آیا می دانید روماتیسم پالیندرومیک چیست و چه تفاوتی با آرتریت روماتوئید دارد؟ آیا با عوارض این بیماری آشنایی دارید؟ می دانید علائم آن چیست؟ این نوع روماتیسم، شکل نادر از آرتریت است که در فواصل زمانی معین، علائم آن ظاهر شده و پس از آن ناپدید می شود و هیچ گونه آسیب دائمی به مفاصل وارد نمی کند. این نوع روماتیسم نوعی آرتریت التهابی است که باعث التهاب، درد و تورم در اطراف مفصل آسیب دیده می شود. در این مقاله از بخش فیزیوتراپی و ارتوپد دکتر سلام به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

روماتیسم پالیندرومیک چیست؟

برخلاف سایر انواع آرتریت، علائم آرتریت پالیندرومیک عارضه ای دائمی در مفصل به وجود نمی آورند. درد ممکن است به طور ناگهانی بیاید و برود و بر روی مفاصل مختلفی اثر می گذارد. در زبان انگلیسی، ” palindrome” به معنی به عقب و به جلو می باشد که در هر دو حالت یکسان نوشته می شود. از این رو، شروع و پایان حملات این نوع روماتیسم با علائم خفیفی شروع می شوند اما علائم، در اواسط حمله، به منتها درجه خود می رسند. آرتریت پالیندرومیک به طور مساوی بر مردان و زنان تاثیر می گذارد و در هر سنی می تواند اتفاق بیفتد که بیشتر در افراد بین 20 تا 50 ساله رایج است. حدودا 50 درصد افرادی که به رماتیسم پالیندرومیک مبتلا هستند، آرتریت روماتوئید (RA) را در نهایت تجربه می کنند.

روماتیسم پالیندرومیک

تفاوت بین روماتیسم پالیندرومیک و آرتریت

روماتیسم پالیندرومیک و آرتریت، هر دو  جزو اختلالات خود ایمنی هستند. با این حال، تاثیراتی که  بر روی بدن می گذارند، متفاوت است. در سایر انواع آرتریت، بافت مفاصل به مرور دچار فرسودگی شده و باعث التهاب، درد و سفتی می شود.

این نوع روماتیسم علائم مشابهی با آرتریت دارد، اما در روماتیسم پالیندرومیک ، مفاصل آسیب دیده، بین حملات به حالت طبیعی باز می گردند و بر خلاف دیگر انواع آرتریت، آسیب دائمی به مفاصل وارد نمی کنند.

علائم این نوع روماتیسم

علائم این نوع روماتیسم، معمولا در یک مفصل شروع می شود اما می تواند به دیگر مفاصل نیز گسترش یابد.

حملات ممکن است چندین ساعت یا چندین روز طول بکشد. در بعضی افراد، حملات در هنگام صبح اتفاق می افتد، در حالی که بعضی دیگر، این حملات را تنها چند بار در سال تجربه می کنند. افراد ممکن است شاهد یک الگو در تکرار حملات باشند.

علائم این نوع روماتیسم در طی حملات عبارتند از:

  • تورم و قرمزی در یک یا چند مفصل
  • سفتی در مفاصل آسیب دیده
  • تورم و درد در تاندون ها یا دیگر بافت های اطراف مفاصل
  • خستگی
  • محدودیت حرکتی
  • تب با درجه کم

معمولا افراد علائم را بین حملات تجربه نمی کنند.

این وضعیت آسیب دائمی به مفاصل نمی زند، اما افراد مبتلا به روماتیسم پالیندرومیک می توانند انواع شدیدتری از آرتریت را تجربه کنند که ممکن است باعث ایجاد آسیب دائمی به مفاصل شود.

تشخیص

تشخیص روماتیسم پالیندرومیک به علت اینکه بیماری نادری است، دشوار می باشد. پزشکان قبل از اینکه مهر تأییدی بر تشخیص خود بزنند، انجام چندین آزمایش را توصیه می کنند تا ابتدا وجود انواع شایع بیماری آرتریت را رد کنند، زیرا علائم بسیار شبیه به یکدیگر هستند.

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد، بنابراین پزشکان معمولا این نوع روماتیسم را بر مبنای علائم آن تشخیص می دهند. تشخیص شامل بررسی سابقه پزشکی و انجام یک معاینه فیزیکی است. دکتر علائم فیزیکی را بررسی می کند و ممکن است حرک مفاصل آسیب دیده را مورد آزمایش قرار دهد.

تشخیص ممکن است شامل انجام آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس باشد که  به تعیین موقعیت و شدت آسیب وارد شده به مفاصل کمک می کند. پزشکان همچنین ممکن است آزمایش خون برای آزمایش آنتی بادی ها و وجود عفونت در خون را تجویز کنند.

