی که اختراعش تولید نشود سر خورده میشود، مریض روحی میشود به واقع!
تمام اختراعات عالی هستند و البته کارگشا، اما بعضی از آن‌ها واقعا خارق العاده بوده و حتما باید تولید و به کار بسته شوند و قطعا یک اختراع خاص جهت تولید نیاز به حمایت دارد هم مالی و هم معنوی.
بسیاری از جوانان نخبه کشور با مواجه با مشکلاتی که زمینه پژوهش، امکانات عملیاتی اختراع، ثبت اختراع و … نامید شده، یا آن را رها میکنند و یا تصمیم به ترک کشور می‌گیرند، اما شما همچنان استوار به تلاش خود ادامه می‌دهید، واکنش و دیدگاه شما نسبت به این مشکلات چه بود؟
ترک وطن جایی که گوشت و پوستت با آن گره خورده صحیح نیست، سختی همه جا هست!
نباید عقب کشید…
من کفش آهنی به پا دارم (با لبخند) به نظر من نا امیدی جرم است، به عقب برگشتن حرام!
اعتقاد دارم باید به جلو رفت به هر شکلی (قطعا شکل صحیح)
یادم هست در جایی دیدم استاد الهه‌ی قمشه‌ای میگفتند وقتی آرزویی داری قطعا برآورده میشود…
غیر از طرح‌های دارویی در زمینه بین المللی و ملی، برنامه دیگه‌ای هم در ذهن دارید؟
بله، کار بر روی غذا‌های سالم و رژیم‌های خاص درمانی
کار بر روی اولین مکمل ورزشی کاملا گیاهی که حجم دهنده سریع عضلات است.
برای درمان ام اس و ایدز نیز دست بکار شدیم و به جا‌های خوبی رسیدیم؛ و اینکه به فرمولی برای ساخت کیکی زد سرطان دست یافتیم.
تا به حال نا امید شده اید؟
راستش تا دلتان بخواهد…
بعضی اوقات خیلی خسته شدم، خواستم بنشینم و تکون نخورم!
اما یاد جمله‌ای افتادم که همیشه استادم بهم میگفت:
خداوند وقتی بخواهد، غیر ممکن، ممکن میشود.
پس دوباره حرکت کردم.
برای جوان‌هایی که می‌خواهند کاری را شروع کنند حرفی دارید؟
قطعا، به هیچکس اعتمادی نکنید، هستند افرادی که در لباس مذهبی، سادگی و رفاقت میان جلو و، اما موجوداتی هستند برای نهایت استفاده از شما و میتونم بگم رفقا شک نکنید که اگر کاری را از صمیم قلب دنبال کنید ایقان دارم میتوانید بهش دست پیدا کنید و خواهشم این است که در هیچ کاری به دنبال شریک نباشید، به دنبال پیدا کردن همکار مناسب باشید، اونم همکاری در زمینه‌ی خاص نه همه‌ی زمینه ها!
اگر شریک خوب بود پرودگار قطعا یکی برای خودش داشت!
سعی کنید کار‌ها را خودتان شروع کنید، کارِ کوچک خودتان بهتر از کاری که بزرگ باشه و در وسط راه به هر دلیلی از دست بره!
پس شراکت تا جایِ ممکن ممنوع.
حرفی داری که بخوای بزنی یا تشکر خاص از فرد یا افرادی؟
ایران همیشه مهد تمدن و دانش بوده است و ما دانشمندان زیادی را به دنیا عرضه کردیم، اما متأسفانه مدت‌های زیادی است که گرفتار پدیده فرار مغزها هستیم، نگرانی من به عنوان عضو کوچکی از جامعه علمی کشور از این بابت است که هم اکنون شاهدیم که پدیده “فرار مغزها”، جای خودش را به پدیده” فراری دادن مغزها”از طرف برخی از دوستان داده است!
امیدوارم که با عنایت مسئولان محترم و با رهنمود‌های رهبر عزیز انقلاب، شاهد “نجات مغزها” و کسب موفقیت‌های بیشتر از جوانان این مرز و بوم باشیم.
در ابتدا روبروی پرودگار زانو میزنم و شاکرم که انقدر لطیف و دقیق در کنار من بود…
برایِ تمام مردم منحصر به فرد کشورم از خداوند تنی سالم و آرامش طلب میکنم.
برایِ همکاری با شماره 09120069667 تماس حاصل کنید.
