در حالی که ممکن است لزوما چیز بدی به نظر نرسد، اما اعتیاد به ورزش می تواند منجر به مشکلات جدی شود، بنابراین شما ممکن است بپرسید که این نوع اعتیاد، چیست؟ مطالعات متعددی نشان داده اند که مزایای سلامت جسمی و روحی ورزش منظم برای رفاه حال ما ضروری است. بر خلاف بسیاری از رفتارهای اعتیاد آور دیگر، ما تشویق می کنیم که بیشتر ورزش کنید. با این حال چیزی به نام اعتیاد به ورزش نیز وجود دارد و می تواند عواقب زیان آوری داشته باشد. با این مقاله از بخش ورزش و سلامتی دکتر سلام به بررسی این موضوع می پردازیم.
اعتیاد به ورزش چیست؟
هدر هاوسنبلاس، استاد دانشکده كینزیولوژی دانشگاه جكسونویل فلوریدا، و همكار نویسنده حقایقی درباره این نوع اعتیاد، این مسئله را به عنوان فعالیت فیزیکی بیش از حد تعریف می كند كه منجر به مشکلات جسمی، اجتماعی و روانی می شود. در ابتدا باید ذکر کنیم که این نوع اعتیاد، آنچنان شایع نیست و کمتر از 1 درصد از ورزشکاران را شامل می شود.
تفاوت ورزش سالم و اعتیاد به ورزش
چندین ویژگی مختلف، ورزش منظم و سالم را از این نوع اعتیاد، متمایز می کند.
در ابتدا باید بگوییم که این نوع اعتیاد، ناهنجاری است، بنابراین به جای بهبود زندگی فرد، مشکلاتی برای او ایجاد می کند. این نوع اعتیاد، می تواند سلامت را تهدید و آسیب های جسمی، آسیب فیزیکی ناشی از استراحت ناکافی و در بعضی موارد سوء تغذیه (به ویژه هنگامی که با اختلال در تغذیه همراه است) و مشکلات دیگر را به همراه داشته باشد.
در مرحله دوم، پافشاری انجام می شود، بنابراین معتاد به ورزش بیش از حد ورزش می کند و برای مدت طولانی و بدون اختصاص زمان کافی به بدن برای بازیابی این کار انجام می شود. همه ما ورزشی را انجام می دهیم و در آخر استراحت می کنیم. اما افراد مبتلا به این نوع اعتیاد، روزانه برای ساعت ها بدون در نظر گرفتن خستگی یا بیماری فعالیت می کنند و اگر قادر به انجام ورزشی نباشند دچار استرس، اضطراب، ناامیدی یا ناراحتی می شوند.
سردرگمی و اختلاف نظر در مورد این نوع اعتیاد
این نوع اعتیاد، احتمالا پارادوکس ترین اعتیاد است. ورزش می تواند به عنوان یک رفتار سالم به طور گسترده ای مورد حمایت قرار گیرد زیرا برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها مهم است، همچنین ورزش می تواند درمانی موثر برای مشکلات سلامت روان نیز باشد.
ورزش حتی به عنوان بخشی از برنامه کامل بهبودی برای سایر اعتیاد ها نیز توصیه می شود. این کار بخشی از رویکردهای جدید و موثر برای درمان مشکلات سلامت روان است که اغلب همراه با وابستگی هایی مانند افسردگی و اختلال شخصیت مرزی (BPD) رخ می دهد. برای برخی این قابل درک نیست که چگونه خود ورزش نیز می تواند اعتیاد محسوب شود.
این نوع اعتیاد، مانند سایر اعتیاد های رفتاری یک نظریه بحث برانگیز است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که ورزش بیش از حد می تواند اعتیادآور باشد و معتقد هستند که یک ماده مخدر وجود دارد که این نوع اعتیاد، را در بدن ایجاد می کند. اگر چه تحقیقات قابل توجهی نشان می دهد که ورزش اندورفین تولید می کند (ماده ای که در بدن تولید می شود) و ورزش بیش از حد باعث مقاومت به هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی می شود. این فرآیندهای فیزیولوژیکی اغلب با سایر مواد مخدر قابل مقایسه نیستند.
اعتیاد به ورزش، چه میزان شبیه به دیگر اعتیادها است؟
بین اعتیاد به ورزش و اعتیاد به مواد مخدر، شباهت های متعددی وجود دارد، از جمله تاثیر بر خلق و خو و استقامت.
انتقال دهنده های عصبی و سیستم پاداش مغز در ورزش و سایر اعتیادها تحت تاثیر قرار می گیرند. به عنوان مثال، دوپامین نقش مهمی در سیستم پاداش کلی دارد و تمرین منظم بیش از حد بر قسمتی از مغز تاثیر می گذارد که شامل دوپامین است.