روماتیسم پالیندرومیک

علل روماتیسم پالیندرومیک

رماتیسم پالیندرومیک بیماری نادری است و محققان هنوز به طور کامل شرایط آن را نفهمیده اند، از جمله اینکه چه چیزی باعث آن می شود. امکان دارد سلول های ملتهبی که در طول مفصل حرکت می کنند، نوعی واکنش التهابی ایجاد کنند.

این نوع روماتیسم شامل عوامل یا عوامل زیر  می باشد:

  • ژنتیک یا سابقه خانوادگی
  • تروما
  • عفونت ها
  • واکنش های آلرژیک

درمان این روماتیسم

در حال حاضر هیچ درمانی برای روماتیسم پالیندرومیک وجود ندارد، اما بعضی از درمان ها و تغییرات شیوه زندگی می توانند علائم افراد را بهبود بخشند، شدت حملات را کاهش دهند و کیفیت زندگی را بهتر کنند

درمان شامل موارد زیر است:

تغییر شیوه زندگی

همانند هر نوع دیگری از آرتریت، افراد با تغییر برخی از شیوه های زندگی خود، می توانند علائم  بیماری را کنترل کنند.

ورزش منظم برای حفظ سلامت مفاصل ضروری است. روماتیسم باعث محدودیت حرکتی می شود و حرکت کردن را با مشکل روبرو می کند. با این حال، عدم تحرک و فعالیت باعث تجزیه شدن عضلات اطراف مفصل و آسیب رسیدن به آن می شود.

تمرینات کششی و انعطاف پذیری، باعث افزایش دامنه حرکتی و قدرت عضلانی اطراف مفاصل آسیب دیده می شود و می تواند از شدت حملات کم کند، در نتیجه مفاصل به راحتی حرکت می کنند و بیشتر تقویت خواهند شد.

افراد باید در مورد برنامه تمرینی خود با یک پزشک یا فیزیوتراپیست صحبت کنند. این امری حیاتی است، زیرا از اینکه برنامه ورزشی درستی را انتخاب کرده اید یا خیر، و اینکه این تمرینات فشار بیش از حدی بر روی مفاصل آسیب دیده وارد نمی کنند، اطمینان حاصل می کنید.

 وزن سالم و متعادل نیز به کاهش علائم می تواند کمک کند. داشتن اضافه وزن فشار بیشتری را بر روی مفاصل ایجاد می کند، که می تواند علائم را بدتر کند. رژیم غذایی و ورزش منظم می توانند کمک کننده باشند.

روماتیسم پالیندرومیک

مصرف دارو

داروها در کنترل علائم و کاهش پیشرفت آرتریت، می توانند مفید باشند. این داروها عبارتند از:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

اگر به صورت منظم مصرف شوند، التهاب را کنترل کرده و درد و سفتی مفصل را کاهش می دهند.

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)

این داروها توسط دکتر تجویز می شود تا از میزان و شدت حملات کاسته شود.

پزشکان معمولا داروهای DMARD را برای التهابات شدید و طولانی مدتی تجویز می کنند. این داروها نسبت به داروهای ضد التهابی، کندتر عمل می کند و عوارض جانبی بیشتری دارند.

افراد باید به این نکته توجه داشته باشند که داروهای DMARDS، جزو داروهای سرکوب کننده ایمنی هستند و ممکن است فرد بیشتر به عفونت مبتلا شود.

تزریق استروئید

در موارد خیلی نادر، پزشک بلافاصله با تزریق استروئیدها به مفصل، التهاب را کاهش می دهد. آنها همچنین ممکن است برای التهاب و درد شدید مفاصل یا تاندون ها نیز، تزریق استروئید را تجویز کنند.

نگرش کلی

روماتیسم پالیندرومیک ، هیچ گونه خطری برای بحرانی شدن وضعیت سلامتی شما ندارد.

بر اساس تحقیقات موسسه آرتروز انگلستان، نگرش کلی به آرتریت پالیندرومیک به شرح زیر می باشد:

  • حدود 10 تا 15 درصد از افراد، شاهد از بین رفتن علائم خواهند بود
  • حدود 30 تا 50 درصد از افراد، دچار حملات گاه به گاه میشوند.
  • بین 30 تا 40 درصد از افراد، شاهد وخیم تر شدن مشکلات میشوند.

آرتریت پالیندرومیک می تواند باعث بروز ناراحتی های شدیدی شود، به ویژه اگر حملات مکرر یا دائمی باشند. در بعضی افراد، این وضعیت  منجر به ایجاد شرایطی مانند آرتریت روماتوئید شده که باعث آسیب رساندن دائمی به مفاصل می شود.

بیشتر بدانید: