در مورد کلوئید چه می دانید؟ آیا می دانید به این عارضه جای زخم هم گفته می شود؟ آیا با راه های درمان جای زخم آشنایی دارید؟ یک کلوید زخمی است که بر روی زخم در حال ترمیم ایجاد می شود. این زخم اغلب بزرگ، براق و در یک نقطه یا خط از پوست بالا می آید. کلوئید ها به عنوان آسیب های پوستی در مرحله التیام شناخته می شوند، اما اغلب آنها به طور قابل توجهی بزرگتر از بریدگی یا زخم اصلی می باشند. در این مقاله از بخش زیبایی های دکتر سلام به بررسی این عارضه پوستی می پردازیم.
کلوئید چیست؟
کلوئید، معمولا از پوست طبیعی شما تیره تر است و همچنین می تواند خارش داشته باشد. آنها بیشتر افرادی را که دارای پوست های تیره تر هستند تحت تاثیر قرار دهند و اغلب در افراد زیر 30 سال رخ می دهند. مناطقی از پوست که بیشتر در معرض خطر هستند، گوش ها، گونه ها، سینه، شانه ها و بالای بازو ها هستند.
5 تا 15 درصد زخم های به همراه کلوئید، بهبود می یابند. این برآمدگی های بزرگ نباید با زخم های هیپرتروفی که در محدوده زخم اولیه قرار دارند، اشتباه گرفته شود و ممکن است خودشان از بین بروند. در عوض، جای زخم ها از نظر تومورهای پوستی، غیر سرطانی (خوش خیم) هستند. آنها می توانند هر زمانی حتی تا یک سال پس از زخم اصلی باقی بمانند. جای زخم به سرطان تبدیل نمی شود. آنها از پوستی تشکیل شده اند که به سادگی دارای بسیاری از الیاف اتصالی اضافی، به نام کلاژن هستند.
آیا خالکوبی می تواند به کلوئید تبدیل شود؟
این زخم های ناخوشایند به احتمال زیاد هنگامی ایجاد می شوند که پوست در معرض خطر سختی قرار می گیرد، مانند سوختگی یا سوراخ شدن. با این حال، از آنجایی که در طی فرآیند بهبودی، زخم های برآمده ایجاد می شوند هر گونه آسیب به پوست می تواند خطر ابتلا به جای زخم را افزایش دهد. خدمات بهداشتی ملی در انگلستان، توصیه می کند که اگر دچار زخم های کلوئیدی هستید، خالکوبی نکنید.
آیا می توانید آنها را از بین ببرید؟
برخی از درمان های معمولی وجود دارد که ممکن است به درمان جای زخم ها کمک کند. در برخی موارد، شما می توانید جای زخم را به طور دائم حذف کنید. بسیاری از افراد، حداقل در کوتاه مدت به درمان های اولیه پاسخ مثبت می دهند. با این حال، هر دو رویکرد معمول و طبیعی، موفقیت محدودی در حذف جای زخم ها و عدم بازگشتشان دارند. علائمی وجود دارد که نشان دهنده این است که شما مستعد بروز جای زخم در بدنتان هستید. اگر این علائم را بشناسید، می توانید از جای زخم ها جلوگیری کنید.
نشانه ها و علائم کلوئید
جای زخم در ظاهر از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنها به آرامی طی چند ماه تا یک سال رشد می کنند و پس از مدتی ممکن است کوچکتر شوند. به طور کلی، علائم جای زخم عبارتند از:
- بافت بزرگ، برآمده و زخم بالا آمده که بیشتر بر روی زخم اولیه رشد می کند.
- پوست براق و بدون مو بر روی زخم
- بافت زخمی قرمز، بنفش، صورتی یا قهوه ای که اغلب تیره تر از رنگ پوست طبیعی شماست (هیپرپیگمانتاسیون)
- نرم و به شکل لاستیک که با لمس کردن تغییر شکل می دهد.
