هری هریسون، یکی از پرطرفدارترین نویسنده ها درمورد آموزش به پدر و مادر به حساب می آید. کتاب ” Rasing a Child Face the Adult Word” این نویسنده بالغ بر 3.5 میلیون بار به چاپ رسیده است. در بیشتر از 25 برنامه تلویزیونی حضور داشته است و در بیش از 75 شبکه رادیویی شرکت کرده است. کتاب های این نویسنده در بیش از 35 کشور جهان به چاپ رسیده است. این مطلب را درباره روش های برخورد محکم با بچه ها حتما بخوانید !”
امروزه به نظر می رسد بسیاری از والدین درواقع نمی خواهند نقش پدر و مادر را ایفا کنند! البته منظورم این نیست که فرزندانشان را دوست ندارند بلکه منظورم این است نمی خواهند محکم باشند و تربیت بچه ها را جدی بگیرند !چرا که فکر می کنند گفتن “نه” موجب ریختن اشک و گریه فرزندشان می شود و یا عبارتی چون” تو دیگه دوست من نیستی” یا “ازت متنفرم” را بشنوند . بعد از بیان این عبارات و دیدن واکنش فرزندشان، به شدت احساس گناه کرده و به سمتشان رفته و با نوازش و قربان صدقه بهشان قول می دهند که حتما در اسرع وقت خواسته شان را برآورده می کنند!
مشکل این جاست. یک قانون طبیعی وجود دارد و آن این است که فرزندان برای رضایت والدین تا آنجا که بتوانند تلاش می کنند. و برای بشر لازم است این قانون ادامه داشته باشد.فرزندان کارهایی انجام می دهند که تمایلی به انجامش ندارند اما برای راضی نگه داشتن والدینشان انجامش را بر خود لازم می دانند. یک نوجوان به این علت به سمت الکل و مواد مخدر نمی رود چون می ترسد شدت خشم پدرش بیشتر از فشار و دعوت دوستانش به این کار باشد. و اینگونه یاد می گیرند که چطور تصمیم سنجیده ای بگیرند، و اینگونه خود را آماده کنند تا وارد دنیای بزرگسالی شوند.
قوانین به هر حال موجب ناراحتی کودکان و بزرگسالان می شود. گفتن “نه” چه به کودک 2 ساله و چه به نوجوان 16 ساله موجب خشم و عصبانیتشان می شود. اگر شما هم از آن دسته والدینی هستید که دیدن عصبانیت فرزندشان موجب ناراحتی و دل رحمی شان می شود پس باید منتظر عواقبش باشید: فراموش کردن قوانین و پذیرفتن هر چه بیشتر درخواست هایشان (حتی خرید ماشین به هنگام جشن فارغ التحصیلی شان!)
چرا والدین دست به چنین رفتارهایی می زنند؟ چون طاقت دیدن عصبانیت فرزندشان را ندارند! امروزه والدین آنقدر درگیر مشغله های زندگی و کاری خودشان هستند که صحبت درمورد مدرسه فرزندانشان را چیز مسخره ای می دانند. آنها ترجیح می دهند در مقابل خواست فرزندانشان کوتاه بیایند تا اینکه بخواهند به آن ها درس هایی از احترام، صداقت، اخلاقیات و ارزش ها بدهند، علتش هم این است که این چیزها درس های سختی به شمار می آیند و البته باعث دلخوری فرزندانشان نیز می شوند!
والدین محکم ده چیز را هرگز فراموش نمی کنند:
۱– فرزندان، ذاتا تروریست عاطفی محسوب می شوند. آن ها می توانند احساس ضعف و درماندگی والدینشان را حس کنند و می دانند که چگونه از این وضعیت به نفع خود بهره برداری کنند.(مستقیم به سمت قلب نشانه می گیرند!). آن ها استاد فریب دادن هستند و اگر می گویند از شما متنفرند به این خاطر است که مطمئن هستند این عبارت جواب می دهد!
۲-باید به خاطر بسپاریم اگر می خواهیم فرزندانمان را به شیوه ای درست تربیت کنیم لازم است در مقابل عصبانیتشان بایستیم و در این راه ثابت قدم باشیم.
۳-فراموش نکنید نوجوانان خصوصا از لحاظ عاطفی مثل دیوانه ها هستند! در این سن و سال مغزشان همچنان در حال رشد است پس سعی نکنید برایشان دلیل و برهان بیاورید تا قانع شوند چون در این حالت انگار دارید برای مغز یک کلم برهان می آورید! شما نمی توانید طرز تفکر آن ها را تغییر بدهید اما قطعا می توانید در واکنش خود تغییر ایجاد کنید.
۴ -اجازه دهید فرزندتان عصبی بشود اما نه به شکلی توهین آمیز و نپخته.
۵ -نیاز نیست با جوش و خروش بسیار خشم خود را بیان کنید. زمانی که رفتارآن ها موجب خشمتان می شود در حد اعتدال عصبانیتتان را نشانشان دهید و بخواهید تا برخوردشان را تغییر دهند. مساله مهم این است که دریابیم “چه کسی” باید “چه کسی” را راضی نگه دارد.
۶– هنگامی که فرزندتان عصبی می شود حتما بر این قضیه که متوجه گفته ها و رفتارشان در حین عصبانیت باشند، پافشاری کنید.
۷-بدانید که خشم فرزندتان موقتی است و دلیل این عصبانیت ها هر روز متفاوت از روز قبل است.
بدانید هرچه واکنشتان نسبت به عصبانیت فرزندتان کمتر باشد و هرچه بیشتر با این خشم کنار بیایید، هر دویتان کمتر درگیر تداوم مشکلتان می شوید.
۸– هرگز علت گفتن “نه” را توضیح ندهید. تنها گفتن ” اینجا خانه من است، این ها قوانین اینجا هستند، و نه” کافی است. اگر بخواهید بیش از این ها به فرزندتان بگویید و یا دلیل و برهان بیاورید شک نکنید که آن ها همراه با این توضیحاتتان وارد بحث و جدل می شوند.
۹– می توانید بخاطر رفتارهای فرزندتان عصبی شوید، حتی می توانید سرشان داد بکشید و بخاطر رفتارهای بدشان تنبیهشان کنید اما این ها به این معنی نیستند که فرزندتان را دوست ندارید.
۱۰– والدین بی باک می دانند رها کردن فرزندان آن هم درست زمانی که فرزندشان به آن ها به عنوان یک دوست نیاز دارد نه تنها بی شهامتی است بلکه یک شکست به شمار می آید. بدون وجود مسائلی چون قانون، تنبیه، نظم و انتظار، در پرورش فرزندانمان، نسلی که از کودکانمان به وجود می آید نسلی خواهد بود که در آن فرزندانمان برای همیشه کودک باقی خواهند ماند.
منبع-http://ibanoo.ir
