یکی از مشکلات شایع و معمول بخصوص در دندانهایی که پیشتر با مواد پر شده اند و یا درمان ریشه و روکش شده اند حادثه شکستن تحت فشارهای عمل جویدن است. در چنین شرایطی امکان اینکه مقطع شکستگی در سطح لثه و یا عمیق تر اتفاق بیافتد بسیار زیاد است بنابراین انتخاب بین ماندن یا نماندن دندان مورد نظر را در هاله ای از ابهام خواهد برد. از آنجاییکه دندان طبیعی انسان همچون عضوی مهم و با ارزش است در پاره ای از موارد مانند افرادی که دچار دیابت و بیماریهای مشابه هستند عمل کاشت یا کارگزاری ایمپلنت دندانی ممکن نیست و تنها راه نگهداری ریشه و اصلاح دندان مربوطه است. در این موارد باید تغییراتی برروی لثه و استخوان اطراف ریشه دندان داده شود تا قسمت شکسته از حاشیه لثه خارج گردد.
حفظ دندانهای آسیب دیده
ممکن است دندان در اثر شکستگی یا پوسیدگی، تمام یا بخشی از تاج خود را از دست داده و کار ترمیم آن را با مشکل مواجه سازد. در این حالت با انجام جراحیِ افزایش طول تاج، حفظ دندان ممکن شده است و امکان گذاشتن پروتز بر روی آن امکانپذیر می‌گردد.
عرض بیولوژیک
Biologic Width: عرض بیولوژیک یا پهنای بیولوژیک عبارت است از بافت همبند لثه‌ای مجاور آلوئول و اپیتلیوم چسبنده که میانگین عرض آن در حالت سلامت 4.2 میلیمتر می‌باشد که ۱٫۰۷ میلیمتر آن توسط الیاف پریودنتالی و حدود ۰، ۹۷ آن نیز توسط اپیتلیوم چسبنده اشغال شده است. رعایت این فاصله در هنگام ترمیم دندان آسیب دیده ضروری است، در غیراین صورت امکان التهاب لثه و تحلیل رفتن بافت استخوانی آن منطقه وجود دارد.
نسبت طول به تاج
استخوان آلوئولی که دندان را در برگرفته است به طور طبیعی دندان مجاور آن را نیز حفاظت می‌کند و برداشتن غیراصولی آن می‌تواند لق شدگی دندان(ها)ی مجاور آن را سبب شود. نسبت طول به تاج: (Crown to root Ratio) میزان دندانی است که باید در بافت استخوانی وجود داشته باشد و توسط آن احاطه گردد. در حالت طبیعی طول ریشهٔ دندان تقریباً دو برابر طول تاج آن می‌باشد و این میزان برای جلوگیری از لق‌شدگی دندان در برابر فشارهای معمول، عمودی و افقی وارد بر آن کافی است. با برداشته شدن مقداری از استخوان نگهدارنده، از طول ریشه‌ها نیز کاسته شده و بر طول تاج دندان افزوده می‌شود و قابلیت نگهدارندگی ریشه‌ها در این حالت کاهش می‌یابد. به طور مثال هر میلیمتر بریدن استخوان به یک میلیمیتر کاهش بافت نگهدارنده و یک میلیمتر به سطحی که باید نگهداری شود اضافه می‌شود. کمترین میزان قابل قبول برای نسبت طول به تاج ۱:۱ است و اگر از این حداقل نسبت پایین‌تر رود امکان لق شدگی و از دست رفتن دندان وجود دارد.
در روش های سنتی و پیشین این عمل توسط تیغ جراحی انجام می پذیرفت و زمان ترمیم لثه حداقل یک ماه طول می‌کشید و مشکلات زیادی را برای شخص به همراه داشت . امروزه در این موارد از تکنولوژی لیزرهای دندانپزشکی استفاده می شود و چنین عملی در کوتاهترین زمان با حداقل عوارض به اجرا می رسد. لیزرهای نوین در محیط دهان قادر به حرکت روی بافت های نرم و سخت می باشند. استفاده از این تکنولوژی سبب حفظ سلامتی بافت های مزبور و ایجاد کمترین ناراحتی در افراد می گردد.
آدرس: خیابان شریعتی- جنب حسینه ارشاد -کوچه ارشاد- پلاک 3- طبقه 2 -واحد 25
تلفن : 02122894247 – 02122894246