- احساس خارش یا سوزش در زخم (پروریتوس)
- رشد ناگهانی زخم طی یک دوره چند ماهه تا یک ساله
علل و عوامل خطر
محققان واقعا نمی دانند که علل واقعی ایجاد جای زخم، به جز آسیب های پوستی چیست. برخی از ژن های مرتبط با جای زخمها وجود دارند، اما علت ژنتیکی خاصی وجود ندارد. جای زخم به احتمال زیاد از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود.
عوامل خطر برای جای زخم عبارتند از:
- پوست تیره
- نژاد آسیایی یا لاتین
- تشکیل توده ای از کلوئید
- بهبود دیر هنگام زخم، به ویژه در گوش ها، صورت و قسمت فوقانی بدن
- سن 10 تا 30 سال
- اعضای خانواده با سابقه جای زخم
- زخمی ناشی از آکنه، آبله مرغان، سوراخ شدن، جراحی، سوختگی، خش و واکسن
- حاملگی
درمان کلوئید
درمان جای زخم ممکن است بستگی به اینکه زخم چه مقدار شما را آزار داده است، چقدر بزرگ است و چه درمان هایی قبلا انجام داده اید، داشته باشد. گزینه های ممکن عبارتند از:
- تزریق کورتیکواستروئید. این دارو به زخم تزریق می شود. این روش اغلب اولین گزینه درمانی است و بسیاری از مردم متوجه بهبود در اندازه زخم می شوند.
- حذف جای زخم به وسیله جراحی. این معمولا همراه با تزریق کورتیکواستروئید یا سایر روش های دیگر از جمله اشعه برای جلوگیری از بازگشت کلوید است.
- پوشش سیلیکون. سیلیکون برای ساخت ورقه های ژله ای یا پوششی استفاده می شود که کل پوست تحت تاثیر جای زخم را پوشش می دهد. ورقه ها می توانند اندازه آنها را به طور قابل توجهی کاهش دهند.
- فشرده سازی. قالب های سفارشی ممکن است برای ایجاد فشار بر روی جای زخم مناسب باشد. با گذشت زمان، ممکن است جای زخم کاهش یابد.
- کریوتراپی. انجماد جای زخم با نیتروژن مایع ممکن است باعث کاهش اندازه زخم شود.
- اینترفرون یا درمان با فلوئوروآرکیل 5. این داروها به طور مستقیم به زخم تزریق می شوند تا آن را کوچک کنند. این نوع از درمان به عنوان درمان درونی است.
- درمان با ایمیکویمود. این یک کرم جای زخم است که به منظور کاهش زخم یا جلوگیری از تشکیل جای زخم پس از جراحی بر روی پوست اعمال می شود.
- گزینه های دیگر. این درمان ها شامل داروهایی مانند:
- نوار فلوراندرونولاید (کردرن)
- بلومیسین
- تکرولیموس
- متوتریکسیت
- پنتوکسیفیلین
- کلشیسین
- وراپروم داخلی
- سیکلوسپورین
- پنی سیلامین دی
- آرامبخش
- میتومیسین سی موضعی
هستند.
حتی بهترین درمان های متعارف نیز همیشه جای زخم را به طور دائم حذف نمی کند. همه گزینه ها دارای شانس بالای بازگشت جای زخم پس از درمان هستند. با توجه به برنامه درمان، باید با پزشک خود صحبت کنید. اگر متوجه شدید که جای زخم در حال بازگشت است در اسرع وقت درمان را از سر بگیرید. درمان اولیه جای زخم در مرحله شکل گیری محتمل تر از زمانی است که کامل رشد کرده است.
5 درمان خانگی
نحوه خلاص شدن از شر جای زخم ها با برخی از روش های طبیعی برای خلاص شدن از زخم، همپوشانی دارد. با این حال، جای زخم ها از سلول های پوست ساخته می شوند که کمی متفاوت هستند و نسبت به زخم های معمولی بسیار قوی تر هستند. شما می توانید برخی از روش های خانگی زیر را امتحان کنید تا به کم رنگ تر شدن ظاهری و یا حتی کوچکتر شدن جای زخمتان کمک کنید. قبل از اینکه این درمان ها را شروع کنید، با پزشک خود صحبت کنید. برخی از افراد ممکن است واکنش بدی نسبت به درمان هایی که به طور مستقیم به پوست آنها اعمال می شود داشته باشند. اگر متوجه التهابات شدید پوستی، بدتر شدن جای زخم یا علائم آلرژی و عفونت شدید، از یک متخصص مراقبت های بهداشتی کمک بگیرید.
درمان های طبیعی جای زخم ها یا نکاتی که ممکن است بخواهید که امتحان کنید عبارتند از:
- عسل
- پیاز
- سیر له شده
- کرم رتینول خانگی
- از بین برنده های دیگر زخم
عسل
مدت زمان زیادی است که عسل برای التیام زخم ها استفاده می شود. این ماده دارای خواص ضد میکروبی است که می تواند به مبارزه با عفونت در آسیب های پوستی کمک کند. اگر چه تحقیقات انجام شده بر روی جای زخم محدود است، اما یک مطالعه تحقیقاتی نشان داد که مخلوط عسل و کالاتروپیک پروکرا در محدود کردن و بهبود زخم های کلوئیدی موثر بوده است.
علاوه بر این، مطالعاتی که بر روی عسل انجام شد، خواص ضد میکروبی و ضد التهابی عسل را نمایان کرد، که پتانسیل آن را برای درمان جای زخم بیشتر کرد. محققان معتقدند که اثر عسل بر جای زخم به علت خواص ضد التهابی آن است که ممکن است پوست را آرام کند. با این وجود، عسل ممکن است در طول روند بهبودی اولیه مفیدتر باشد.
همچنین یک مطالعه بالینی در کودکان نشان داد که عصاره عسل طالانگ نیز در متوقف کردن رشد یک زخم کلوئیدی موثر است.
- دو تا سه بار در روز عسل را بر روی جای زخم بریزید.
- از یک عسل خام، فرآوری نشده یا تیره ترین عسلی که می توانید پیدا کنید استفاده کنید تا بیشترین تاثیر را در به دست آوردن سلامتی تان داشته باشد.
- در صورت نیاز می توانید مقدار بیشتری از آن را بکار ببرید.
- هنگامی که منطقه بیش از حد چسبنده و یا کثیف شد، عسل را از روی آن ناحیه بشویید.
پیاز
چندین مطالعه بالینی، پیاز را یک درمان مفید برای جای زخم ها معرفی کرده اند. این احتمالا به این دلیل است که پیاز حاوی کورستین است که دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. محققان استفاده از ژل عصاره پیاز را بر روی پوست بررسی کرده اند.
اگر چه ژل عصاره پیاز به طور مؤثر برای پیشگیری و درمان جای زخم مورد استفاده قرار گرفته است، اما مطالعات دیگری نشان داده است که ترکیب آن با داروهای سنتی کاهش سریع تر کلوئید را نشان داده است. مطالعه ای که در آن ژل به تنهایی موثر بود، شامل زنان آسیایی با زخم های زایمانی بر اثر سزارین بود. آنها 12 لیتر ژل عصاره پیاز موضعی را به مدت 12 هفته سه بار در روز استفاده کردند و به طرز قابل توجهی زخم های کمتری نسبت به افرادی که ژل پلاسبو مصرف می کردند، داشتند.
شما می توانید یک روش مشابه را در خانه امتحان کنید:
- پیاز را به قطعات کوچک ببرید.
- برای گرفتن آب آن ها با یک حوله تمیز بر روی آن ها فشار وارد کنید یا با آبمیوه گیر آب آن را بگیرید.
- آب را بر روی کلوئید بریزید یا فقط حوله مرطوب را بر روی کلوید قرار دهید. اجازه دهید تا خشک شود.
- پوست خود را بشویید.
- تا چهار بار در روز تکرار کنید.
سیر له شده
سیر دارای مزایای بالقوه زیادی برای پوست است. یافته های آزمایشگاهی نشان داد که ممکن است در مقایسه با بعضی از روش های جراحی معمول برای کلوئید، سیر نیز به همان مقدار موثر باشد و این باعث می شود که درمان مناسب و امیدوار کننده ای باشد.