مانند دیگر مواد و رفتارهای اعتیادآور، ورزش نیز همراه با لذت و مطلوبیت اجتماعی، فرهنگی یا دیگر چیزها است. افرادی که این نوع اعتیاد را توسعه می دهند، همانند افراد مبتلا به سایر اعتیاد ها، تمایل دارند که در تفکر خود انعطاف پذیر نباشند و این می تواند الگوی اعتیاد را با کمک به آنها برای داشتن ورزش منظم تقویت کند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که حتی افرادی که در معرض خطر ابتلا به اعتياد به ورزش در حال پیشرفت هستند نیز توسط خانواده و دوستان حمایت می شوند.
تناسب اندام سالم در مقابل این اعتیاد
فقط 8 درصد از کاربران باشگاه های ورزشی معیارهای اعتیاد به ورزش را برآورده می کنند. در الگوی کلاسیک اعتیاد، معتادان به ورزش، میزان تمرینات خود را افزایش می دهند تا تجربه احساس غرور یا بالا بودن سطح آنها از حد طبیعی که قبلا با دوره های کوتاهتر ورزش، تجربه کرده اند را دوباره تجربه کنند.
آنها زمانی که قادر به ورزش نیستند علائم ضعف را گزارش می دهند و پس از یک دوره رعایت یا کنترل، تمایل به بازگشت به سطح بالایی از ورزش را دارند. سه درصد از کاربران باشگاه های ورزشی احساس می کنند که نمی توانند ورزش را متوقف کنند.
در حالی که دلایل بسیاری برای ورزش کردن در بین ورزشکاران فارغ از این که آیا آنها معتاد هستند یا خیر، وجود دارد (سلامتی، تناسب اندام، مدیریت وزن، ظاهر بدن و کاهش استرس) اما آن هایی که معتاد به ورزش نیستند دلایل دیگری مانند لذت اجتماعی و آرامش را نیز تجربه می کنند که معتادان به ورزش از آن ها بی بهره اند.
افرادی که در معرض خطر ابتلا به اعتیاد به ورزش هستند، در حیطه های دیگر زندگی خود نیز مشکلاتی را تجربه می کنند که آنها را در معرض خطر قرار می دهد. آنها به شدت احساس می کنند که ورزش مهم ترین چیز در زندگی آنها است و از ورزش به عنوان راهی برای بیان احساسات از جمله خشم، اضطراب و غم و استرس در کار و روابط استفاده می کنند. برخی می گویند که ورزش بیش از حد باعث ایجاد درگیری با اعضای خانواده شان شده است.
در این نوع اعتیاد، نیز مانند سایر اعتیاد ها، تلاش برای اعمال کنترل در نهایت منجر به از دست دادن کنترل بر توانایی حفظ تعادل بین ورزش با دیگر اولویت های زندگی می شود.
داشتن آموزش های طولانی مدت برای یک ماراتن یا کلاس های ورزشی دو روزه به خودی خود اعتیاد را شکل نمی دهد. فردی که معتاد به ورزش است، زمانی که قادر به انجام ورزش نیست، دچار اضطراب و افسردگی می شود. تعهدات اجتماعی را کنار می گذارد و زندگی خود را در اطراف تمرینات خود، برنامه ریزی می کند.
درمان اعتیاد به ورزش
طبق تحقیقات انجام شده، این نوع اعتیاد، می تواند به دو نوع تقسیم شود. اعتیاد به ورزش اولیه، که در غیاب اختلال در خوردن اتفاق می افتد، بنابراین کاهش وزن در آن یک نگرانی عمده نیست. و برعکس، کسی که از اعتیاد به ورزش ثانویه رنج می برد و دارای اختلال در خوردن نیز هست.
امی ادلستین، مدیر سایت مرکز رنفور و مرکز بازیابی اختلالات در خوردن در نیویورک می گوید: ورزش های اجباری راهی برای حذف کالری ها هستند که این کار اغلب با اختلال در خوردن نیز همراه می شود. او می گوید که هر دو مورد اعتیاد به ورزش اولیه و ثانویه می تواند راهی برای مدیریت رفتارهای ناخوشایند یا حوادث در افراد باشد.
درمان مناسب این نوع اعتیاد، به این بستگی دارد که آیا اعتیاد اولیه است و یا ثانویه. درمان رفتاری شناختی (CBT) می تواند برای بعضی از افراد مفید باشد و به تغییر در تفکر در مورد ورزش کمک کند. در موارد اعتیاد به ورزش ثانویه، درمان برای اختلال در خوردن نیز به صورت همزمان ضروری است.
اگر فکر می کنید که ممکن است معتاد به ورزش باشید
ورزش یک راه عالی برای مدیریت استرس و برخورد با احساسات منفی است. اگر نیاز شما به ورزش بیشتر از توانایی شما برای مدیریت روابط و احساسات شما باشد، شما نیاز به کمک دارید تا از اعتیاد خود رهایی یابید و راهی برای مقابله با آنها پیدا کنید. با پزشک خود در مورد بهترین راه برای درمان اعتیاد صحبت کنید.