- چند حبه سیر را خرد کنید و آنها را مستقیما روی پوست بمالید.
- اگر متوجه تحریک شدید شدید آن را پس از 15 دقیقه شستشو دهید.
کرم رتینول خانگی
رتینوئید ها از ویتامین A استخراج می شوند. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که می توانند الیاف موجود در کلوئید ها را بشکنند. شما می توانید، یک نسخه خانگی از کرم رینینول (یک نوع رتینوئید) موجود در فروشگاه ها را بسازید.
از بین برنده های دیگر زخم
بعضی شواهد وجود دارد که دیگر مواد مبتنی بر گیاه نیز می توانند با زخم ها مقابله کنند. اینها عبارتند از:
- رزوراترول
- چای سبز
- اسید اولانیولیک
- کرکومین
- شیکونین (به دست آمده از Lithospermum erythrorhizon، یک گیاه چینی)
- امودین (به دست آمده از ریواس هیمالیا، خولان سنبله و توت فرنگی ژاپنی)
شما همچنین می توانید روش های دیگری برای مدیریت کلوئید خود امتحان کنید:
- استتار. اگر دوست دارید کلوئید ها را به دلیل ظاهر شان بپوشانید، می توانید از آرایش استفاده کنید تا رنگ آن را با رنگ پوستتان مطابقت دهید. در این صورت ممکن است کلوئید کمتر قابل دیدن باشد.
- طب سوزنی. یک مطالعه، بهبود چشمگیری در خارش، رنگ و اندازه یک کلوئید پس از طب سوزنی را گزارش کرد. اگر شما قبلا کلوئیدی بر اثر سوراخ کردن بدنتان داشته اید، شورای طب سوزنی بریتانیا طب سوزنی را توصیه نمی کند.
آیا زخم های کلوئیدی همیشه خودشان از بین می روند؟
کلوئید ها خود به خود ناپدید نمی شوند. با این حال، ممکن است با گذشت زمان کوچکتر شوند و تفاوت رنگ کمتری با پوستتان پیدا کنند.
پیشگیری از کلوئید
یادگیری نحوه خلاص شدن از کلوئید ها در وهله اول با یادگیری نحوه جلوگیری از آنها شروع می شود. اگر شما مستعد ابتلا به کلوئید هستید یا اگر کسی در خانواده شما کلوئید دارد، باید اقداماتی را برای جلوگیری از تشکیل کلوئید ها انجام دهید.
راه هایی برای جلوگیری از کلوئید ها عبارتند از:
- اجتناب از آسیب به پوست، از جمله سوراخ کردن، خالکوبی و جراحی
- مراقبت شدید برای جلوگیری از عفونت پس از آسیب های پوستی، از جمله جراحی
- مالیدن داروها یا پماد پس از جراحی، با راهنمایی جراح یا متخصص پوست
- پوشاندن زخم های جدید و یا کلوئید های ایجاد شده با لباس های تنگ یا ورق یا باند چسبنده
- استفاده از کرم ضد آفتاب
- ماساژ پس از عمل به مدت 10 دقيقه ودو بار در روز و تا 30 دقيقه و دو بار در هفته در نزديکي محل برش ممکن است به بهبود کمک کرده و از کلوئيد ها جلوگيري کند.
احتیاط
- تحقیقات رسمی زیادی در مورد همه عوامل امیدوار کننده مبارزه با زخم وجود ندارد. هر گونه درمان طبیعی باید با احتیاط و با توجه راهنمایی ارائه دهنده خدمات بهداشتی تان مورد استفاده قرار گیرد.
- در صورتی که حساسیت دارید، باید از هر نوع درمان طبیعی یا خانگی اجتناب کنید.
- اگر در معرض درد، سوزش، تحریک، خارش، علائم عفونت یا هر علامتی که باعث نگرانی شما می شود، هستید، مراقبت های پزشکی را دنبال کنید.
- با متخصص پوست خود در مورد گزینه های موثر و نحوه جلوگیری از بازگشت کلوئیدها پس از درمان صحبت کنید.